یک گزارش تازه بیانگر میزان تلفات بسیار بالای ناشی از انفجار ماین ها می باشد. بیش از هفت هزار تن در یک سال بر اثر برخورد با ماین کشته و زخمی شده اند. افغانستان یکی از کشورهایی است که شمار بالای قربانیان را دارد.
اعلانات بازرگانی
کمپاین بین المللی منع استفاده از ماین های زمینی در شهر ژنیو اعلام کرد که از این میان ۲۷۹۳ تن کشته شده اند و بیش از ۴۴۰۰ تن دیگر زخمی و معیوب گردیده اند. سال قبلی شمار کشته شدگان ۲۵۰۰ تن و در سال ۲۰۱۵ حدود ۱۹۰۰ تن بود.
همزمان، سازمان غیردولتی «هندیکپ انترنشنل» در شهر مونشن آلمان توضیح داده که شمار قربانیان ماین ها "برای سومین سال متوالی بسیار بالا می باشد".
در این گزارش تازه گفته شده که بیش از یک سوم از قربانیان جدید، به علت مواد منفجره دست ساز در مناطق جنگی مانند افغانستان، سوریه و عراق بوده اند.
این شمار قربانیان بالاترین رقم از زمان آغاز به کار سازمان نظارت بر ماین های زمینی در سال ۲۰۰۰ می باشد. ۸۷ درصد از قربانیان ماین های کور غیرنظامیان بوده اند. نیمی از این قربانیان را کودکان تشکیل می دهند. به گفته این سازمان، شمار واقعی قربانیان این دشمن سیاه انسان ها به مراتب بیشتر از آمار رسمی می تواند باشد.
عبور پناهجویان از زمینهای ماین فرش شده در بوسنیا
05:25
زنده ماندگان از آسیب های جدی جسمی و روحی که به آنان بر اثر انفجار وارد شده، رنج می برند. بسیاری از آنان با از دست دادن پاها و دیگر اعضای بدن شان معیوب شده اند.
براساس اطلاعات سازمان بین المللی هندیکپ، ۶۰ کشور جهان مناطق آلوده به ماین و یا دیگر مواد منفجره باقی مانده از جنگ دارند. همچنان حکومت میانمار (برمای سابق) در میانه اکتبر ۲۰۱۷ تا اکتبر ۲۰۱۸ مناطقی را در خاک این کشور ماین گذاری کرده است.
برعلاوه میانمار، هفت کشور دیگر، گروه های مسلح غیردولتی از ماین گذاری به عنوان یک سلاح جنگی استفاده کرده اند. افغانستان، پاکستان، میانمار، هندوستان، کلومبیا، نایجریا و تایلند این کشورها هستند.
معاهده اوتاوا در سال ۱۹۹۹ تولید، ذخیره و استفاده از ماین های ضد پرسونل را ممنوع کرد. ۱۶۴ کشور این معاهده را امضا کرده اند.
اما گزارش تازه گواهی می دهد که در سال ۲۰۱۷ بیش از ۷۷۰ میلیون دالر روی برنامه های ماین پاکی سرمایه گذاری شده که یک سوم بیشتر از سال قبلی اش بوده است. آلمان یکی از کشورهای بزرگ تمویل کننده این هزینه ها می باشد. در سال گذشته میلادی حدود ۱۶۸ هزار حلقه ماین کشف، خنثی و از بین برده شده اند.
در کشورهای اروپایی نیز از وجود ماین ها و مواد منفجر نشده در این گزارش خبر داده شده است. در بوسنیا هرزگوینا و کراوسیا هنوز هم مناطقی ملوث به ماین و مواد منفجره باقی مانده از جنگ وجود دارند..
اما همزمان حمایت مالی از قربانیان ماین ها به وضاحت کاهش یافته است که دو درصد از منابع بین الملللی در این بخش را تشکیل می دهد. در بخش تامین مالی برنامه های توانبخشی و ساختن اعضای مصنوعی بدن برای قربانیان کمبود هزینه وجود دارد. قربانیان انفجار ماین های زمینی اکثراً به حمایت مادام العمر نیازمند هستند.
هندیکپ یک سازمان از شش سازمان عضو و موسس کارزار بین المللی منع ماین های زمینی است که در سال ۱۹۹۷ جایزه صلح نوبل را گرفته است.
