صنعت نساجی در ترکیه یکی از صنایعی است که با بیشترین نیروی کار مهاجران می چرخد. اکثر مهاجران در ترکیه کمک اجتماعی دریافت نمی کنند و برای تامین مخارج زندگی شان باید کار کنند. به این ترتیب کارگران ارزان قیمت بیشتری در ترکیه در دسترس قرار گرفته اند؛ مسئله ای که طبعا به رشد اقتصادی ترکیه کمک می کند.

ترکیه یکی از تولید کنندگان بزرگ کالا می باشد و به قاره های مختلف از جمله اروپا نیز صادرات دارد؛ قاره ای که بسیاری از این مهاجران به امید گذشتن از ترکیه و رسیدن به آن کشورشان را ترک کرده بودند. حالا این مهاجران لباس می دوزند تا به دیگر کشورها به شمول اروپا ارسال شود.

اما شاید آرزوی رسیدن به اروپا برای این مهاجران ممکن نشود، چراکه اتحادیه اروپا در ماه مارچ سال ۲۰۱۶ در پی بحران مهاجرت با ترکیه توافقنامه مهاجران را امضا کرد. براساس این توافقنامه، روند عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا تسریع شده و شش میلیون یورو به این کشور پرداخته می شود تا جلوی موج مهاجرت به اروپا را بگیرد.

آلمان کشوری است که مقصد بسیاری از مهاجران می باشد و در دو سال گذشته بیشترین شمار مهاجران را در میان کشورهای اروپایی پذیرفته است. آلمان پول وعده شده براساس توافقنامه را به ترکیه می پردازد تا برای مهاجران در ترکیه سرپناه فراهم شود و به آنان رسیدگی شود. شماری از سازمان های غیردولتی و حتی برخی از نمایندگان پارلمان آلمان وضعیت مهاجران را در ترکیه مناسب نمی دانند.

براساس آمار سازمان ملل متحد در حال حاضر در کنار دیگر مهاجران، تنها دو میلیون و هفتصد هزار مهاجر سوریایی در ترکیه زندگی می کنند که نیمی از آنان کودکان هستند. بسیاری از این کودکان برای تامین مخارج خانواده شان مجبور هستند کار کنند. پس از مهاجران سوریایی، مهاجران عراقی دومین گروه بزرگ مهاجران را در ترکیه تشکیل می دهند که در میان آنان نیز کودکان بسیار اند.

آمار صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد یا "یونیسف" نشان می دهد که فقط ۲۳۵ هزار کودک مهاجر سوریایی در ترکیه به مکتب و آموزش دسترسی دارند. بیش از نیم میلیون کودک مهاجر سوریایی که به سن رفتن به مکتب رسیده اند، به آموزش دسترسی ندارند. در کنار مهاجران سوریایی، شماری از مهاجران افغان نیز در این کشور زندگی می کنند.

محمد یکی از این کودکان محروم از آموزش است که با خانواده اش به خاطر جنگ ویرانگر از کشورش سوریه به ترکیه فرار کرده است. او در سوریه مکتب می رفت، اما حالا در ترکیه باید در یک کارگاه تولید کفش کار کند تا کمک خرج خانواده اش باشد. نویسنده: رضا شیرمحمدی