بسیاری معتقدند که ممکن نیست به بیماری جنسی مبتلا شوند. در حالیکه چنین نیست بلکه تغییر مکرر شریک جنسی یگانه دلیل ابتلا نیست و حتی افرادی که به شریک زندگی خود کاملاً وفادار اند، ممکن است به بیماری مقاربتی دچار شوند.

بیشتر از ۳۰ نوع بیماری مختلف مقاربتی در سراسر جهان وجود دارد. علایم برخی از این بیماری ها تنها وضعیت ناراحت کننده است و برخی دیگر حتی خطر حیاتی را در پی دارند. برای درمان بیماری های مقاربتی در مراحل اولیه، انتی بیوتیک بهترین گزینه است.

سفلیس می تواند کشنده باشد

بیماری سفلیس ناشی از باکتری ترپونما پالیدوم، از بیشتر از پنج قرن به این سو شناخته شده است. این بیماری عمدتاً از طریق رابطه جنسی منتقل می شود. خون آلوده و همچنان وسایل پیچکاری معتادان مواد مخدر نیز می توانند خطرناک باشند و باعث انتقال این بیماری گردند.

اگر دو نفر زخم یا جراحاتی در دهن خود داشته باشند و یکی از آنها به سفلیس مبتلا باشد، باکتری عامل بیماری به محض بوسیدن همدیگر به فرد دومی منتقل می گردد. اگر یک زن باردار به این باکتری آلوده باشد، می تواند آن را به جنین منتقل کند. در صورتی که بیماری سفلیس درمان نگردد، در بدترین حالت می تواند منجر به مرگ شود.

بیماری سفلیس مراحل مختلفی دارد. نخست دانه ها و زخم های چرکین روی پوست بدن ظاهر می شوند. سفلیس در مراحل نهایی از جمله می تواند به بیماری های خطرناک مننجیت یا التهاب پرده های محافظتی مغز و فلج رشته های عصبی مغز گردد.

سوزاک شدیداً ساری است

سوزاک یکی دیگر از شایع ترین بیماری های مقاربتی است که عامل آن باکتری های موسوم به «نیسریا گونورا» یا «گونوکوک» می باشند. این باکتری ها به غشاهای مخاطی جهاز ادرار و تناسلی حمله می کنند. بیماری سوزاک به شدت ساری است.

باکتری عامل سوزاک در نتیجه رابطه جنسی محافظت ناشده، آمیزش جنسی دهانی و تماس با انگشت و نوازش آلت تناسلی همدیگر، سرایت می کند. سوزاک همچنان می تواند در هنگام ولادت یک مادر آلوده، به کودک سرایت کند.

علایم سوزاک در مردان و زنان مشابه اند: زنان مبتلا در هنگام آمیزش جنسی، ترشحات محبل و یا مجرای ادرار، خارش و درد می داشته باشند. مردان آلوده معمولاً در هنگام ادرار درد و سوزش و ترشحات چرکین از آلت تناسلی خود می داشته باشند.

این بیماری مقاربتی نیز با انتی بیوتیک معالجه می گردد. اما در حال حاضر برخی از باکتری های گونوکوک در برابر انتی بیوتیک های معمول مقاوم شده اند. به همین دلیل امروزه سوزاک را با ترکیبی از دو انتی بیوتیک درمان می کنند، زیرا یک داروی انتی بیوتیک به تنهایی برای معالجه کافی نیست.

کلامیدیا می تواند فرد را عقیم یا نازا بسازد

شایع ترین بیماری مقاربتی در جهان «کلامیدیا» نام دارد، که عامل آن باکتری «کلامیدیا تراکوماتیس» است. به ویژه زنان به این بیماری مبتلا می شوند، اغلب بدون اینکه متوجه شوند.

تماس مستقیم با غشاهای مخاطی عفونی یا مایعات بدن، مثلاً در هنگام رابطه جنسی محافظت ناشده واژنی یا دهانی می تواند منجر به ابتلا به کلامیدیا گردد. این عفونت همچنان از طریق اسباب بازی جنسی نیز منتقل می‌گردد. زنان باردار می توانند کلامیدیا را هنگام ولادت به کودک خود منتقل کنند.

برای درمان کلامیدیا معمولاً یک انتی بیوتیک در یک دوره هفت روزه تجویز می گردد. با چنین درمان، در بیشتر موارد عفونت از بین می رود. در صورتی که کلامیدیا مورد معالجه قرار نگیرد، می تواند مرد و یا زن مبتلا را عقیم یا نازا بسازد.

