برای اولین بار پولیس اندونیزیا فردی را در یک جامعه کاتولیک به اتهام سوءاستفاده جنسی بازداشت کرده است. گفته می شود که ۲۰ تن از خادمان کلیسا، یک سرپرست ۴۲ ساله خادمان را در کلیسای سنت هرکولانوس در شهر اسقف نشین بوگور در اندونیزیا مورد سوءاستفاده جنسی قرار داده اند. به قول آزاس تیگور نینگولان، وکیل مدافع خانواده های قربانیان، این شهر اسقف نشین نیز تحقیقات در این زمینه را آغاز کرده است.

اما قضیه کلیسای سنت هرکولانوس اولین موردی نیست که افشاء شده است. به اساس گزارشی که زیر عنوان «سوءاستفاده جنسی در کلیسا های اندونیزیا: گوشه کوچکی از واقعیت؟» به نشر رسیده است، در حوزه های علمیه و تأسیات کاتولیکی در این کشور، ۵۶ تن مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته اند. جوزف کریستانو، کشیش و دبیر کمیسیون حوزه علمیه کنفرانس اسقف های کاتولیک در برابر سرویس مطبوعاتی «اوکا نیوز» تأیید کرده است که اولین بار یک رسانه کلیسایی در نوامبر ۲۰۱۹ چنین گزارشی را پخش کرده بود. طبق این گزارش ۲۱ دانشجوی مدارس علمیه کاتولیک، ۲۰ راهبه و ۱۵ عیسوی غیر روحانی از سوی ۳۳ کشیش و ۲۳ غیر روحانی مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته اند. کریستانو از روی دست گرفتن معیار های مقابله با چنین موارد توسط کنفرانس اسقف ها خبر داد.

اما ایگناتیوس سوهاریو، اسقف اعظم جاکارتا، جوزف کریستانو را به خاطر این صراحتش توبیخ کرد. سوهاریو در نشست خبری کریسمس سال ۲۰۱۹ گفت که از این گزارش اطلاع نداشته است و در مورد «اصالت» آن تردید دارد. او همزمان نشر ارقام قربانیان سوءاستفاده جنسی و همچنان بحث علنی در این رابطه را «انحراف شدید اخلاقی» و «نقض اعتبار معنویت» عنوان کرد.

اما پیتر امان، کشیش فرانسیسکان، یا فرقه راهبان کهتر، و استاد در فاکولته فلسفه کاتولیک دریارکار، به «اوکا نیوز» گفته است که موارد سوءاستفاده جنسی «به وضوح شرم آور است و به کلیسای کاتولیک آسیب می رساند». این کشیش افزوده است که اگر در برابر این موارد اقدام جدی صورت نگیرد، کلیسا اعتبار خود را از دست می دهد.

به این ترتیب کلیسای رسمی اندونیزیا در برابر موارد سوءاستفاده جنسی به طور مبهم و اغلب شبیه کشور های دیگر واکنش نشان می دهد. در شهر بوگور نیز در مورد همچو قضایا، پشت در های بسته مذاکره می شود و عاملان تنها به پست های دیگر منتقل می شوند.

جستینا روستیاواتی، رئیس سازمان «زنان کاتولیک در اندونیزیا» به خبرگزاری کاتولیکی «کی.ان.ای» گفته است: «در برخی از مناطق اسقف نشین و جوامع کاتولیکی، هنوز هم بسیاری از کاهنان از تلاش برای کشف موارد سوءاستفاده جنسی خودداری می کنند.» به قول روستیاواتی "بسیاری از كاتولیك های غیر روحانی، رفتار نادرست كاهنان را پنهان می کنند".

اخیراً از موارد فزاینده سوء استفاده جنسی در مدارس اسلامی در اندونیزیا نیز سخن گفته می شود. اما این موارد نمی تواند از رسوایی آزار جنسی در کلیسا های این کشور بکاهد.

در آغاز ماه آگست امسال گزارشی نشر شد که از یک معلم ۵۵ ساله در شهر ماکاسار در جزیره سولاویزی به خاطر سوءاستفاده جنسی از دختران شکایت حقوقی صورت گرفته است. چند روز پیش از آن قضیه یک رئیس ۵۲ ساله یک مدرسه قرآن در شهر بانتن علنی گردید که به تجاوز جنسی بالای دست کم ۱۵ دختر متهم شده بود.

موارد علنی شده سوءاستفاده جنسی در کلیسا ها و مدارس اسلامی در اندونیزیا تنها گوشه کوچکی از همه موارد اند. آزار و اذیت جنسی در تمام مناطق این کشوری که اکثریت جمعیت آن را مسلمانان تشکیل می دهند، صورت می گیرد. به گفته کارشناسان حدود ۶۰ درصد کودکان و نوجوانان بین سنین ۱۳ تا ۱۷ سالگی در اندونیزیا خشونت جسمی، روانی و جنسی را تجربه کرده اند. با آنهم این قربانیان معمولاً از ترس بدنامی در جامعه سعی می کنند خشونت و تجاوز جنسی بالای خود را پنهان کنند. گاهی هم به جای عامل، خود قربانی این خشونت ها به محاکمه کشانده شده و به حبس محکوم می گردد.

"کمیسیون ملی حمایت از کودکان" اندونیزیا این کشور را همچنان "بهشتی برای بچه باز ها" می خواند. این کمیسیون سیاستمداران را به ناکامی در حمایت از کودکان متهم می کند.

در ماه جولای امسال طرح یک قانون علیه خشونت جنسی، به دلیل اینکه گویا «بسیار پیچیده است»، از فهرست اولویت های پارلمان اندونیزیا حذف گردید. طی ۲۴ ساعت پس از اعلام این تصمیم، بیشتر از ۱۲۵۰ سازمان زنان، نهاد های حامی کودکان و قربانیان سوءاستفاده جنسی، اعتراض نامه ای را امضا کردند. در این اعتراض نامه گفته شده بود که «پدیده خشونت جنسی در اندونیزیا هنوز وجود دارد و میزان آن پیوسته رو به افزایش است. اما هنوز هم هیچ قانون و مقرراتی برای حمایت گسترده از قربانیان وجود ندارد.»

KNA) / si, af)