سیلاب در اندونیزیا وتیمور شرقی؛ حدود ۹۰ تن جان باختند
۱۴۰۰ فروردین ۱۶, دوشنبه
بر اثر سیلاب و رانش زمین در اندونیزیا و تیمور شرقی حدود ۹۰ تن جان خود را از دست داده اند. به گفته مقامات در نتیجه این رویداد ۶۶ تن در اندونیزیا و ۲۱ تن در تیمور شرقی جان باخته اند. ده ها تن نیز تا کنون ناپدیداند.
اعلانات بازرگانی
رقم تلفات سیلاب و رانش زمین در اندونیزیا و تیمور شرقی به ۸۷ تن افزایش یافت. بنا بر معلومات روز دوشنبه مقامات اداره مبارزه با حوادث طبیعی اندونیزیا، دست کم ۶۶ تن در این کشور بر اثر جاری شدن سیلاب جان باخته اند.
در تیمور شرقی نیز بر اساس معلومات مقامات تا کنون مرگ ۲۱ تن ثبت شده است که بیشترین موارد در دیلی پایتخت تیمور شرقی رخ داده است. ده ها تن نیز تا کنون ناپدید شده اند.
همچنان گل و لای و وضعیت خراب آب و هوا، مانع ادامه کار امدادگران شده است. باران شدید باعث جاری شدن سیلاب و رانش زمین شده است.
در جزیره «فلورس» قریه های کوچک در گل ولای فرو رفته اند، درختان از ریشه کنده شده و خانه ها نیز در آب فرو رفته اند. در جزیره «لمباتا» بخشی از قریه ها از گل و لای فرود آمده از دامنه کوهها کاملاً پوشیده شده اند. هزاران نفر به سرپناه های اضطراری پناه برده اند. جوکو ویدودو، رئیس جمهور اندونیزیا در یک سخنرانی مراتب «تسلیت عمیق» اش را به آسیب دیدگان این رویداد ابراز کرد.
در این مجمع الجزایر جنوب شرقی آسیا در جریان موسم باران همواره رانش زمین و سیلاب های ویرانگر رخ می دهند. در ماه جنوری بر اثر جاری شدن سیلاب در شهر سومیدانگ اندونیزیا در جزیره جاوا ۴۰ تن جان خود را از دست دادند .
بنا بر منابع مقامات حفاظت از فاجعه های طبعیی حدود ۱۲۵ میلیون اندونیزیایی در مناطقی زندگی می کنند که در آن خطر بروز رانش زمین وجود دارد. این رقم تقریبا نیمی از جمعیت این کشور مجمع الجزایری را در بر می گیرد.
AFP) pa/nf)
سیلابها و دشواری های زندگی ساکنان مناطق ساحلی در اندونزیا
زمین ها در آب فرو رفته و آب در حال افزایش است. برای کسانی که در منطقه ساحلی جاوا در اندونیزیا زندگی می کنند، سیلاب ها به بخشی از زندگی شان تبدیل شده است. بهبودی در این وضعیت دیده نمی شود، بلکه شرایط دشوارتر نیز می شود.
عکس: Reuters/Beawiharta
با بوت های پر از آب به سوی صنف درسی
هنگامی که دانش آموزان مکتب پانتی - بهاگیا به سوی مکتب می روند تا قوزک پا در گل و لای قرار می گیرند. حالا اغلبا راه مکتب دیگر دیده نمی شود. در شبه جزیره اندونیزیا سیلاب ها درمنطقه جاوا به بخشی از زندگی روزمره مردم تبدیل شده است. آب سطح دریا به دلیل تغییرات آب وهوایی رو به افزایش است و هم زمان معمولا رعد و برق نیز رخ می دهد.
عکس: Reuters/Beawiharta
یادگیری در گل ولای
پیش از این دریا کیلومترها دورتر بود. حالا که سیلاب ها تقریبا هر روز افزایش می یابد، آب تا نزدیکی صنف های درسی نیز رسیده و در کنار رطوبت، لایه یی از گل و لای را نیز بر زمین صنوف درسی به جا گذاشته است. این سیلاب ها به خصوص ساکنان پانتای - بهاگیا در نزدیکی جاکارتا را متاثر کرده است. محققان اقلیم ابراز نگرانی می کنند که افزایش آب سطح دریا در طی چند دهه آینده می تواند تا ۹۰ سانتی مترافزایش یابد.
