در افغانستان بسیاری خانواده ها نه تنها طرفدار رو آوردن دختران شان به ورزش به ویژه ورزش های رزمی نیستند، بلکه برخی آن را ننگ می پندارند.

 در این میان هستند دخترانی که سنت شکنی کرده و با ایستادگی در برابر همه دیدگاه های مخالف، به ورزش های رزمی رو آورده اند. یکی از این محدود ورزشکاران سعدیه برومند، عضو تیم ملی مشت زنی افغانستان است.

این دختر ۲۳ ساله از نه سال بدینسو ورزش می کند. او پیش از این پنج سال کاپتان تیم ملی دوش دختران و قهرمان این رشته بود.

سعدیه در المپیک ۲۰۱۶ ریو شرکت کرد و نتیجه به دست آمده از آن مسابقات برایش قناعت بخش نبود. از همین رو یک سال می شود به ورزش مشت زنی رو آورده است و عضو تیم ملی بوکس افغانستان است.

سعدیه به دویچه وله می گوید که هدف اش راه یافتن به المپیک ۲۰۲۰ و به دست آوردن مدال قهرمانی این مسابقات است: «من هیچ وقت نمی خواهم که آروز کنم، زیرا آرزوها همیشه آرزو باقی می مانند. من هدف های خیلی بزرگی دارم و یکی از اهدافم به دست آوردن مدال المپیک به افغانستان است.»

سعدیه در رابطه به مشکلات این رشته ورزشی برای دختران می گوید: «در کل خانواده من هیچ وقت به ورزش من رضایت نداشت و مرا حمایت نکردند. با ورزش بوکس پدرم و خانواده ام سازگاری ندارند و نمی خواهند من یک بوکسر باشم.»

سعدیه می افزاید که از یک سو مردم رو آوردن دختران به ورزش های رزمی را به دیده خوب نمی بینند و بدین باور اند که رشته مشت زنی کار دختران نیست، و از سوی دیگر نبود ورزشکاران زن در این رشته از علت های مخالفت خانواده اش با رو آوردن او به این ورزش است. سعدیه نخستین ورزشکاری است که به دلیل نبود دختران در رشته بوکس با ورزشکاران مرد این رشته تمرین می کند.

او تاکید می کند: «مشکل دیگرم این است که مجبور هستم با ورزشکاران مرد تمرین کنم، زیرا دختران زیاد در این رشته نیستند.»

برومند درباره مشکلات دختران در رشته های ورزشی در افغانستان می گوید که گذشته از این که دختران از سوی خانواد های شان ممانعت می شوند، از سوی مقام های ورزش افغانستان نیز حمایت نمی شوند.

به گفته او به دختران ورزشکار به گونه سمبولیک سهمیه شرکت در مسابقات بیرون مرزی داده می شود تا نشان بدهند که زنان کشورهای اسلامی نیز در این مسابقات شرکت می کنند:«من می خواهم این ذهنت را تغییر بدهم و دختران به عنوان یک مبارز به میدان های مسابقه بروند، افتخار بیافرینند و به افغانستان مدال بیاورند.»

اکنون سعدیه برای مسابقات انتخابی تیم ملی و مسابقات جنوب آسیا آمادگی می گیرد و با وجود تمام موانع، شب و روز سخت مصروف تمرین است. این دختر مشت زن افغان در کنار ورزش مشت زنی، خبرنگار ورزشی نیز است و می گوید که تلاش دارد تا دختران را تشویق نماید که بدون هراس به ورزش های رزمی رو بیاورند.