سیگار: طالبان نفوذ خود بر سازمانهای امدادی را تشدید کرده اند
۱۴۰۲ مرداد ۱۷, سهشنبه
بر اساس یک گزارش اداره نظارتی ایالات متحده برای بازسازی افغانستان، طالبان حاکم بر افغانستان نفوذ خود بر سازمانهای امدادی را شدت بخشیده اند.
اعلانات بازرگانی
در گزارش سه ماهه بازرس کل ایالات متحده امریکا برای بازسازی افغانستان «سیگار» که روز سه شنبه نشر شد، آمده است که «طبق معلومات چندین کارمند بخشهای مختلف ملل متحد، طالبان در اکثر برنامههای کمکرسانی تحت مدیریت سازمان ملل متحد رخنه و نفوذ کرده اند.»
موسسه صلح ایالات متحده امریکا (USIP) این تجزیه و تحلیل را برای بازرس کل ایالات متحده امریکا (Sigar) تهیه کرده است.
در این گزارش آمده است که تاثیرگذاری فزاینده طالبان بر برنامههای امدادی «یکی از جنبههای استراتژی رو به افزایش تحکیم قدرت» میباشد. بر بنیاد این گزارش هدف این گروه تنها تشدید کنترول بر پولهای امدادی نیست.
بازرس کل ایالات متحده امریکا سرکوب رو به افزایش جامعه مدنی و همچنان تغییر جهت به سمت یک حکومت اقتدارگراتر را ملاحظه کرده است. گزارش سیگار افزوده است که مداخله طالبان در فعالیتهای سازمانهای امدادی کارمندان این سازمانها را آسیبپذیر میکند.
افغانستان در حال سقوط آزاد از زمان تصرف قدرت توسط طالبان
از زمانی که طالبان قدرت را تصرف کرده اند، افغانستان در عرصه بینالمللی منزوی شده و وضعیت این کشور روز به روز وخیمتر میشود. نیمی از جمعیت کشور در مصیبت فقر گرفتار اند و محدودیتهای طالبان بر زنان همواره بیشتر میشود.
عکس: Ahmad Sahel Arman/AFP
کمبود مواد غذایی
بررسیهای برنامه جهانی غذا نشان میدهد که نزدیک به نیم جمعیت افغانستان گرسنگی حاد را تجربه میکنند و به مواد غذایی امدادی وابسته اند. این تصویر مردمی را نشان میدهد که کمکهای فراهم شده توسط چین را دریافت میکنند. یک سخنگوی ملل متحد با ابراز این که ۱۹.۷ میلیون نفر در افغانستان گرسنگی را تجربه میکنند، گفت: «گرسنگی به میزان بیسابقهای در سراسر این کشور ادامه دارد.»
عکس: Saifurahman Safi/Xinhua/IMAGO
خشکسالی و بحران اقتصادی
افغانها در سراسر کشور از خشکسالی و بحران اقتصادی رنج میبرند. انتیا وب، کارشناس ملل متحد گفته است که برنامه جهانی غذا تنها امسال به ۲۲ میلیون نفر کمکرسانی کرده است. او گفته است که ملل متحد برای ادامه برنامههای امدادی خود به ۱.۴ میلیارد دالر پول نیاز دارد.
عکس: Javed Tanveer/AFP
محدودیتهای روزافزون و نظارت در روی جادهها
طالبان گفته اند که این بار نظر به دوره قبلی شان از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ حکومت معتدلتری تشکیل میدهند، اما حقوق بشری مردم، به خصوص زنان و دختران شدیداً محدود شده است. زنان و دختران از جمله از آموزش ثانوی و سفر بدون محرم مرد منع شده و باید در بیرون از خانه برقع بپوشند یا صورت خود را بپوشانند. برای تحمیل این قواعد، پستههای بازرسی ایجاد شده است مانند این پسته در کابل.
عکس: Ali Khara/REUTERS
اعتراض به محدودیتها، با وجود خطر بازداشت
با وجود سرکوب و خشونت طالبان علیه معترضان، زنان به شکلی از اشکال به اعتراضهای خود علیه فرمانهای طالبان ادامه میدهند. در تظاهراتی که علیه اجباری شدن برقع در کابل برگزار شده بود، یکی از معترضان گفت: «ما میخواهیم به ما باید به عنوان انسان نگریسته شود، نه بردگان محصور در گوشه خانه.» معترضان همچنین شعار میدادند که «برقع حجاب من نیست.» در گذشته به تکرار زنان معترض از سوی طالبان بازداشت شده اند.
عکس: Wakil Kohsar/AFP
۱۵ دالر برای یک برقع
یک فروشنده برقع در کابل میگوید که در روزهای نخست بعد از نشر این فرمان طالبان، قیمت برقع در بازار ۳۰ درصد افزایش یافته است. او میگوید که با گذشت چند روز، وقتی دکانداران متوجه شدند که تقاضای زیادی برای برقع وجود ندارد، قیمت آن دوباره کاهش یافته است. او گفت: «از نظر طالبان برقع خوب است، اما برای زنان برقع آخرین گزینه است.»
عکس: Wakil Kohsar/AFP
ممنوعیت طعامخوری مشترک در رستورانتها؟
هفته گذشته صاحبان رستورانتهای شهر هرات گفتند که طالبان آنها را از پذیرش مهمان در بخشهای خانوادگی، جایی که مردان و زنان خانوادهها به صورت مشترک غذا صرف میکردند، منع کرده اند. هرچند مقامهای محلی طالبان در هرات این ممنوعیت را تائید کرده بودند، مقامهای طالبان در کابل این دستورالعمل را رد کردند.
عکس: WANA NEWS AGENCY/REUTERS
واکنش جامعه بینالمللی
این محدودیتهای وضع شده از سوی طالبان واکنشهای انتقادی جامعه بینالمللی را در پی داشته است. وزرای خارجه گروه هفت اخیراً در اعلامیهای گفتند: «ما وضع تدابیر فزاینده محدودکننده را محکوم میکنیم. آنها گفتند که برای برای لغو این محدودیتها بر زنان و دختران «باید گامهای عاجلی برداشته شوند.»
عکس: Ali Khara/REUTERS
7 عکس1 | 7
بر اساس این گزارش تمام اشکال کمکهای بشری در معرض دستکاری طالبان میباشد. سیگار از نبود امنیت حقوقی برای سازمانهایی که کار امدادی در افغانستان انجام میدهند، شکایت کرده است.
با وجود وعده یک حکومت معتدل، حکومت طالبان اقتدارگراتر و سختگیرانهتر شده است. حضور زنان و دختران در اجتماع همواره محدودتر شده است. این کشور از فاجعه بشری رنج میبرد.