نخست خبر خوب: سرطان بیضه نادر است و فقط حدود ۱.۶ درصد از همه موارد جدید ابتلا به سرطان را تشکیل می‌دهد. البته خبر ابتلا به این بیماری برای هر کسی شوک‌آور است. معمولا مردان در سنین ۲۵ تا ۴۵ سالگی به آن دچار می‌شوند. اما ابتلای پسران جوان به این بیماری از حدود سن ۱۴ سالگی ممکن است. 

سرطان بیضه مانند دیگر انواع سرطان است: تشخیص زودهنگام به درمان آن کمک می‌کند و به این منظور هر مردی می‌تواند خودش دست به کار شود.

در ۸۰ درصد موارد خود بیماران هستند که متوجه وجود غده ها در بیضه می‌شوند و آن هم در زمانی که سرطان در مراحل آغازین قرار دارد.

انجمن اورولوژی آلمان (DGU) به نوجوانان و مردان جوان بین سنین ۱۴ تا ۴۵ توصیه می کند که بیضه هایشان را در فواصل منظم معاینه کنند و در صورت پیدا کردن غده یا برآمدگی های سخت حتما به داکتر مراجعه کنند. آن ها بهتر است این کار را دست کم یک بار در ماه انجام دهند. اما براساس این توصیه معاینه هفتگی بیضه ها بهتر است.

احساس سنگینی در کیسه بیضه نیز می تواند نشانه ای از ابتلا به سرطان بیضه باشد. برخی از بیماران ممکن است در مراحل آغازین دچار  کمردردی و یا گردن دردی شوند. یک فرد غیرمتخصص فکر نمی کند که این دو مشکل با ابتلا به سرطان بیضه ارتباط داشته باشد.

عوامل سرطان بیضه چیست؟

سرطان بیضه در بیشتر موارد فقط در یک بیضه آغاز می شود. یک عامل اصلی که خطر ابتلا به آن را افزایش می دهد، پدیده نهان بیضگی است. یعنی این که یک یا دو بیضه در سرجایش، یعنی در کیسه بیضه قرار ندارند.

داکتران در مورد تقریبا سه درصد از همه نوزادان پسر که به تاریخ محاسبه شده به دنیا می‌آیند، نارسایی نهان بیضگی را تشخیص می دهند. بیضه های این دسته از نوزادان که نخست در داخل شکم ایجاد می شود، در طول رشد جنین به داخل کیسه بیضه نمی‌رود. در این صورت این مشکل نوزاد باید برطرف شود. معالجه این مشکل از طریق هورمون درمانی و یا با عمل جراحی ممکن است.

هر دو بیضه نوزادان باید تا یک سالگی شان در سر جایش، یعنی در کیسه بیضه قرار گرفته باشد. در غیر این صورت ریسک ابتلا به سرطان بیضه افزایش می یابد.

البته این مساله در زمینه نوزادان نارس صدق نمی کند. پدیده نهان بیضگی در مورد آن ها زیاد نادر نیست. زیرا بیضه ها در مراحل آخر رشد داخل کیسه بیضه می شوند و به این خاطر احتمال این که این مشکل در مورد نوزادان زودرس بدون دخالت داکتر برطرف شود، زیاد است.

سابقه ژنتیکی نیز می تواند خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش دهد. در صورتی که سرطان بیضه در خانواده زیاد پیش بیاید، یعنی در صورتی که پدر یا برادر فرد این بیماری را داشته باشند، خطر ابتلای او نیز به این بیماری افزایش می یابد.

به گفته محققان، عوامل محیط زیستی خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش نمی دهند و نقشی در این بیماری ندارند.

سرطان بیضه چگونه معالجه می شود؟

در صورت ابتلا به سرطان بیضه، در عمل جراحی بیضه بیمار کاملاً برداشته می‌شود. اگر معالجه در مراحل بسیار زود آغاز شود، میزان شفایابی مبتلایان ۱۰۰ درصد است. در مراحل بعدی، این میزان به حدود ۷۰ درصد کاهش می یابد. 

چنین عمل جراحی برخلاف ادعاها نه باعث ناکارآمدی جنسی می شود و نه باعث عقیم شدن مرد. افزون بر این امکان حفظ ظاهر بیضه در برخی موارد با استفاده از ایمپلنت سیلیکون ممکن است. 

پس از عملیات موسوم به تخلیه بیضه یا ارکیدکتومی، معالجه با رادیوتراپی و شیمی درمانی ادامه پیدا می کند.  این معالجه در بیشتر موارد باعث ایجاد عوارضی مانند ریزش مو و خستگی می شود و میزان ابتلا به بیماری های عفونی را افزایش می دهد.

مجله علمی لانست «The Lancet» در اواسط ماه اکتبر، نتیجه تحقیقاتی را معرفی کرد که در سویس برای معالجه بیماران مبتلا به سرطان بیضه انجام شده بود.

۱۱۶ بیمار شامل در این تحقیقات موسوم به «SAKK 01/10 » شرکت کردند. محققان توانستند نشان دهند که با ترکیب ایده آل شیمی درمانی و رادیوتراپی هدفمند، سطح آن بخش از بیضه که باید در معرض رادیوتراپی قرار گیرد، ۷۵ درصد کاهش می یابد. افزون بر این به گفته مسئولان این کار تحقیقاتی، این نوع معالجه عوارض جانبی کمتری دارد.

براساس ارزیابی های بنیاد رابرت کُخ در آلمان، هر سال حدود ۴۲۰۰ تن به سرطان بیضه مبتلا می شوند. در سال ۲۰۱۹ حدود ۱۶۰ مرد در آلمان براثر ابتلا به این بیماری جان باختند.

پس از پایان دوره درمان این بیماری، امکان بازگشت آن در طی دو سال نخست وجود دارد. اما پس از گذشت پنج سال نیز امکان بازگشت این سرطان وجود دارد.

اما در تقریبا ۹۶ درصد بیماران، پنج سال پس از تشخیص داکتر و دوره درمان هیچ اثری از این نوع سرطان دیده نمی شود. شرط اول برای تداوی موفق، تشخیص زودهنگام این بیماری است. پس به این خاطر معاینه منظم بیضه‌ها را نباید فراموش کرد.

گودرون هایزه/م. ا.