عکس: Reuters/Beawiharta
وسیله یی برای عبور از سیلاب ها
موتورسیکل یک خانم از سرکی که در آب کاملا محو شده در بندر ماهیگیری موارا بارو در شهر جاکارتا با استفاده از یک تخته چوب عبور داده می شود. سازمان حفاظت از محیط زیست "تالاب های بین المللی" برآورد کرده که کلان شهر جاکارتا را نیز آب فرا می گیرد و این بداهه پردازی بخشی از زندگی مردم شده است. در همین حال حدود ۴۰ درصد این شهر در حال حاضر پایین تر از آب های سطح بحر قرار دارد.
عکس: Reuters/Beawiharta
وقتی جنگل ها نابود می شوند
یک فروشنده، کراچی پر از مواد خوراکه و نوشیدنی اش را در میان گل و لای بندر کالی - ادیم جاکارتا تیله می کند. یک دلیل جاری شدن سیلاب ها، ناپدید شدن تدریجی جنگل هایی است که در مناطقی در میان شهرها و مناطق جنگلی در کناره سواحل اندونیزیا در میان آب ها به طور طبیعی رشد کرده بودند.
عکس: Reuters/Beawiharta
نان شب در آب
یک زن در روستای سریوولان تلویزیون تماشا می کند. گل و لای ناشی از سیلاب ها تمام خانه اش را فرا گرفته است. وسایل برقی بر روی دیوارهای سمنتی قرار گرفته اند، درغیراین صورت به نظر می رسد که زندگی برای بسیاری ها در وضعیت اضطراری قرار خواهد گرفت.
عکس: Reuters/Beawiharta
سپری شدن دوران کودکی در میان سیلابها
مثل بقیه همسایه ها، این اتاق قابل سکونت در روستای سریوولان نیز در آب غرق شده است. آنها همچنان با تهدیدهای سیستم الکترونیکی نیز مواجه اند. خانواده های ماهیگیران اغلبا مقاومت می کنند و چشم به راه رسیدن روزهای بهتری هستند. آنها برای کوچ کشی پولی ندارند و بسیاری از مردم به زادگاه خود احساس وابستگی می کنند، جایی که نسل ها ساکن آن بوده اند.
عکس: Reuters/Beawiharta
سازماندهی در وضعیت اضطراری
حتی بسیاری از اطفال و جوانان باشنده این منطقه نیز در اینجا مانده اند. چنانچه در یک اتاق که با پلاستیک پوشیده شده است، دو دانش آموزان در خانه شان در قریه بیدونو در حال درس خواندن اند. به برکت ایجاد خانه های پلاستیکی حداقل می توان بعضی از کالا ها را از رطوبت در شرایط اضطراری محافظت کرد.
عکس: Reuters/Beawiharta
تلاش های دولت برای مهار سیلابها
یک مرد در میان آب ها بر روی قبر برادرش در شهر بندری سیمارانگ دعا می کند. دولت در تلاش است که نه تنها سیلاب ها در این منطقه را مهار کند، بلکه مشترکاً با سازمان های مدافع محیط زیست دوباره در خط ساحلی درخت بکارد، دیوارهای استنادی بسازد و تلاش می کند که مردم را مجددا اسکان دهد. اما این کار آسانی نیست.
عکس: Reuters/Beawiharta
چرا تنها دیوار کافی نیست
برای محافظت از ساحل در مناطقی از جاکارتا دیوارهای سمنتی ساخته شده اند. اما دانشمندان اقلیمی نگرانند که این دیوارها به تنهایی کافی نخواهد بود؛ چرا که زمین نیز در آب فرو می رود، حفاری غیر قانونی چاه های آب در جاکارتا سطح زمین را می خشکاند و باعث ایجاد خالیگاه ها می شود. اینکه این حفاری ها متوقف شود بعید به نظر می رسد؛ چرا که نیمی ازمردم این شهر به سیتسم لوله کشی و آبرسانی شهری دسترسی ندارند.
عکس: Reuters/Beawiharta
سرگرمی کودکان در مناطق خطرناک
با سرپایی ها در دست ها، این اطفال در جریان سیلاب ها در بندرکالی ادیم در جاکارتا در میان آب ها بازی می کنند. کارشناسان حدس می زنند که اندونیزیا هنوز هم در حدود یک دهه وقت دارد تا از بروز سیلاب ها درمناطق ساحلی جلوگیری کند، درغیرآن زندگی میلیون تن از این هم بدتر خواهد شد.