سفر ترزا می به واشنگتن و ایجاد نگرانی برای برخی رهبران
۱۳۹۵ بهمن ۹, شنبه
نخست وزیر بریتانیا به واشنگتن رفت و رئیس جمهور جدید امریکا با وی دست دوستی به معنی واقعی کلمه را داد. هرچند وی از واشنگتن پس از سفر ۲۴ ساعته اش برگشت، اما نگرانی برای برخی ساستمدارن جهان باقی ماند.
اعلانات بازرگانی
روزنامه های بریتانیا روز شنبه صفحات اول شان را به گزارش ها و عکس های سفر ترزا می نخست وزیر این کشور اختصاص دادند که در کاخ سفید با دونالد ترامپ رئیس جمهور جدید ایالات متحده امریکا، قبل از برگزاری کنفرانس خبری مشترک شان قدم می زند.
می در ملاقاتش با رئیس جمهور امریکا خواستار "روابط خاص" در دو سوی اقیانوس اطلس شد. این اولین ملاقات رسمی دونالد ترامپ رئیس جمهور جدید امریکا با یک رهبر خارجی بود.
نخست وزیر بریتانیا آنهایی که فکر می کنند ریاست جمهوری ترامپ برای بریتانیا خوب می باشد را خوشحال ساخت و در این زمینه ابزار امیدواری نمود؛ اما همزمان زنگ خطر را برای آنهایی به صدا درآورد که نگران جمهوریخواهان پوپولیست، عجول و بی پروا هستند.
ترزا می در بازگشت از واشنگتن و در راهش به سوی خانه توقفی هم در ترکیه داشت و با رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه ملاقات کرد.
وی در ملاقاتبا ترامپ قول تجارت زودهنگام امریکا با بریتانیا را در پی ترک اتحادیه اروپا گرفت. همچنان رئیس جمهور امریکا به وی وعده داده که پیمان نظامی ناتو را تنها نخواهد گذاشت و آن را به عنوان "رابطه ای ویژه" ارزش داده است.
ملکه الیزابت دوم ترامپ را دعوت کرده است تا در سفری رسمی در جریان سال جاری به این کشور برود. ترزا می پیروزی "خیره کننده" ترامپ را در انتخابات ریاست جمهوری ستود و گفت که بریتانیا از دولت "خدمت گذار مردم" در امریکا حمایت می کند.
ترامپ به ترزا می گفت که هر دو رهبر با اعتماد به نفس نسبت به دیگر رهبران پیش رفته اند: «من یک آدم مردمی هستم. ترزا فکر می کنم تو هم همینطوری هستی».
حمایت ترزا می از سیاست های ترامپ در برتانیا مخالفانش را آشفته ساخت و می تواند دیگر رهبران اروپایی را نیز مضطرب بسازد.
تیم فارون رهبر لیبرال دموکرات های بریتانیا گفت که ترزا می "به وضاحت در زمانی که با ترامپ گذراند از اضهارنظرهای نفرت انگیز وی در مورد شکنجه، زنان، مسلمانان و مکسیکویی ها طفره رفت».
جرمی کوربین، رهبر حزب کارگران نیز گفت که نخست وزیر می در جریان کنفرانس خبری مشترکش با ترامپ به روز جمعه "نتوانست ترامپ را به چالش کشیده و به خاطر ارزش های ما در برابرش ایستاده شود".
ترامپ همچنان بریتانیایی ها را به خاطر رای شان به خروج از اتحادیه اروپا ستود و گفت خروج از این اتحادیه "یک دارایی فوق العاده خواهد بود، نه یک مسئولیت فوق العاده". در این جملات ستایش کننده ترامپ از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا به وضوح چیزهایی لمس می شد.
هرچند ترزا می در همه پرسی خروج از اتحادیه اروپا، از باخت جانب "ماندن" حمایت کرد و حالا در حال پیاده سازی یک تصمیم است که مخالفش می باشد، اما این اضهارات حمایت کننده ترامپ از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، یک بار دیگر این بحث ها را در رسانه های بریتانیایی افزایش داده است.
روزنامه دیلی میل زیر عنوان "عشق در کاخ سفید" نوشته است: «این یکی از روزهای خارق العاده در تاریخ روابط برتانیا و ایالات متحده امریکا بود».
در حالی که ترزا می امریکا بود، کاخ سفید اعلام کرد که ترامپ می خواهد روز شنبه با ویلادیمیر پوتین روز شنبه صحبت کند تا روی احتمال لغو تحریم های امریکا بر روسیه به خاطر قضیه اوکرایین گپ زده شود. اما نخست وزیر بریتانیا گفت که می خواهد تحریم ها پابرجا بمانند.
rs/si (AP)
"روز تحلیف": مراسم با شکوه برای رئیس جمهور
مراسم تحلیف جورج واشنگتن شامل ادای سوگند، سخنرانی و شلیک گلوله به رسم احترام بود. اما "روز تحلیف" ۴۴ رئیس جمهور بعدی مراسم خاص و با شکوهی داشته است. نگاهی به مراسم تحلیف رئیسان جمهور ایالات متحدۀ امریکا در ۲۴۰ سال گذشته.
عکس: Getty Images/AFP/T. Clary
تصویر خیره و رنگ رفته، دورنمای مبهم
ساخت کاخ کنگره تقریبا به پایان رسیده و تنش ها بین شمال و جنوب بار سنگینی روی این جمهوری جوان است. مراسم تحلیف رئیس جمهور برای اولین بار در سال ۱۸۵۷، هنگام ادای سوگند جیمز بوکنن پانزدهمین رئیس جمهور ایالات متحدۀ امریکا، با عکسبرداری مستند گردید. بوکنن را "بدترین رئیس جمهور" امریکا عنوان میکنند، زیرا نتوانست از جنگ داخلی بعدی جلوگیری کند.
