یک سلسله حملات هم آهنگ شده توسط شورشیان روهینگیا بر نیروهای امنیتی در شمال میانمار، عملیات سرکوب نیروهای میانمار را برانگیخت و هزاران روستائی را مجبور به فرار به بنگله دیش ساخت. در این زد و خوردها در میانمار که اکثریت جمعیتش بودائی می باشند، بیش از صد تن کشته شده اند.

یک مرد روهینگیا کودکی را از بین سیم خاردار مرز با بنگله دیش عبور می دهد. میانمار شورشیان روهینگیا را متهم می سازد که هفت قریه، یک پوسته و بخش هایی از شهر ماونگداو را آتش زده اند.

این سرکوب توسط نیروهای میانمار همچنان سبب فرار هزاران تن از باشندگان بودائی منطقه نیز شده است. تنش های طولانی بین مسلمانان روهینگیا و بودائی های راخین منجر به شورش های خونین در ۲۰۱۲ شد. بودائی های راخین بعد از بروز جنگ ها، از ترس نا امنی به سمت جنوب به سوی مرکز ایالت در شهر ستوه پناه بردند که اکثریت جمعیت آن بودائی اند.

محافظان مرزی بنگله دیش مانع عبور افراد از مرز می شوند. هزاران روهینگیا از جنگ فرار کرده اند که حدود ۳۰۰۰ تن شان به بنگله دیش عبور کرده اند که قبلاً ۴۰۰ هزار بنگله دیشی را جاداده است و با وجود تقاضای انتنیو گوتریش دبیرکل ملل متحد از بنگله دیش، برای اجازه دادن به روهینگیاها، داکه می گوید که بیشتراز این پناهجویان را نمی پذیرد.

یک کارمند امدادی یک سازمان بین المللی در بنگله دیش گزارش می دهد: «ما می بینیم که بسیاری روهینگیاها مریض استند. این به دلیل آن است که آن ها پیش از آنکه بتوانند داخل بنگله دیش شوند در مرز گیر می مانند. اینها بیشتر زنان و اطفال می باشند.» با آنکه روهینگیاها می گویند که از قرن ها به اینسو در میانمار زندگانی داشته اند، در آن کشور به آن ها تابعیت داده نمی شود و مهاجران غیر قانونی شناخته می شوند.

یک گروه مهاجران روهینگیا در سرپناه های موقتی اردوگاه کوتوپالنگ در کوکس بازار بنگله دیش پناه جسته اند. برنامه حکومت بنگله دیش برای تغییر مکان روهینگیاها به یک جزیره دور دست که اکثراَ در جریان فصل توفان های مانسونی در معرض آبخیزی قرار دارد، نشان دهنده این است که تمایلی به قبول آنها ندارد.

اطفال روهینگیا راه شان را از طریق آب ها در اراضی ئی که متعلق به هیچ کشور نیست به سوی بنگله دیش باز می کنند. فکر می شود که حدود ۶۰۰۰ پناهجوی روهینگیا در مرز بنگله دیش گیر مانده اند.

روز جمعه صدها تن در کابل در اعتراض به وضع مسلمانان روهینگیا در میانمار در کابل پایتخت افغانستان دست به تظاهرات زدند.

معترضان از سکوت سیاستمداران کشورهای اسلامی در برابر وضع مسلمانان روهینگیا انتقاد کردند. آنها سازمان ملل متحد را نیز به بی تفاوتی متهم کردند.

روز جمعه تظاهرات بزرگتری در جلال آباد راه اندازی شده بود. افغان های معترض از مقامات میانمار خواستار توقف "کشتار مسلمانان" شدند.

شماری از زنان نیز در کنار مردان در ولایت های کابل، هرات و جلال آباد در تظاهرات ها شرکت کرده بودند.

یک روز قبل از تظاهرات در کابل و جلال آباد در ولایت هرات نیز تظاهراتی به همین منظور راه اندازی شده بود. مظاهره کنندگان خواهان "محاکمه آونگ سان سوچی" مشاور دولت میانمار شدند.

مظاهره کنندگان همچنان از کمیته جایزه صلح نوبل خواستند که "جایزه صلح نوبل" اعطا شده به آونگ سان سوچی را از وی پس گرفته وی بی اعتبار اعلام کند.

براساس آمار سازمان ملل متحد، شمار مسلمانان روهینگیا که از میانمار به خاطر خشونت ها در ۱۵ روز اخیر به بنگله دیش فرار کرده اند، به نزدیک به ۳۰۰ هزار تن رسیده است.

برای تظاهرات ها در ولایت های کابل، هرات و جلال آباد تدابیر امنیتی شدیدی گرفته شده بود. افغانستان خودش درگیر جنگ با تروریسم است و شورشیان طالبان و داعش هرازگاهی مکان های تجمع مردم، از جمله مساجد، مکتب ها و گردهمایی های مردمی را هدف حملات تروریستی قرار می دهند. نویسنده: رضا شیرمحمدی