سازمان ملل: میلیون‌ها زن از حق مالکیت بر بدن شان محروم اند
۱۴۰۰ فروردین ۲۵, چهارشنبه
صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در گزارش جدیدش انتقاد کرده است که صدها میلیون زن و دختر در جهان حق مالکیت بر بدن خود را ندارند. افزون بر آن خشونت علیه زنان در جریان پاندمی کرونا به میزان زیادی افزایش یافته است.
میلیون‌ها زن در سطح جهان از حق مالکیت بر بدن شان محروم اندعکس: AFP/Getty Images
اعلانات بازرگانی
براساس گزارش جدید «صندوق جمعیت سازمان ملل متحد» که به روز چهارشنبه نشر شده است، . این گزارش حاکی است که فقط ۵۵ درصد زنان که در ۵۷ کشور فقیرتر مورد بررسی قرار گرفته اند، می‌توانند خود تصمیم بگیرند که با چه کسی رابطه جنسی داشته باشند، یا از امکانات پیش گیری از بارداری و تدابیر طبی برخوردار باشند.
براساس این گزارش، همه زنان دیگر از حق تصمیم گیری آزادانه در یکی و یا بیشتر این موارد محروم اند. ناتالیا کانم، رئیس «صندوق جمعیت سازمان ملل متحد» گفت که این مساله تکان دهنده است.
خانم کانم افزود: «مساله اساسی این است که صدها میلیون زن و دختر، مالک بدن شان نیستند. انسان‌های دیگر بر زندگی آنها، تسلط دارند.»
گزارش امساله سازمان ملل متحد، قبل از همه بر دو مساله حق تعیین سرنوشت در مورد بدن و سلامت جسمی دختران و زنان تمرکز یافته است.
گزارش یادشده نشان می دهد که از آغاز پاندمی کرونا، زنان و دختران بیشتر از قبل، با خشونت های جنسیتی و عمل‌کردهای زیان آور در این ارتباط؛ مانند ازدواج‌های زودهنگام، مورد تهدید قرار می گیرند.
تصویر: تیغ بی‌رحم سنت و معیوبیت دختران و زنان
فرهنگ و سنت‌ها به ویژه در مناطق روستایی هنوز هم در عرصه ناقص‌سازی آلت تناسلی دختران (ختنه دختران) عملکرد دارند. شماری از این زنان و دختران پس از فرار از کشورهای شان، در اروپا مهاجر شده اند.
عکس: Reuters/S. Modola
با این تیغ قسمتی از آلت تناسلی ۴ دختر به حکم سنت در قوم پوکوت کنیا بریده شدند. با این کار دختران دیگر بالغ محسوب می‌شوند. گرچه در بسیاری از کشورهای جهان ناقص‌سازی آلت تناسلی (ختنه) دختران ممنوع است، اما این کار در مناطق روستایی همچنان صورت می‌گیرد.
عکس: Reuters/S. Modola
سازمان جهانی صحت مثله کردن آلت تناسلی زنان را به سه نوع تقسیم‌بندی کرده است. نوع اول: برداشتن کلی یا جزئی کلیتوریس و یا غلفه است (کلیتوریدکتومی). نوع دوم: برداشتن کلی یا جزئی کلیتوریس و لب‌های کوچک واژن. نوع سوم: قطع کردن لب‌های بزرگ و کوچک آلت تناسلی و تنگ کردن مجرا.
منشاء تاریخی قطع آلت تناسلی را، دره رود نیل در مصر باستان می‌دانند. گمان بر این است که این رسم بعدها به دیگر نواحی گسترش یافته است. قدیمی‌ترین شاهد موجود، مومیایی‌هایی هستند که به ۲۰۰ سال قبل از میلاد باز می‌گرداند و آثار قطع کلیتوریس در آنها پیداست. مورخ یونانی هرودوتس وجود این رسم را در بین مصریان در قرن پنجم پیش از میلاد گزارش کرده است.