عکس: Reuters/Library of Congress
فرانکلین دلانو روزولت، سیاستمدار بیباک در ایام تاریک
فرانکلین دلانو روزولت، سی و دومین رئیس جمهور امریکا، کاملاً میراث دیگری بجا گذاشت، که امریکایی ها را با یک "راهکار جدید" و سیاست قاطع خارجی از رکود اقتصادی و زمان جنگ بیرون کشید. روزولت در آغاز اولین دور ریاست جمهوری اش در سال ۱۹۳۳ در سخنرانی خود مشی حکومت اش را روشن ساخت. او گفت: «یگانه چیزی که از آن باید بترسیم، همان ترس است.»
عکس: Reuters/Library of Congress
کاوبای ها و سرخپوستان
در سال ۱۹۰۵ تیودور روزولت برای دومین بار به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده امریکا سوگند وفاداری یاد کرد. در برابر ساختمان کاخ کنگره، کاوبای ها، سرخپوستان و کارگران معادن در مراسم "رژه تحلیف" شرکت داشتند. از سال ۱۹۱۷ به بعد زنان نیز اجازه داشتند در این رژه، از کاخ کنگره تا کاخ سفید، شرکت کنند.
عکس: Reuters/Library of Congress
مراسم رقص در دهۀ پر خروش ۲۰
از قرن نوزده به اینطرف یک محفل "رقص بال" نیز شامل "مراسم تحلیف" است. این تصویر محفل رقص در سالن هوتل "می فلاور" را در سال ۱۹۲۹ پس از مراسم تحلیف هربرت هوفر، سی و یکمین رئیس جمهور ایالات متحده امریکا، نشان میدهد.
عکس: Reuters/Library of Congress
ژاکلین، پر زرق و برق و جذاب
ژاکلین و جان اف کندی از کمتر کسانی بودند که پس از مراسم تحلیف جان اف کندی سی و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده امریکا در سال ۱۹۶۱، با زرق و برق وارد محفل "بال" شدند. بسیاری از رئیسان جمهور قبلی در زمان جنگ و بحران از تجمل زیاد و محفل رقص پس از مراسم تحلیف خودداری کرده بودند. اما در سال ۱۹۹۷ بیل کلینتن در مراسم تحلیف دومین دور ریاست جمهوری اش، ۱۴ محفل "بال" برگزار کرد، که سابقه نداشته است.
عکس: Reuters/John F. Kennedy Presidential Library & Museum
مراسم تحلیف در طیاره
پس از به قتل رسیدن جان اف کندی در سال ۱۹۶۳، لیندن جانسن، معاون وی ریاست جمهوری را به عهده گرفت. او به خاطر حادثۀ نابهنگام، مراسم تحلیف را در هواپیمای خاص رئیس جمهور "ایر فورس ون" بجا کرد. اما لیندن جانسن در سال ۱۹۶۵، پس از پیروزی در انتخابات، دومین سوگند وفاداری خود را در حضور ۱،۲ میلیون امریکایی انجام داد.
عکس: Reuters/White House Photo/LBJ Library/Yoichi Okamoto
دو دلیل برای خورسندی
نانسی و رونالد ریگن در مراسم تحلیف اولین دورۀ ریاست جمهوری ریگن در سال ۱۹۸۱. اندکی پس از آغاز کار وی به عنوان رئیس جمهور، ۵۲ گروگان امریکایی خاک ایران را ترک کردند. این کارمندان سفارت ایالات متحده در تهران، ۴۴۴ روز را در پایتخت ایران در اسارت گذشتانده بودند. آزادی این گروگانان دلیل دیگری برای خورسندی ریگن و همسرش نانسی بود.
عکس: Reuters/Ronald Reagan Presidential Library
دو بار بهتر است
کلمات سوگند وفاداری در قانون اساسی ایالات متحدۀ امریکا مشخص شده است. رئیس جمهور جدید باید به ترتیب خاص بگوید که مأموریت خود را "صادقانه انجام می دهد و از قانون اساسی ایالات متحده با تمام نیرو حفاظت و دفاع میکند". اما بارک اوباما در سال ۲۰۰۹ این کلمات را در مراسم تحلیف به صورت پراگنده اداء کرد و به بار احتیاط روز بعدی مراسم سوگند وفاداری را دوباره انجام داد.
عکس: picture-alliance/abaca/O. Douliery
بیانسِه برای بارک اوباما آواز خواند
در مراسم تحلیف در سال ۲۰۱۳ به دعوت بارک اوباما، بیانسِه آوازخوان و هنرپیشۀ معروف امریکایی سرود ملی ایالات متحده را سرود. در این محفل شمار زیادی از هنرمندان سرشناس دیگر نیز حضور داشتند.
عکس: picture-alliance/AP Photo/C. Kaster
بازهم دورنمای مبهم
به تاریخ ۲۰ جنوری امسال دونالد ترامپ به عنوان چهل و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحدۀ امریکا در جلو کاخ کنگره سوگند وفاداری یاد کرد. به خاطر اظهارات جنجال برانگیز ترامپ در جریان مبارزات انتخاباتی، نه تنها آوازخوان های شایسته برای سرود ملی، بلکه بیشتر از ۴۰ نماینده کنگره نیز از اشتراک در این مراسم خودداری کردند. با آنهم صدها هزار نفر در این مراسم اشتراک کردند.