پیتر روحن اشتروت باور، مدیرعامل این سازمان به روز جمعه با معرفی این گزارش در شهر بن آلمان گفت: «شمار بسیار کمی از این کودکان و نوجوانان به آموزش دسترسی دارند. حینی که ۹۰ در صد همه کودکان در سرتاسر جهان در سنین دوره ابتدائیه به مکتب می روند، این رقم در میان کودکان مهاجر فقط ۶۳ درصد است.»

او افزود که در دوره های بالاتر مکتب، خلاء ها بزرگ‌تر است: «در سراسر جهان ۸۴ در صد همه کودکان به دوره های بالاتر از ابتدائیه دسترسی دارند، در حالی که در میان مهاجران این رقم فقط ۲۴ درصد است.»

سازمان کمک به مهاجران سازمان ملل متحد به عنوان شریک ملی کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان هراس دارد که پاندمی کرونا وضعیت را بازهم وخیم تر سازد. روحن اشتروتباور می افزاید: «کودکان مهاجر اغلب به اندازه کافی از سیستم‌های آموزشی دور مانده اند. پیامد های پاندمی کرونا نیز وضعیت را تشدید می کند. به اقدام گسترده در این مورد نیاز است، زیرا آموزش به معنای امکانات رشد برای آینده است و کودکان مهاجر در سرتاسر جهان به آن نیاز دارند.»

او توضیح داد که تجارب جنگ و فرار «زخم های عمیقی در روان آن‌ها به جا می گذارد. بسیاری از آن‌ها تمام دوران کودکی شان را دور از میهن شان به سر می‌برند و کمتر اتقاق می‌افتد که از والدین شان جدا نباشند. آن‌ها اغلب شاهد یا قربانی خشونت و بهره کشی هستند.»

روحن اشتروت باور افزود که کودکان به عنوان سربازان نیز به گونه اجباری استخدام و ربوده می‌شوند: «حالات ترس، افسردگی، بی‌خوابی و نیز سال ها رنج‌های روانی پیامد هایی آن اند و ممکن است رشد یک کودک را به صورت دایم متضرر کند. همچنان بی اطمینانی نسبت به آینده، مهاجران نوجوان را بیش از اندازه متأثر می کند.»

دختران که قربانی تجاوز های جنسی شده‌اند و سربازان کودک که مجبور به اعمال وحشتناک شده اند، اغلب در تمام زندگی‌شان در شرم و انزوا رنج می برند.

روحن اشتروت باور می گوید: «در میانه جنگ و منازعات، آموزش اغلب به عنوان تجمل نگریسته می شود. در حالی که آموزش یک حق بشری است که نمی‌توان از آن صرف نظر کرد، تا به این وسیله بتوان به مهاجران بار دیگر امیدواری و کرامت داد. آموزش تعیین کننده است تا به مهاجران کمک گردد بار دیگر روی پا بایستند و خود قادر شوند یک آینده بهتر را برای‌شان ایجاد کنند.»

(KNA) / hm, si