عکس: picture-alliance/dpa
باورهای گوناگونی باعث ادامه سنت ناقص سازی آلت تناسلی دختران می‌شود. ازجمله: باور جنسی (برای کنترل میل جنسی زنان) باور اجتماعی (ورود دختران به مرحله زنانگی) باورهای صحی (اینکه آلت تناسلی زنانه کثیف یا زشت است. در کردستان عراق از دست زنی که ختنه نشده باشد غذا نمی‌خورند و آن غذا را پاک نمی‌دانند) سلامتی (باور به اینکه قدرت باروری زن را بالا می‌برد) و بالاخره باورهای مذهبی.
عکس: picture-alliance/dpa
سنت "ختنه" زنان در دین یهودی وجود ندارد، اما در میان جامعه اقلیت یهودی اتیوپیایی این عمل انجام می‌شود. همین سنت در مسیحیت نیز یافت نمی‌شود، اما قبطیهای مصر، پیرو این "رسم" هستند. از اسلام هم برای توجیه این سنت استفاده شده و بیشتر در بین مسلمانانی دیده می‌شود که به عنوان سنتی محلی از قبل وجود داشته و پس از ورود اسلام توسط فقیهان محلی توجیه اسلامی شده و به‌عنوان سنتی اسلامی درآمده است.
عکس: Reuters/S. Modola
در ۲۸ کشور آفریقا، شبه جزیره عربستان و آسیا آلت تناسلی دختران را ناقص می‌کنند. قدرت سنت‌ها آنقدر بالا است که حتی دختران خانواده‌های مهاجر به اروپا نیز با خطر ناقص‌سازی آلت تناسلی روبرو هستند.
عکس: Reuters/S. Modola
این ۴ دختر در انتظار "ختنه شدن" هستند. در کشور آفریقایی کنیا از سال ۲۰۱۱ ناقص‌سازی آلت تناسلی دختران ممنوع اعلام شده است. به گزارش یونیسف (صندوق کودکان در سازمان ملل) عضو جنسی ۲۷ درصد دختران و زنان بین ۱۵ تا ۴۹ سال ناقص شده است. بریدن واژن معمولا بدون بیهوشی و بی‌حسی موضعی صورت می‌گیرد. ابزار مورد استفاده استریل نیست و اغلب باعث عفونت و انواع بیماری‌ها می‌شود.
عکس: Reuters/S. Modola
بنا به برآورد سازمان بهداشت جهانی (WHO) حدود ۱۰ درصد دختران حین عمل ناقص‌سازی آلت تناسلی می‌میرند و ۲۵ درصد نیز براثر عواقب ناشی از آن جان می دهند. سازمان بهداشت جهانی اذعان می‌کند که به دلیل عدم دسترسی به مناطق دورافتاده، احتمالا این آمار بیشتر است. در سومالیا آلت تناسلی ۹۸ درصد همه زنان این کشور ناقص شده است.
عکس: Reuters/S. Modola
بر اثر تلاش‌های صورت گرفته در ۱۵ کشور آفریقایی ناقص‌سازی زنان و دختران ممنوع شده است. در مصر با وجود اینکه دولت ناقص‌سازی زنان را از سال ۱۹۹۷ممنوع اعلام کرده اما همچنان در نقاط مختلف این کار انجام می‌شود. در ساحل عاج در کنار جریمه نقدی بین یک تا ۵ سال زندان برای افرادی که دست به این کار بزنند درنظر گرفته شده است.
عکس: Reuters/S. Modola
در نقاط مختلف جهان ناقص‌سازی واژن دختران با مراسم خاصی همراه است. به بدن دختران قوم پوکوت رنگ سفید مالیده می‌شود. در بسیاری از کشورهای دنیا کمپاین‌های روشنگری در مقابله با این اقدام در جریان است. اما سنت‌ها سرسخت‌تر از آنچه انتظار می‌رود هستند. در کنیا از سال ۲۰۱۴ یک واحد پولیس مامور مقابله با ناقص‌سازی جنسی دختران شده و شماره تلفنی اختصاص یافته تا افراد بتوانند هر موردی را گزارش کنند.
