سازمان بین المللی حفاظت از کودکان (سیف د چلدرن) روز پنجشنبه اعلام کرد که در کشور جنگ زده افغانستان، بیش از ۳۰۰ هزار کودک با شرایط سختی در جریان زمستان سرد مواجه اند.

این سازمان هشدار داده است که نبود لباس مناسب زمستانی و امکانات گرمکن ممکن باعث بیماری و مرگ این کودکان شوند.

درگیری های جاری درافغانستان شمار زیادی خانه های مردم را ویران کرده و ساکنان آنان را مجبور به ترک منازل شان کرده است. این خانواده ها با هزاران تن از کودکان شان در زیر خیمه ها زندگی سختی را سپری می کنند.

کریس نیامندی مسئول دفتر افغانستان سازمان حامی کودکان (سیف د چلدرن) با نشر بیانیه ای گفته است که کودکان یادشده در کنار اینکه در معرض خطر گرسنگی و امراض مختلف به شمول کووید ۱۹ قرار دارند، با مشکل زمستان سرد نیز مواجه اند. او علاوه کرده که به ویژه کودکان در شمال افغانستان شدیدا از این ناحیه متاثر اند.

این مقام اداره حفاظت از کودکان علاوه کرده: »اطفالی که بیشتر آسیب پذیر اند، آنانی هستند که مکاتب شان به خاطر سردی زمستان بسته شده است. خانواده های آنان پول خرید لباس زمستانی را ندارند و کودکان آنان برای فرار از سردی تلخ در خانه تجمع می کنند.«

در بخش های سرد افغانستان مکاتب تا ماه مارچ بسته شده است؛ ولایتی هایی که درجه حرارت در آنها به منفی ۲۷ درجه سانتیگراد رسیده است.

سازمان خیریه حفاظت از کودکان برای بیش از ۱۰۰ هزار خانواده در ۱۲ ولایت افغانستان بسته های کمکی توزیع کرده است. این بسته ها شامل مواد سوختی و گرمکن، کمپل و لباس زمستانی برای کودکان از جمله کرتی، جوراب، بوت و کلاه است.

کریس نیامندی مسئول دفتر افغانستان سازمان حفاظت از کودکان همچین اظهار داشته است که »وضعیت برای کودکان مجبور به زندگی در کمپ ها در مناطقی مانند ولایت بلخ ناخوشایند است. در شمال افغانستان هوا بسیار سرد شده و از طرف شب به پایین تر از منفی ده درجه می رسد. تا پیش از مارچ هوا دیگر هم سرد می شود. برای هزاران کودک افغان زمستان زمانی برای "به سختی زنده ماندن" است.«

گزارش سازمان حفاظت از کودکان از یکی کودک ۱۲ ساله به نام روهینا که مجبور به ترک خانه شان شده و در یکی از کمپ ها در بلخ زندگی می کند نقل قول کرده: »ما نادار هستیم و در فضای باز زندگی می کنیم.« او که در یکی از برنامه های آموزشی (سیف د چلندرن) شرکت کرده است، اظهار داشته: »من و خواهر و برادرهایم به دلیل سرما قادر به خواب شبانه نیستیم. چگونه کسی می تواند اینگونه بیاموزد؟«

در یکی از کمپ ها در منطقه شمالی شهر کابل بیش از ۷۰۰ خانواده که بیشتر آنان بر اثر خشونت ها مجبور به ترک مناطق شان شده اند، به سر میبرند.

آنان برای گرم کردن خیمه هایشان و همچنین پخت و پز از کثافاتی کار می گیرند که در اطراف شان انبار شده است.

محمد داد ۱۰ ساله یکی از کودکانی که در این مکان زندگی می کند، گفته است: »شب سرد است، صبح سرد است، ما چوب نداریم. زغال نداریم. ما کمپل نداریم و برای گرم گردم خود پلاستیک را می سوزانیم.«

ریحان ۵۰ ساله مادر کلان در محمد که با خانواده هفت نفری پسرش در این کمپ زندگی می کند، می گوید گرمایی که از سوختاندن پلاستیک به وجود می آید خیلی کم است و کودکان آنان "مریض اند و از شب تا صبح سرفه می کنند.

این درحالی است که قرار است گفتگوهای صلح دوباره به زودی در قطر آغاز شود. این خانواده های آواره امیدوار اند که جنگ پایان یافته و آنان دوباره بتوانند به خانه های خود برگردند.

na/na (ap)