در کنار شورشیان طالبان و ملیشه های مسلح دیگر گروه ها به شمول "دولت اسلامی" یا داعش، درچهارچوب نیروهای امنیتی این کشور نیز کودکان سرباز وجود دارند. همین چند روز قبل یک کودک افغان که با نیروهای پولیس این کشور در ولایت زابل همکاری می کرد، توسط طالبان به قتل رسید.

در جنگ سوریه نیز طرف های درگیر جنگ از کودکان به عنوان سرباز استفاده می کنند. براساس آمار سازمان ملل، حضور کودکان در میدان های جنگ در سوریه به یک امر روزمره تبدیل شده است.

کودکان در جنگ عراق نیز در دو سوی جبهه جنگ قرار دارند. از کودکان به عنوان خدمه برای ملیشه ها و سربازان، جاسوس و یا منتقل کننده جنگ افزار استفاده می شود. نه تنها پسربچه ها، بلکه دختران نیز مجبور به خدمت می گردند.

گفته می شود یک سوم جنگجویان را در این کشور کودکان تشکیل می دهند. جنگ یمن حالا دانه گسترده تری یافته است و سربازگیری کودکان در این کشور شدت یافته است.

سومالیا از دیر زمانی شاهد سربازگیری کودکان بوده است. در این کشور نیز علاوه بر شورشیان الشباب، نیروهای دولتی نیز در مواردی از کودکان سواستفاده می کنند. تنها الشباب یک هزار کودک سرباز دارد.

در سودان جنوبی در دست کم دو سال بیش از 16 هزار کودک مجبور شدند به خدمت سربازی تن بدهند.

در سودان با اینکه قراردادهایی برای منع سربازگیری از کودکان به امضا رسیدهف اما بازهم براساس آمار سازمان ملل کودکان در اردوی این کشور خدمت می کنند.

در جمهوری افریفای مرکزی کودکان برای اشتراک در جنگ از سوی گروه های ملیشه ربوده می شوند و یا با استفاده از ترفندهای گوناگون فریب داده شده و اگر خواشته باشند خدمت مسلحانه را ترک کنند به قتل می رسند.

در جمهوری دموکراتیک کونگو سربازگیری کودکان از سال ها به این سو ادامه دارد. سازمان ملل از 10 گروه که این کار را می کنند نام برده است. توماس لوبانگا یگانه فرمانده ملیشه ای بود که به خاطر سربازگیری کودکان در گنگو در دادگاه لاحه محاکمه شد.

در نایجریا علاوه بر استفاده از کودکان دختر و پسر در جنگ، برای برآورده کردن نیازهای جنسی و انجام حملات جنسی نیز استفاده می شود. در افغانستان نیز از کودکان برای انجام حملات انتحاری تاکنون بارها استفاده شده است.

کودکان سرباز در مالی حالا شمارشان کمتر شده است؛ چراکه پس از مداخله نیروهای بین المللی در این کشور ساحه نفوذ اسلامگرایان تندرو محدود شده است.

در کلومبیا نیز شورشیان دست به سربازگیری از میان کودکان می زنند. حالا با نزدیک شدن به قرارداد صلح میان حکومت و شورشیان "فارک" امیدواری به رفع این پدیده هم بیشتر شده است.

در فیلیپین نیز کودکان سرباز از طرف شورشیان مجبور می شوند تن به جنگ بدهند. حالا شورشیان "میلف" قرار است با دولت این کشور صلح کنند. این ممکن است به سربازگیری کودکان در این کشور پایان دهد.

در میانمار کودکان در خدمت سربازی در چهارچوب نیروهای اردوی این کشور مشغول بودند. این کشور صدها کودک را از چهارچوب نیروهای امنیتی اش خارج کرده است. سازمان ملل از این اقدام استقبال کرده است.

در کشور همسایه افغانستان نیز از کودکان در تمرینات نظامی و نمایش قدت نظامی استفاده می شود. در جنگ هشت ساله این کشور با عراق نیز از کودکان استفاده شد. سازمان ملل متحد حالا کارزار "کودک، نه سرباز" را راه اندازی کرده و از همه کشورهای جهان خواهان همکاری و تلاش بیشتر برای توقف سربازگیری از کودکان شده است.

عکس های برنده روز پنجشنبه در برلین معرفی شدند. پاتریک جارچ، عکاس پولندی توانست با عکس خود از وضعیت کودکان در جریان جنگ اوکرایین جایزه نخست را از آن خود کند.

عکس وی سه دختر را در یک چمنزار در غرب اوکراین نشان می دهد. یکی از آنها در حال یادگیری بایسکل سواری است، دو کودک دیگر به دنبال او می دوند، در حالی که ابری از دود سیاه از یک انبار نفت در پس زمینه بلند می شود که در جریان جنگ آتش گرفته است.

الکه بودنبندر، بانوی نخست آلمان، همسر فرانک والتر اشتاین مایر، رئیس‌ جمهور فدرال، حامی و سفیر صندوق حمایت از کودکان در سازمان ملل "یونیسف"، گفت که یاراچ با این عکس خود «صحنه‌ ای بسیار تکان‌ دهنده با کنتراست بسیار ظالمانه» را ثبت تاریخ کرده است.

بانوی نخست آلمان در رابطه با عکس وی گفت: «جنگ مانند یک ابر واقعا تاریک بر زندگی روزمره کودکان قرار گرفته است»، اما وی اضافه کرد: «با این حال، این عکس امید را نیز نشان می دهد.»

جایزه دوم به الیور ویکن، عکاس آلمانی رسید که به موضوع کار کودکان در افغانستان پرداخته است. عکس وی یک کودک أفغان را در معدن زغال سنگ در ولسوالی چنارک ولایت بغلان نشان می دهد. بانوی نخست آلمان در مورد أفغانستان گفت: «به همان اندازه که از جنگ در اروپا، در اوکرایین شوکه شدم، از وضعیت در افغانستان شوکه هستم.»

جایزه سوم به ناتالیا ساپرونووا، عکاس روس تبار تعلق گرفت که از کودکان مردم بومی "ایونکی" در روسیه عکاسی کرده است. عکس کودکی را در کنار گالینا لازاروا نشان می دهد که در اوایل دهه ۱۹۹۰ در کلیسای باپتیست به مسیحیت گروید. او فرهنگ ایونکی را کنار گذاشت. ایونک ها زمانی با گله های گوزن شمالی خود در تندرا و جنگل های یاکوتیا در شمال شرقی سیبری تنها بودند.

هفت عکس خبری دیگر، از جمله یک مجموعه عکس در مورد سگ هشدار دهنده دیابتی انیا و صاحبش یوهانس نیز مورد تقدیر قرار گرفته اند. این رقابت عکس اطلاعات، شخصیت و شرایط زندگی کودکان را به شکلی برجسته ثبت می‌ کند. این تصاویر از اوایل فبروری در خانه ویلی برانت در برلین به نمایش عمومی گذاشته می شوند.