Rsh/Af (KAN,dpa)
تصویر: معلولانی که دیگر معلولان جنگی را کمک می کنند
ده ها انسانی که براثر جنگ در افغانستان دچار نقص عضو بدن شده اند، در مرکز ارتوپدیک کمیته بین المللی صلیب سرخ در ولایت هرات به دیگر معلولان جنگی در بازتوانی شان کمک می کنند؛ قربانیانی که شمارشان همواره افزایش می یابد.
عکس: DW/S. Tanha
مرکز ارتوپیدی کمیته صلیب سرخ در ولایت هرات در ماه جنوری سال ۱۹۹۳ میلادی در این ولایت تاسیس شده است. این مرکز در بخش بازتوانی فیزیکی معلولینی که در جریان جنگ ها و خشونت های جاری در افغانستان دچار قطع عضو بدن شده اند، فعالیت دارد. تهیه کننده: شعیب تنها/هرات
عکس: DW/S. Tanha
روزانه ۸۰ تا ۱۰۰ انسان معلول که اکثرشان دست یا پای خودرا در نتیجه انفجار ماین ها و حملات مسلحانه جناح های درگیر در افغانستان از دست داده اند، جهت ساخت و به دست آوردن عضوی مصنوعی به این مرکز مراجعه می کنند.
عکس: DW/S. Tanha
در بخش قالب گیری مرکز ارتوپیدی روزانه به طور اوسط برای ۱۵ فرد معلول دست و پای مصنوعی قالب گیری می شود. اعضای مصنوعی بعد از قالب گیری و تکمیل پروسه طی مراحل آن در بین قفسه های فلزی چیده و سایز بندی می گردد و جهت امتحان و استفاده به دسترس معلولین قرار می گیرد.
عکس: DW/S. Tanha
هشتاد تن از کارمندان این مرکز بازتوانی نیز معلولینی هستند که دست و پای شان در جریان درگیری های سه ده اخیر قطع گردیده است. بازمحمد شیرزی کارمند صلیب سرخ (سمت چپ روی ویلچر) که هر دو پایش در نتیجه انفجار ماین قطع گردیده نیز مدت ها است برای دیگر معلولین جنگی دست و پای مصنوعی می سازد.
عکس: DW/S. Tanha
رخشانه ۶۰ ساله باشنده شهر قلعه نو مرکز ولایت بادغیس، پایش در نتیجه راکت اندازی مخالفین مسلح دولت افغانستان قطع گردیده است. رخشانه در حال تمرین با پای مصنوعی که برایش ساخته شده است.
عکس: DW/S. Tanha
رخشانه می گوید با پای مصنوعی که در این مرکز برایش ساخته شده راه می رود و به ادامه زنده گی اش امیدوار شده است. او نیز آرزو دارد که بتواند دیگر معلولان جنگی را کمک کند.
عکس: DW/S. Tanha
از راست به چپ : ۱- وکیل احمد محصل دانشکده انجینیری دانشگاه هرات پایش در نتیجه مرمی خوردگی در جنگ قطع شد. ۲- رشید باشنده نیمروز در اثنای رفتن به سمت ایران هدف شلیک نیروهای انتظامی ایران قرار گرفته و سرانجام پایش قطع شد. ۳- محمد ظاهر کارمند صلیب سرخ است. علت قطع پایش انفجار ماین در منطقه سالنگ شمالی است. بعد از مراجعه به مرکز ارتوپیدی و ساخت پای مصنوعی به عنوان کارمند در این مرکز گماشته شده است.
عکس: DW/S. Tanha
رنگین خان در نتیجه اصابت راکت بر منزل مسکونی اش هر دو پایش را از دست داد و از دو ماه به این سو تحت تداوی مرکز ارتوپیدی صلیب سرخ در هرات است. شمار معلولان جنگی در افغانستان براساس آمار وزارت شهدا و معلولین ۱۱۰ هزار تن رسما ثبت شده، اما آمار واقعی به مراتب بیشتر از آن است و در نیجه جنگ ها همواره به تعدادشان افزوده می شود.
عکس: DW/S. Tanha
عارف شاه هفت ساله باشنده ولسوالی اوبه ولایت هرات است که یک پایش در نتیجه پرتاب نارنجک مخالفان قطع گردیده است. براساس آمار سازمان ملل متحد، شمار کودکان و زنان قربانی جنگ همواره در افغانستان رو به افزایش بوده است.
عکس: DW/S. Tanha
بیشترین مراجعین مرکز ارتوپیدی کمیته صلیب سرخ در هرات کودکان و زنان از ولایت های هرات، فراه، غور، بادغیس و نیمروز می باشند. امسال ۳۰۰ تن به شمار مراجعین این مرکز افزوده شده است.