از ماه جنوری تا سپتمبر سال ۲۰۱۷، کشورهای اتحادیه اروپا در مجموع ۴۷۹ هزار و ۶۵۰ تقاضای پناهندگی را در مرحله اول ثبت کردند که به این ترتیب شمار متقاضیان در مقایسه با همین دوره زمانی در سال ۲۰۱۶، کاهش ۵۰ درصدی داشته است. آنگونه که روزنامه های گروه رسانه یی فونکه با رجوع به ارقام اداره آمار اتحادیه اروپا «یوروستات» گزارش می دهند، ۱.۲ میلیون آواره در کشورهای اتحادیه اروپا تقاضای پناهندگی ارائه کرده اند، این در حالی است که این رقم در سال ۲۰۱۵ به حدود ۱.۲۵ میلیون تن رسیده بود.

حدود ۲۵۰۰ تقاضای پناهندگی در هرکدام از دو کشور پولند و هنگری

براساس آمار «یورو ستات» آلمان در اتحادیه اروپا مهمترین کشور برای پناهجویان باقی می ماند. به این ترتیب یک سوم از آوارگانی که به اروپا می آیند، در آلمان تقاضای پناهندگی کرده اند: از ماه های جنوری تا سپتمبر سال ۲۰۱۷ در آلمان، ۱۳۷ هزار و ۳۸۵ تقاضای اولیه ثبت شده است.

براساس این ارقام، پس از آلمان، ایتالیا با ۱۰۳ هزار و ۵۶۰ تقاضا مهمترین کشور برای پناهجویان است. به این ترتیب دو کشور آلمان و ایتالیا به نیمی از پناهجویان جدید در اتحادیه اروپا جای می دهند. یونان از ۴۱ هزار و ۷۳۵ تقاضای پناهندگی خبر می دهد، این در حالی است که در کشور پولند، ۲۵۱۵ و در هنگری ۲۴۴۵ تن برای نخستین بار تقاضای پناهندگی داده اند.

آمار «یوروستات» نشان می دهد که باندهای قاچاقبران بسیار انعطاف پذیر هستند و به تجارت غیرقانونی شان در سال ۲۰۱۷ نیز ادامه داده اند. این در حالی است که حکومت ایتالیا در تابستان سال روان سیاست جدیدی را در پیش گرفته است: براین اساس این کشور همکاری اش را با گارد ساحلی لیبیا یک بار دیگر به وضوح تشدید کرده است. از همان آغاز این همکاری مورد انتقاد سازمان های حامی حقوق بشر بوده است. از آن زمان کشتی های ایتالیایی اجازه دارند در آب های لیبیا گشت بزنند. آن ها قایق های آوارگان را متوقف می کنند و مهاجران را پس می فرستند. از تابستان سال روان فشار بر سازمان های غیردولتی (ان جی او) که در بحیره مدیترانه جان انسان ها را نجات می دهند، افزایش یافته است. ادعا می شود که به ملیشه ها در لیبیا پول رسیده تا جلوی قاچاقبران را بگیرند.

گرچه موفقیت های ناشی از این اقدامات بیشتر کوتاه مدت بوده اند، مارکو مینیتی، وزیر داخله ایتالیا از این اقدامات دفاع می کند: «در صورتی که ما بخواهیم جان انسان ها را نجات دهیم، در صورتی که بخواهیم شرایط پذیرش انسانی برای آن ها فراهم کنیم، باید با قاچاق غیرقانونی انسان ها مبارزه کنیم. نخستین دشمن ما قاچاقبران هستند! ما باید مهاجرت را تنظیم کنیم، با اعمال غیرقانونی مبارزه کنیم تا نشان دهیم که چالش مهاجرت را در نظر داریم، در همین راستا ما باید به همراه کشورهای دیگر بحیره مدیترانه دهلیز های بشردوستانه ایجاد کنیم.»

این دهلیزهای بشردوستانه در ایتالیا و دراین اواخر در بلجیم ایجاد شده است. اما این اقدام تغییری در شمار آوارگان ایجاد نکرده است، بلکه بیشتر تاثیر سیاسی دارد. فلاویو دی جیاکومو از سازمان بین المللی مهاجرت (آی او ام) می گوید که ایجاد دهلیزهای بشردوستانه با توجه به گستردگی این مشکل کافی نیست: «جامعه بین المللی باید همکاری کند تا دیگر ما مجبور نشویم در قرن بیست و یکم راجع به بازارهای برده صحبت کنیم، تا دیگر در جایی که یک ساعت پرواز از روم، از اروپا فاصله دارد، انسان ها به فروش نرسند، به زنان تجاوز نشود و کسی شکنجه نشود.»

در این میان به گزارش اداره آمار اتحادیه اروپا «یوروستات» کمتر از نیمی از تقاضاهای پناهندگی در مرحله اول به رسمیت شناخته می شوند. میزان پاسخ های مثبت در نیمه دوم سال ۲۰۱۶ در اتحادیه اروپا به ۶۲ درصد می رسید، در نیمه نخست سال ۲۰۱۷ این رقم به ۴۸ درصد کاهش یافته است. در سه ماه سوم سال روان این رقم فقط به ۴۳ درصد رسیده است. 

کاهش واضح موارد ورود غیرمجاز به اروپا

آنگونه که روزنامه آلمانی «هایل برونر شتیمه» با رجوع به آمار پولیس فدرال گزارش داد، موارد غیرقانونی ورود و تلاش برای ورود غیرقانونی به آلمان در اواخر سال روان در مقایسه با سال پیش از آن به نیم رسیده است. 

براین اساس در سال گذشته شمار موارد ورود غیرقانونی به کشور به حدود ۱۱۱ هزار مورد می رسید، اما در اواخر ماه نومبر سال روان این رقم به ۴۵ هزار و ۷۹۲ مورد کاهش یافته است. در ادامه این گزارش آمده است که در هر کدام از ماه های اکتوبر و نوامبر حدود ۴ هزار مورد ورود غیرقانونی یا تلاش برای ورود به آلمان ثبت شده است. به این ترتیب در سال ۲۰۱۷ گمان می رود که شمار موارد غیرقانونی در مجموع به اندکی کمتر از ۵۰ هزار مورد برسد.

 

me, si/sti/djo (afp, rtr, epd), Kitzler, Jan-Christoph (ARD Rom)