یک گروه از نوجوانان افغان، هراسان از این که توسط پولیس تعقیب نشوند، یک مسیر ۱۲ کیلومتری را طی می کنند. آنها مسیر خود را در راستای جاده اما در جنگلات و کوه ها انتخاب می کنند. این گروه نوجوانان از "مسیر مرگ" به سوی فرانسه در حرکتند.

مهاجران و پناهجویان مرز بین دو شهر "ونتیمیلا" در ایتالیا و "منتون" در فرانسه را پای پیاده از طریق این تونل، یا از کنار خط ریل و یا کوهنوری طی می کنند. هر کدام از این راه ها را که انتخاب کنند، این سفر گاهی مرگبار است.

بسیاری از پناهجویان از طریق شاهراهی به سفر خود ادامه می دهند که به فرانسه می رسد؛ اما در اینجا، آنها با جان خود بازی می کنند و از تونل نیز می گذرند.

بسیاری از آنها که قدم به "مسیر مرگ" می گذارند، هیچ اطلاعی از چند و چون آن ندارند. آنها هیچ غذا و آب به همراه ندارند و از طبیعت ارتزاق می کنند.

پناهجویان و مهاجران از خانه های متروکه دهقانان برای استراحت و سپری کردن شب استفاده می کنند. آنها لباس های کهنه خود را اینجا رها می کنند. آنها کوشش می کنند تا با سر و وضع بهتر خود را از چشم پولیس فرانسه دور نگه دارند.

یک پرچم "رهنما" در این قسمت حفاظ مرزی بین ایتالیا و فرانسه نصب شده تا نشان بدهد مردم از کجا می توانند عبور کنند. حکومت فرانسه پس از جنگ جهانی دوم برای جلوگیری از مهاجرت ایتالیایی ها این حفاظ مرزی را کشید.

این نوجوانان راه های پایین رفتن به شهر "منتون" فرانسه را بررسی می کنند. بالاترین نقطه "مسیر مرگ" حدود ۳۰۰ متر ارتفاع دارد. غالبا مهاجران و پناهجویانی که به فرانسه می رسند، بلافاصله دستگیر و به ایتالیا پس فرستاده می شوند.