روجر شمیت، رسام آلمانی می گوید که دیگر تحولات سیاسی کشورش را درک نمی کند. حزب چپ می خواهد، کمک های اجتماعی را به شدت کاهش دهد و محافظه کاران طرفدار استفاده از انرژی های تجدید پذیر مانند باد و خورشید هتسند. شمیت می گوید که سیاستمداران در آلمان موقف مشخصی ندارند. احزاب، دیگر اصالت و اعتبار اولیه شان را از دست داده اند. شمیت در اصل انجینر است، اما عاشق رسامی می باشد.

جی اف عندیل، کارتونیست مصری می گوید: «اگر امریکا به دموکراسی تجسم نبخشیده بود، می شد مردم خاورمیانه را به این نوع حکومتداری متقاعد کرد». او هنگامی که رسامی کاریکاتور در مورد شرایط کشورش شروع کرد، 19 سال بیشتر نداشت. در این کاریکاتور، حتی صندوق رای نیز از تقلب در انتخابات شکایت دارد. عندیل از سال 2011 برای روزنامه مشهور «اجیپت ایندیپندنت» کار می کند.

مایک لستر، کارتونیست امریکایی کشور خسته از اصلاحاتش را این گونه توصیف می کند: «امریکا یک دموکراسی با صداهای بسیار است و همه آنها چیزهای مختلفی را فریاد می زنند. یکی عمو سام را به طرف چپ فرا می خواند و دیگری به سمت راست». کاریکاتورهای او برنده جایزه های بسیاری شده اند.

جمعه فراهات از قاهره از جمله کارتونیست های کهنه کار است. طرح های تند و تیز و طعنه آمیزش تنها در مصر نیست که از محبوبیت برخوردارند. او برای روزنامه های امریکایی، اروپایی و آسیایی کار می کند. فراهات می گوید، دموکراسی در مصر گرفتار بحران می باشد، وضعیت کنونی در سوریه فاجعه آمیز است.

دنیس لوپاتینس، کارتونیست روسی می گوید: «حالا برای دموکراسی در روسیه دیر شده است. پوتین تمام کشور را قبضه کرده است. آن دسته از شهروندان روسیه که عقل سلیم دارند، باید کشور را به سوی غرب ترک گویند. سازمان استخبارات و تازه به دوران رسیده های مست سپس می توانند با خوشی زندگی کنند». از سال 2007، طرح های به شدت تند و تیز او سانسور می شوند. این تصویر لوپاتینس بدون هیچ گونه اثری از یک موزیم ناپدید شد.

پتر تمسی، کارتونیست از هنگری که با نام مستعار هوپسی کار می کند، گرافیک هایی برای بازی های کمپیوتری و سازمان های تبلیغاتی تولید کرده است. او می گوید که هنگری هنوز هم یک کشور دموکراتیک است، اما آزادی بیان به شدت محدود شده است. به گفته تمسی، «قوانین را در حال حاضر ویکتور اوربان، نخست وزیر تعیین می کند و از این قوانین می توان برای هر چیزی استفاده کرد، حتی برای ایجاد یک هاله مقدس».

باس میتروپولوس، کارتونیست مشهور یونانی می گوید: «یونان مترادف با دموکراسی است و خواهد ماند». این هنرمند 76 ساله، شاهد چندین بحران در تاریخ معاصر کشورش بوده است: «در حال حاضر مردم با مشکلات اقتصادی شدید مواجه هستند. این وضعیت می تواند صلح اجتماعی را به خطر اندازد». او افزود:«ما امیدواریم که بیرق دموکراسی همیشه برافراشته باشد».

انتونیو مسامادرو، کارتونیست اسپانیایی و خبرنگار می باشد. او می گوید: «بیشتر سیاستمداران در اسپانیا در صدد منفعت بردن از مقام شان می باشند. فساد و رشوه خواری به یک قاعده تبدیل شده است». او می پرسد که آیا رهنمودهای اقتصادی انگلا مرکل، صدراعظم آلمان می تواند به نجات ماریانو رخوی، رییس جمهور اسپانیا کمک کند؟ به عقیده مسامادرو، به هر حال دموکراسی در این کشور نفس های آخرش را می کشد.

به عقیده جمعه فراهات، کارتونیست مصری، دموکراسی در کشورهای عربی تنها یک نمای زیبا است. او می گوید که یکی از دلایل اصلی این که دموکراسی به سختی می تواند، شانس داشته باشد، افراط گرایی مذهبی می باشد.

سنگ، کاغذ و قیچی، نوعی بازی است. اولگ اسمال، کارتونیست اوکرایینی می خواهد بگوید که انتخابات سیاسی در اوکرایین حکم بازی را دارد. برنده انتخابات در اوکرایین معمولا پیشاپیش تعیین شده است. بازنده اصلی در این «بازی» معمولا دموکراسی و سیاستمداران اپوزیسیون مانند یولیا تیموشنکو هستند. اسمال می گوید: «در اوکرایین سانسور به طور رسمی وجود ندارد. اما سیاستمداران به انتقاد با نظر بد می نگرند».