کریل بارسکی در مورد این که چگونه به "آی اچ وی" یا ایدز مبتلا شده، می گوید:« پنج ماه می شد که (با دوستم) یکجا بودیم و گاهی نمی خواستیم از کاندوم استفاده کنیم، زیرا ما به این شعار باور داشتیم که ما به همدیگر اعتماد داریم. یک و نیم سال پس از آن، مرحله حاد و شکل کلاسیک (بیماری) نزد من بروز کرد».

کریل که اهل مسکو بوده و آن وقت 18 ساله بود، نخست به گلودردی مبتلا شد که چندین هفته دوام کرد. در تمام بدنش لکه هایی پیدا شد و غده های لمفاوی اش دچار التهاب شدند. شش کیلو وزنش کم شد و بسیار عرق می کرد. کار به جایی کشید که شبانه مجبور بود دو تا سه بار روجایی هایش را تبدیل کند. کریل می گوید: «داکترم نمی فهمید که چه اتفاقی افتاده است. هیچ به فکرش نمی آمد که چنین بچهء خوب می تواند روابط جنسی داشته باشد».

دواهای مجانی، مراقبت ترجیحی

سه ماه طول کشید تا تشخیص شد که وی مصاب به "ایچ آی وی" یا ایدز است. این مرد جوان وقتی فهمید که به بیماری ایدز مبتلا شده است، همواره خشمگین بود؛ تلاش می کرد با سرنوشت کنار بیاید. او از افسردگی روحی رنج می برد. او حالا به حیث یک رضاکار در مرکز کمک های اجتماعی "شاگی" به هم سرنوشت های خود کمک می کند. کریل می گوید: «در گروه کمکی ما هر هفته پنج تا شش نفر جدید می آیند. در روسیه یک اپیدیمی (یا شکل همه گیر) این مرض وجود دارد».

چهار سال پس از سرایت ویروس "ایچ آی وی"، او خود را به طور قابل ملاحظه ای خوبتر احساس می کند. او سالم به نظر می رسد و دلیلش این است که به موقع به تداوی با دوای ضد "آیچ آی وی" یا " انتی ریترو ویرال" شروع کرد. در نتیجه تدوای با این دوا، پیشرفت مرض کمتر می گردد. کریل می گوید: «در روسیه بسیاری طوری دیگر فکر می کنند و به این نظرند که مبتلا شدن به "ایچ آی وی" به معنای حکم مرگ است. آن ها تصور می کنند که "انتی ریترو ویرال" یا دوای مانع پیشرفت "ایچ آی وی"، بسیار قیمت است و باید آدم آن را از امریکا خریداری کند». تجربه او طوری دیگر نشان می دهد: «همه این دوا مجانی است و در کلینیک ها نباید آدم در صف ایستاده شود».

مبتلا شدن 60 هزار تن در سال

با این هم شمار کسانی که در روسیه به این مرض مبتلا می شوند، در حال افزایش است. آمار جدیدی که به مناسبت اول دسمبر، روز جهانی مبارزه با ایدز نشر شده است، یک روند رو به افزایش را نشان می دهد. ایگور پچیلین، رئیس اتحادیه سرتاسری مبتلایان به "ایچ آی وی" در روسیه می گوید: «هر سال 60 هزار مورد دیگر بر مبتلایان علاوه می گردد». طبق گزارش ملل متحد شمار افراد مصاب به عفونت "ایچ آی وی" در روسیه در ده سال گذشته نزدیک به دو برابر شده است. پچیلین می گوید که جمعاً حدود 130 هزار روسی در اثر بیماری ایدز وفات کرده اند.

کریل بارسکی می گوید که در مقایسه با سال های 1990، تداوی مریضان مصاب به "ایچ آی وی" به طور قابل ملاحظه ای بهبود یافته است. کریل می افزاید: «مشکل این است که باید به مردم انگیزه داده شود تا به نزدیک ترین مرکز ایدز بروند. برخی به دلیل اینکه می ترسند در جای دیگری سکونت گزینند، این کار را نمی کنند».

عدم اعتماد به صنایع دواسازی غرب

پچیلین می گوید که قبلاً اکثر افراد با پیچکاری های تعقیم ناشده به ویروس "ایچ آی وی" مصاب می شدند و اکنون اکثریت افراد از طریق روابط جنسی به این ویروس مبتلا می شوند. نصف موارد ابتلا به "ایچ آی وی" در شهرهای بزرگی مانند مسکو و سن پترزبورگ اتفاق می افتد. دلیل آن کمبود وقایه و روشنگری از سوی ادارات دولتی می باشد. این کارشناس می گوید: «باید هدفمندانه با گروه های در معرض خطر کار کرد». کریل بارسکی می گوید که دولت طوری عمل می کند که گویا در روسیه هیچ معتاد به مواد مخدر یا فاحشه ای وجود ندارد.

از نظر پیچیلین، یک مشکل دیگر کسانی هستند که به تئوری های توطئه اعتقاد دارند. این افراد دچار شک و تردیدند: «آن ها معتقدند که ایدز از جانب شرکت های بزرگ دواسازی اختراع شده و "ایچ آی وی" اصلاً خطرناک نیست». کافی است که در انترنت به زبان روسی جمله «ایدز وجود ندارد» جستجو شود که در نتیجه آن، فوراً سایت های ده ها دانشمند کاذب را می توان پیدا کرد. در ضمن سایر موارد چنین طرز تلقیاتی وجود دارد که چرا زنان حامله مبتلا به "ایچ آی وی" در روسیه، به هنگام حاملگی خود را با "انتی ریترو ویرال" تداوی نمی کنند و به این ترتیب اطفال مبتلا به "ایچ آی وی" را به جهان می آورند.