در این تحقیق مشکلات زنان در سکتور امنیتی در شهرها و ولایات برجسته شده و پیشنهاداتی برای حل این چالش‌ها نیز ارائه شده است. براساس یافته‌های شبکه زنان افغان در حال حاضر از جمله ۱۹۵ هزار سرباز اردوی ملی، ۱۴۰۰ تن آن‌ها زنان هستند. ۴۰۰ زن دیگر مصروف آموزش هستند و قرار است در آینده نزدیک وارد صفوف اردوی ملی شوند.

هرچند فشارهایی بر حکومت وارد شده تا تعداد زنان را در صفوف نیروهای امنیتی افزایش دهد اما مقام‌ها در نهادهای امنیتی می‌گویند که سنت‌های مرسوم به خانواده‌ها اجازه نمی‌دهد تا دختران شان را اجازه خدمت در نهادهای امنیتی بدهند.

شبکه زنان افغان می‌گوید حضور زنان در صفوف پولیس نیز کمرنگ است. شمار ماموران پولیس در افغانستان به ۱۵۰ هزار تن می‌رسد که تنها ۳۳۲۶ تن آن‌ها زن هستند. از میان این تعداد زنان، ۳۸۹ تن آن‌ها کارمندان ملکی وزارت داخله می‌باشند.

سمیرا حمیدی، عضو شبکه زنان افغان روز سه شنبه در یک نشست خبری در کابل گفت: «مشکل اول این است که فیصدی خانم‌ها در سکتور امنیتی بی‌حد پایین است. پروسه و کمپاین جلب و جذب همه شمول نبوده، خانه به خانه نبوده و در دهات و اطراف نبوده است.»

براساس این تحقیق، زنانی که در صفوف نیروهای امنیتی خدمت می‌کنند از ظرفیت سازی و فراهم شدن زمینه‌های آموزش راضی هستند. آن‌ها گفته‌اند که فرصت‌کافی برای بالا بردن ظرفیت زنان در این نهادها وجود دارد.

شبکه زنان افغان تاکید کرد که به منظور افزایش حضور زنان در نهادهای امنیتی، کمپاین‌های آگاهی عامه باید وسیع‌تر و موثرتر شود تا زمینه جذب زنان در سکتورهای امنیتی فراهم گردد.

این تحقیق نشان داده است زنانی که از طریق نهادهای امنیتی برای آموزش به کشورهای دیگر می‌روند، پس از برگشت به افغانستان، با بی‌سرنوشتی مواجه می‌شوند و زنانی که در عرصه‌های نظامی متخصص هستند در پست‌های مسلکی جذب نمی‌شوند.

عدم دسترسی به اسلحه مشکل دیگر زنان در سکتور امنیتی است. در این تحقیق گفته شده که به زنان نظامی اجازه حمل اسلحه داده نمی‌شود و آن‌ها نمی‌توانند در عملیات‌ها شرکت کنند و نقش خود را به عنوان یک نظامی ایفا نمایند.

آزار جنسی زنان

یکی از چالش‌هایی که در این تحقیق به آن تمرکز شده، ادامه آزار و اذیت جنسی زنان در نهادهای امنیتی است. براساس این تحقیق، تبعیض و آزار و اذیت جنسی یکی از دردسرهای اصلی زنان در صفوف نیروهای امنیتی است.

زنانی که در سکتور امنیتی خدمت می‌کنند در این تحقیق گفته‌اند که از یک سو در معرض آزار جنسی قرار دارند و از سوی دیگر به آن‌ها به عنوان «جنس دوم» نگریسته می‌شود و مورد احترام قرار نمی‌گیرند.

این زنان گفته‌اند که به دلیل همین آزارها و تحقیرها روحیه عالی خود برای خدمت در صفوف نیروهای امنیتی را از دست داده‌اند. شهلا فرید از اعضای شبکه زنان افغان گفت در صورتی که به قضایای آزار جنسی در نهادهای امنیتی رسیدگی شود، این مشکل رفع خواهد شد.

خانم فرید گفت: «اگر یک سیستم ایجاد شود که از زنانی که مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌گیرند حمایت شود و به این قضایا رسیدگی شود، فکر می‌کنم که سطح این آزارها کاهش پیدا می‌کند.»

مسوولان نهادهای امنیتی نیز گفتند که میکانیزم‌هایی برای رسیدگی به قضایای آزار جنسی ایجاد شده است. ظاهر عظیمی رئیس بخش حقوق بشر وزارت دفاع در این کنفرانس گفت: «خوشبختانه موارد زیادی در ماه‌های اخیر بوده که با آن‌ها برخورد جدی صورت گرفته است. با آن‌که ما در این عرصه مشکلاتی داریم اما ما تلاش می‌کنیم تا فضایی را به وجود آوریم که بر این فضا غالب آییم.»