هیپاتیت بی باید اطلاع داده شود

بیماری «هیپاتیت» یا «زردی» انواع مختلفی دارد. هیپاتیت نوع بی نیز می تواند در نتیجه مقاربت جنسی از فرد به فرد انتقال کند. عامل این بیماری نیز به همین نام یاد می شود، یعنی HBV یا «ویروس هیپاتیت بی». این ویروس از طریق مایع منی یا ترشحات واژن در حین رابطه جنسی واژنی، مقعدی و یا دهانی، و همچنان از طریق بزاق، ادرار و حتی اشک از یک فرد به فرد دیگر سرایت می کند.

در نوزادان و کودکان خوردسال این خطر وجود دارد که مادر آلوده، ویروس را از طریق شیر خود به طفل منتقل کند.

ویروس هیپاتیت بی همچنان در نتیجه استفاده از تیغ ریش تراشی و یا برس دندان فرد مبتلا، می تواند منتقل گردد. سوراخ کردن جلد به منظور آویختن حلقه و سایر زیورات و همچنان خالکوبی، در صورتی که وسایل آن به خوبی تعقیم نشده باشد، نیز می تواند خطرناک باشد.

در گذشته این ویروس بیشتر از طریق انتقال خون و یا هنگام عمل جراحی منتقل می شد، اما حالا کنترول جدی در این زمینه صورت می گیرد.

ویروس های پاپیلومای انسانی شیوع زیادی دارند

تقریباً هر فرد فعال جنسی در طول زندگی خود، حتی بدون رابطه جنسی، به ویروس پاپیلومای انسانی مبتلا می شود. آلوده شدن به این ویروس حتی با یک تماس کوچک فیزیکی با فرد مبتلا و یا در حمام سونا ممکن است.

بیشتر از ۲۰۰ نوع ویروس پاپیلوما وجود دارد. برخی از آنها کم خطر رده بندی شده اند. این ویروس ها باعث ایجاد زگیل یا به اصطلاح ارچق بر روی اندام های تناسلی می گردند.

اما انواع خطرناک آن نیز وجود دارد. در صورتی که این ویروس ها مدت طولانی در بدن بمانند، می توانند به تغییرات سلولی و آماده شدن شرایط برای بروز سرطان منجر گردند و فرد آلوده پس از چند سال به سرطان مبتلا شود. در زنان بیشتر از همه سرطان دهانه رحم و در مردان سرطان دهن و حلق بسیار خطرناک است.

از اواخر سپتمبر سال ۲۰۰۶ به این طرف یک واکسین در برابر ویروس های هیپاتیت وجود دارد، و در سال ۲۰۱۵ واکسین دیگری نیز مجوز دریافت کرد. این واکسین ها عمدتاً برای کودکان و نوجوانان بین سنین ۹ تا ۱۴ ساله است.

ایدز دیگر به مفهوم حکم مرگ نیست

«اچ آی وی»، که به ویروس عامل ایدز شهرت دارد، به سیستم ایمنی بدن آسیب رسانده و در نهایت می تواند به بیماری وحشتناک ایدز منجر شود. ایدز و ویروس اچ آی یکی نیستند. ایدز مخفف «سندروم نقص ایمنی اکتسابی» است، یعنی ضعف اکتسابی سیستم ایمنی بدن. اما ویروس اچ آی یا HIV عفونت واقعی به این ویروس را بیان می کند.

«اچ آی وی» می تواند از طریق تماس با مایعات عفونی بدن، مانند مایع منی و افرازات واژن، در حین مقاربت جنسی و همچنین از طریق خون منتقل شود.

ایدز در ۴۰ سال گذشته از یک بیماری کشنده به یک بیماری مزمن مبدل شده است که فرد مبتلا به آن می تواند با درمان و داروی مناسب به زندگی خود ادامه بدهد.

از سال ۱۹۹۶ به این طرف از داروهای خاصی به نام «ضد رترو ویروسی» یا «ضد ویروس پسگر» در برابر ایدز استفاده می شود. این داروها از گسترش بیشتر ویروس ها در بدن و بروز ایدز جلوگیری می کنند و باید برای تمام عمر همه روزه مصرف شوند.

در زمینه وقایه از ابتلا به ایدز نیز حالا تدابیری وجود دارد. افرادی که آزمایش اچ آی وی شان منفی باشد، می توانند از این دارو های موسوم به «وقایه قبل از مواجهه»، با اختصاریه PrEP، برای محافظت خود در برابر ابتلا به آن استفاده کنند. استفاده درست از این دارو های وقایوی، مانند کاندوم فرد را از ابتلا محافظت می کند.

اولتر از همه افرادی که در معرض خطر عفونت هستند، دارو های PrEP را مصرف می کنند. این افراد شامل مردانی اند که با مردان رابطه جنسی می داشته باشند و یا زنانی که شریک زندگی شان به اچ آی وی آلوده باشد.

دارو های وقایوی PrEP می توانند فرد را در برابر عفونت با اچ آی وی محافظت کنند، اما نه در برابر سایر بیماری های مقاربتی.

گودرون هایزه / ص.ا، ع.ف