عکس: Reuters/S. Modola
در برخی از کشورها به دلیل ممنوع شدن، برخی عمل ناقص‌سازی دختران را در دوران نوزادی انجام می‌دهند. نوزادی که گریه می‌کند کمتر شک‌برانگیز است تا دختر بچه‌ای که به سن بلوغ نزدیک شده.
عکس: Reuters/S. Modola
ناقص‌سازی زنان پیامدهای منفی سنگینی بر سلامت و روان زنان و دختران دارد. این دختر حالا آلت تناسلی‌اش برای همیشه ناقص شده و دیگر قابل جبران نیست.
عکس: Reuters/S. Modola
در ایران هم بررسی‌های میدانی و تحقیقاتی در زمینه ناقص‌سازی جنسی زنان صورت گرفته است. رایحه مظفریان می‌گوید: «ختنه دختران فرهنگی است که توسط خود زنان ادامه پیدا می‌کند. اگر چه ریشه‌های قطع آلت جنسی زنان خواست مردان است اما این همکاری بین زنان و مردان است که ختنه را زنده نگه داشته است.»
عکس: Privat
در ایران ناقص‌سازی جنسی زنان در ولایت های بوشهر، هرمزگان، کردستان، خوزستان، لرستان، و برخی مناطق کردنشین آذربایجان وجود دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهند که میزان ناقص‌سازی جنسی زنان در میناب حدود ۷۰ درصد است. این رسم در بندر گنگ "تیغ سنت و فرهنگ" خوانده می‌شود.
عکس: Feministschool
رایحه مطفریان می‌نویسد: «ختنه دختران در ایران معمولا با تیغ ریش تراشی و بدون استفاده از بی‌حسی یا بیهوشی انجام می‌شود. این زنان برای ضدعفونی کردن محل بریده شده روش‌های گوناگونی دارند. آنها اغلب از بتادین استفاده می‌کنند اما در نقاطی که دسترسی به مواد ضدعفونی نیست از خاکستر آتش یا پارچه، دود سقز و یا خاک طبیعی نیز استفاده می‌شود.»
عکس: Feministschool
15 عکس1 | 15
نویسندگان گزارش، از افزایش اسفناک ختنه دستگاه تناسلی زنان نیز سخن گفته اند. برمبنای تخمین های «صندوق جمعیت سازمان ملل متحد»، در جریان پاندمی کرونا، ممکن است تا دو میلیون مورد بیشتر ختنه دختران صورت گرفته باشد. براساس این گزارش، ممکن است تا سال ۲۰۳۰، این رسم و رواج نامطلوب، به میزان یک سوم آن کاهش یابد.
نقش تعلیم و تربیت در حق تعین سرنوشت زنان
نویسندگان گزارش، میان تعیین سرنوشت جنسیتی و سطح تعلیم و تربیت زنان، رابطه نزدیکی می بینند. زنان کمترتحصیل کرده نسبت به مردان یا شریک های زندگی شان، اغلب خشونت های جنسی را در مقایسه با زنانی که کم و بیش با مردان شان در میزان تحصیلی برابر قرار دارند، تجربه می کنند.
در این گزارش آمده است که «بسیاری از دختران و زنان نمی‌دانند که این حق را دارند که طبق اراده شان از عمل جنسی خودداری کنند یا شرکای زندگی شان نمی‌توانند آنها را مجبور به عمل جنسی کنند، در صورت که به آن میل نداشته باشند.»
رئیس صندوق جمعیت سازمان ملل متحد از جامعه جهانی خواستار اقدام جدی در راستای برابری جنسیتی شده است.
