سازمان نجات کودکان از «فاجعه حقوق کودکان افغان» سخن گفته است
۱۴۰۱ مرداد ۱۹, چهارشنبه
سازمان امدادی «سیف د چلدرن» از «فاجعه حقوق اطفال» در افغانستان سخن گفته است. بر اساس تحقیقی که این سازمان انجام داده است، شمار زیادی از کودکان افغان از گرسنگی، افسردگی و اضطراب رنج میبرند.
اعلانات بازرگانی
بر اساس یک تحقیق، یکسال بعد از قدرت گیری دوباره طالبان در افغانستان بسیاری از کودکان افغان از گرسنگی، افسردگی و اضطراب رنج میبرند. چنانچه سازمان امدادی نجات کودکان «سیف د چلدرن» روز چهارشنبه در برلین اعلام کرد، به خصوص وضعیت دختران در این کشور که از بحران شدید اقتصادی نیز رنج میبرد، وخیم است.
کریس نیامندی، مدیر بخش افغانستان سازمان «سیف د چلدرن» از «فاجعه حقوق اطفال» سخن گفته و خواستار کمکهای بشری بیشتر برای این کشور شده است. او افزوده است که علاوه بر این باید جامعه جهانی راهی برای حمایت از اقتصاد و احیاء سیستم بانکی بیابد.
در گزارشی که به روز چهارشنبه از سوی این سازمان منتشر شده است بر اساس معلومات ارائه شده، دادههای مربوط به کودکان و مراقبین یا پرستاران تقریبا ۱۴۵۰ خانوار افغان میشود.
بر این اساس ۹۷ درصد خانوادههای پرسش شده در ماه می و جون گفته اند کودکانشان دسترسی به غذای کافی ندارند. دختران نسبت به پسران غذای کمتری دریافت میکنند. ۲۶ درصد دختران و۱۶ درصد پسران علائمی از افسردگی داشته اند. شمار زیادی از نوجوانان نیز از اضطراب رنج میبرند.
افزایش تعداد خانواده های افغان که فرزندان خود را می فروشند
با توجه به رکود اقتصادی در افغانستان، از بسیاری از مناطق این کشور خبرهایی به گوش می رسد که خانواده ها می خواهند فرزندان خود را بفروشند. یک مادر در قندهار می خواهد دخترانش را به خاطر نجات از گرسنگی مفرط بفروشد.
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
شیما زنی ۵۵ ساله است که در ولایت قندهار افغانستان زندگی می کند. همسرش داوود که عضو نیروهای امنیتی حکومت سابق بود، در ۲۲ ماه نوامبر سال جاری در نبرد با طالبان کشته شد. پسرش محمود هم که عضو نیروهای امنیتی بود، هفت سال پیش ناپدید شد و تا امروز خبری از وی نیست.
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
او که دو دختر خردسال دارد، در پی تسلط مجدد طالبان بر أفغانستان و رکود اقتصادی شدید، به خاطر فقر و درماندگی از گرسنگی شدید رنج می برد. در خانه ای کرایی زندگی می کند که أصلا مناسب بود و باش نیست. در بدل کرایه ماهانه سه هزار افغانی در خانه صاحب خانه اش تمیزکاری می کند. در آشپزخانه اش فقط چند تکه نان خشک و کمی پیاز و کچالو دیده می شود.
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
شیما که از دیسک کمر رنج می برد، می خواهد خودش را نیز درمان کند، اما امیدی به زنده ماندن پس از عمل جراحی ندارد. او می گوید: «به خاطر این تصمیم دچار مشکلات روحی شدم. اما چاره ندارم. می خواهم پیش کسی باشند تا حداقل گرسنه نمانند.» او می خواهد دخترانش را هر کدام به قیمت ۳۰ هزار افغانی بفروشد.
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
با اینهمه وی تلاش می کند دخترانش را به دوره های آمادگی برای مکتب بفرستند تا حداقل بتوانند از طریق آموزش مسیر زندگی شان را تغییر داده و از فقر و بدبختی بیرون شوند. شیما برای دریافت کمک همه دروازه ها را زد: «اما هیچ یکی از أقارب و نزدیکان به ما کمک نکردند.»
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
اما این مادر تنها به خاطر اینکه حداقل دخترانش از گرسنگی و ابتلا به سوءتغذیه در امان بمانند، تصمیم گرفته آنان را بفروشد و یا به کسی به فرزندی بدهد. با فرارسیدن زمستان، نگرانی این مادر تنها بیشتر می شود: «هر روز به کودکانم کچالوی جوش داده و یا نان خشک می دهم.» اما نکلا و مهتاب نمی خواهند از مادرشان جدا شوند و می گویند درس خوانده و به وی کمک می کنند.
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
اکثرا دختران خردسال نسبت به پسران در أفغانستان زودتر به فروش می روند؛ چراکه دختران به کودک همسری مجبور می شوند، اما از پسران فقط برای کار در بیرون از خانه استفاده می شود. شیما برای دریافت اکرامیه شوهرش اقدام کرد، اما نه برای پسرش و نه هم برای شوهرش پولی پرداخت نشد. حالا با آمدن طالبان چنین چیزی ناممکن شده و شیما امیدش را از دست داده است.
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
سازمان های حقوق بشری از افزایش فقر و تندگدستی و فروش کودکان در افغانستان ابراز نگرانی کرده اند. قطع کمک های بین المللی به افغانستان پس از تصرف قدرت توسط طالبان و عدم دسترسی آنان به منابع مالی بین المللی، أفغانستان را در آستانه یک "فاجعه انسانی" قرار داده است.
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
7 عکس1 | 7
چنانچه این مطالعه نشان میدهد ایدئولوژی طالبان به خصوص دختران را متاثر کرده است. بیش از ۴۵ درصد دختران مصاحبه شونده نمیتوانند به مکتب بروند. بسیاری از دختران در سطوح متوسطه و بالاتر به دلیل ممنوعیت از سوی طالبان و دلایل اقتصادی از رفتن به مکتب بازمانده اند. یک پنجم پسران مصاحبه شنونده گفته اند که به مکتب نمیروند.
مانند دوره اول حکومتداری طالبان در افغانستان در سال های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ میلادی، طالبان مانع حضور زنان و دختران در بخش عظیمی از زندگی عمومی و اجتماعی شدند. مکاتب متوسطه و لیسههای دخترانه مسدود مانده اند. بحران شدید اقتصادی نیز افغانها را متاثر کرده است.
این وضعیت با تحریمهای بین المللی نیز تشدید شده است. از جمله ایالات متحده امریکا و بانک جهانی بعد از قدرت گیری دوباره طالبان در افغانستان در نیمه ماه آگست سال گذشته میلادی، داراییهای بانک مرکزی افغانستان را منجمد کردند.