صدای چکش حلبی سازان در فضای کوچه بخاری سازان می پیچد. این صداها در واقع پیام آور زمستان اند. حلبی سازان تلاش می کنند تا پیش از باریدن برف بخاری های بیشتری تولید کنند تا عاید بیشتری به دست آورند.

صبور یک تن از حلبی سازان می گوید با آن که کاروبارش خوب است، اما نسبت به فروشی که در سال های گذشته داشته ، امسال بازار حلبی سازان زیاد گرم نیست.

به نظر صبور اقتصاد ضعیف مردم سبب شده تا فروش محصولات آن ها نیز کمتر شود. او می گوید: «فروشات زیاد خوب نیست. با آن که هوا سرد شده ما مال (بخاری، منقل، لوله بخاری...) جور کردیم و آماده داریم اما فروشات زیاد نیست».

شغل رو به زوال

از سه سال به این سو بخاری های لوکس و قیمتی ترکی در بازارهای کابل راه باز کرده است. حلبی سازان می گویند به دلیل وفور بخاری های ترکی و ساخت کشورهای همسایه، بازار کار آن ها بی رونق شده است.

اگر چه حلبی سازان اقتصاد مردم را ضعیف می خوانند، اما می گویند آنهایی که پول دارند ترجیح می دهند که بخاری های لوکس بخرند.

امید یکی دیگر از حلبی سازان کابل می گوید: «برخی اوقات مشتری هم زیاد است؛ اما از وقتی که بخاری ترکی آمده تولیدات ما کمتر فروخته می شود. تاجران هم سرمایه گذاری نمی کنند و آهن و حلبی نمی آورند به این دلیل قیمت ها نیز بلند رفته است».

در حالی که حلبی سازان با قیمت های مناسب 1500 تا 2000 افغانی یک بخاری را می سازند و به فروش می رسانند؛ اما مردم ترجیح می دهند که بخاری های ترکی را با قیمت 10 تا 15 هزار افغانی خریداری کنند.

میر علم یک باشنده کابل که برای تهیه وسایل گرم کننده زمستانی به کوچه حلبی سازان آمده می گوید: «قیمت ها نسبت به سال گذشته بلند رفته است. یک بخاری کهنه دارم می خواهم یک لوله دودکش برایش بخرم تا تکمیل شود و در زمستان گذاره مان شود».

ساکنان کابل با آغاز فصل سرما مجبورند آذوقه زمستان و مواد سوخت را خریداری و انبار کنند تا در سرمای زمستان کم خرج نشوند. اما قیمت مواد خوراکی و سوخت نیز در کابل در این فصل نسبت به هر زمانی دیگر بلندتر می رود.

باشندگان کابل می گویند بسیاری خانواده ها به دلیل فقر و تنگدستی زمستان دشواری را سپری می کند.

انور که در حومه کابل زندگی می کند، می گوید: «خیلی ها توان خرید آذوقه و تهیه لوازم گرم کننده برای خانه های شان را ندارند. یک بخاری را 2000 افغانی قیمت می کنند. بسیار مشکل است، پول نیست. از دکاندارها هم گله نیست مواد را قیمت می خرند».

تهیه سوخت زمستان یکی از بزرگترین نگرانی های این فصل برای خانواده های فقیر در افغانستان است. حتی بیشتر ساکنان پایتخت برای گرم کردن خانه ها هنوز از چوب سوخت و ذغال سنگ استفاده می کنند و هنوزهم در این شهر مردم نمی توانند از گاز و سایر مواد سوختی در ماه های زمستان استفاده نمایند.