به کمک شبکه‌ میگراکسیون (Migr’action)، شهروندان کاله هر آخر هفته به صورت داوطلبانه درهای خود را به روی ۵۰ یا ۶۰ مهاجر باز می‌کنند. این سازمان تا حالا۲۵۰ خانواده پناه‌دهنده را در فهرست خود دارد. ابتکاری که به پیروی از مدل بلجیم، برای بود و باش مهاجران، از سوی شهروندان فرانسوی عملی شده است.

از آغاز سال جاری، عده‌ای از افراد "شبکه‌ی اسکان شهروندی" را میان "کاله" و بزرگ ‌شهر "لیلواز" ایجاد کرده‌اند. هر آخر هفته، شنبه‌ها و یک‌شنبه‌ها، در حدود ۵۰ تا ۶۰ مهاجر از این طریق در خانه‌های شهروندان به سر می‌برند. سوفی جیگو، بنیان‌گذار این ابتکار، می‌گوید: «هدف ما این است که مهاجران حداقل دو روز هفته را در وضعیت مناسب بگذرانند.»

دلیل این‌که چنین ابتکاری مخصوصاَ برای آخر هفته است، واضح است: لاری‌های تجاری‌ای که از کاله به انگلستان می‌روند و مهاجران معمولاً در میان آن‌ها خود را مخفی می‌کنند، در روزهای شنبه‌ و یک‌شنبه‌ متوقف اند. بنابراین، مهاجران می‌توانند برای دو روز از شهر دور شوند و در جایی گرم بخوابند. سوفی جیگو می‌افزاید: «آخر هفته وقفه‌ آن‌هاست... و اکثر پناه‌دهندگان چندین کیلومتر دورتر از کاله زندگی می‌کنند.»

صبح دوشنبه، راننده‌‌ها مهاجران را دوباره به کاله می‌برند

میگراکسیون از تجربه پلاتفورم شهروندی برای حمایت از مهاجران بهره می‌گیرد. از تابستان گذشته به این‌ سو، سازمانی در بروکسل از طرف شب برای ۲۵۰ مهاجر امکان بود و باش نزد شهروندان بلجیمی را فراهم می‌سازد. سوفی جیگو می‌گوید: «من به دیدن آن‌ها رفتم و خواستم بدانم چه کار می‌کنند. بعد مدل بلجیمی را به کاله آوردم.»

این مهاجران صبح هر روز شنبه از کاله برداشته می‌شوند و به سوی خانه‌های شهروندان پناه‌‌دهنده در سراسر منطقه سوق داده می‌شوند. صبح‌ دوشنبه رانندگان آن‌ها را دوباره به کاله می‌آورند. تا حالا در حدود ۲۵۰ خانواده مشمول فهرست این شهروندان اند، به شمول رانندگان. 

داوطلبان که از سوی سازمان‌های محلی حمایت می‌شوند، مهاجران را بر اساس چندین معیار انتخاب می‌کنند: کم‌سن بودن، زخمی یا بیمار بودن، خسته بودن و یا قدیمی‌تر بودن. هدف این است که تعداد بیشتر مهاجران بتوانند از این فرصت استفاده کنند، به همین دلیل هر هفته مهاجران تازه‌ای از طرف شهروندان پذیرفته می‌شوند.

سوفی جیگو که خود نیز مهاجران را در خانه‌اش جا می‌دهد، می‌گوید: «همین که به خانه می‌رسند، پیشنهاد می‌کنیم حمام کنند و لباس‌های خود را بشویند. مهم این است که استراحت کنند و از آرامش خانه لذت ببرند.» یک‌شنبه‌ها داوطلبان فعالیت‌های مشترکی را با اعضای دیگر این ابتکار ترتیب می‌دهند، مثل رفتن به رستورانت یا سینما و نمایش...

«به مهاجران کمک می‌کنیم تا زنده بمانند»

داوطلبان مطمئن اند که کار آن‌ها غیرقانونی نیست. به گفته سوفی جیگو «همه می‌دانند که مهاجران کاله در وضعیت فاجعه‌بار به سر می‌برند. خیمه‌ها، لباس‌ها و لحاف‌های آن‌ها همواره از طرف پولیس ویران یا پاره می‌شود. با این ابتکار اضطراری، ما در پی جبران فقدان دولت هستیم. ما فقط آن‌ها را کمک می‌کنیم تا زنده بمانند.»

بر اساس قانون، کمک برای اسکان افرادی که در وضعیت نامناسب قرار دارند تخلف نیست ــ «مشروط به این‌که [این کمک] زندگی مناسب را برای فرد خارجی فراهم کند، و یا هر کمک دیگری که مقصد آن نگهداری از عزت نفس و تمامیت جسمی فرد مذکور باشد.»

این ابتکار از سوی شماری از شهروندان پناه‌دهنده، گونه‌ای از نافرمانی مدنی پنداشته می‌شود. به گفته‌ سوفی جیگو «این شیوه‌ای است برای مقاومت در برابر سیاست مهاجرت که خلاف حقوق بین‌المللی، قانون اساسی فرانسه و اخلاق است.»

نویسنده: لیسلی کاریتیرو،مهاجر نیوز