مقام های یونان روز دو شنبه از عملیات برچیدن این کمپ خبر داده بودند. صبح سه شنبه پولیس ابتدا این کمپ را محاصره کرد و سپس به تخلیه آن آغاز نمود.

مهاجرانی که هفته ها و ماه ها در این کمپ به سر می بردند، مجبور شدن لباس های خود را جمع کرده و به جانب کمپ های داخل یونان بار سفر ببندند.

اغلب مهاجران، به ویژه خانواده ها بدون مقاومت حاضر به ترک کمپ شدند. آنها برای سوار شدن در بس ها صف کشیدند.

بس ها در کمپ آماده شده بودند تا مهاجران را به کمپ های داخل یونان انتقال بدهند.

کمپ ایدومینی به نماد رنج و بدروزی مهاجران در اروپا تبدیل شده بود. چندین بار مهاجران در این کمپ به وضعیت ناگوار زندگی شان و برای بازگشایی مرز دست به اعتراض زدند.

هرچند اکثریت مهاجران به سادگی حاضر به ترک کمپ شدند، اما تعدادی شب قبل کمپ را ترک کرده و در مناطق اطراف پنهان شدند.

مهاجران در کمپ ایدومینی زندگی رقتباری داشتند و با بارش باران، خیمه های آنها پر از آب می شد. اما به امید این که روزی مرز مقدونیه باز شود، در این کمپ مانده بودند.

در کمپ ایدومینی نظمی وجود نداشت، چنانچه در تصویر در هنگام توزیع کمک دیده می شود.

یک بار دیگر سفر، آنهم به آینده نامعلوم. این مهاجران هرچند به کمپ هایی با وضعیت بهتر انتقال می یابند، اما سرنوشت شان نامعلوم است.

وقتی که شب برسد، از صدها خیمه ستون های دودی بلند می شوند که از سوختاندن چوب های جمع آوری شده به هنگام روز بر می خیزند. با تفاوت زیاد با روز که آگنده از اعتراضات، کمره های تلویزیون و گاهی هم شورش های خشونت بار است، شب های ایدومینی نسبتاً پر آرامش است و به ساکنان این اردوگاه در صورتی که سرپناهی داشته باشند، اجازه استراحت کردن را می دهد.

حدود 12 هزار پناهجو در ایدومینی جمع شده اند. در یک اردوگاه که برای 2500 پناهجو می باشد، زمین های زراعتی به دهلیز خیمه هایی تبدیل شده است که در آن ها آتش افروخته می شود. مردم که توسط بس ها، تاکسی و یا پای پیاده به اینجا می آیند، می کوشند به اروپای شمالی بروند که اکنون مرزها به روی شان بسته شده است.

کالیوپی مایتلینیوس یک متخصص برای شناسایی قربانیان که برای سازمان غیردولتی "ای 21" کار می کند و این سازمان در قسمت قاچاق انسان تحقیق می نماید، می گوید: «این اردوگاه خوب سازماندهی شده است و مردم دو باره نسبتاً آرام اند، اما من فکر می کنم که اوضاع هرلحظه می تواند انفجار کند.» او می افزاید: «مرز ها چنانکه باید کار نمی کنند و یونان برای آن آمادگی ندارد. ما برای این کار پول نداریم.»

برخی از سر شوخی می گویند که این بحران ژورنالیست ها را نیز مانند مهاجران به ایدومینی آورده است، اما یازان که یک گیتارنواز سوریایی است گفت که او در جریان روز از کمره ها دوری می کند. او می گوید: «من نمی خواهم از من عکس بگیرند، زیرا نمی خواهم خانواده ام مرا در چنین وضعیتی ببینند. آن ها از من می پرسند که چطور می گذرد و من نمی توانم به آن ها چیزی نزدیک به حقیقت بگویم.»

یازان که هنگام عبور از سوموس همه چیزش به جز گیتارش را از دست داده است، گفت که او چند شب اول در یک خیمه گروهی در ایدومینی سپری کرده است تا اینکه یک امدادگر به وی یک خیمه یک نفری داد. او گفت: «آدم هایی که در این اردوگاه کار می کنند، بسیار مهربان اند. من فکر می کنم که بدون کمک آن ها نمی توانستیم آرام بمانیم.»

با وجود حضور 24 ساعته امدادگران، کسانی که ناوقت شب از راه می رسند به احتمال زیاد به دلیل محدود بودن امکانات، شب را در فضای باز خواهند گذراند. برای حل این مشکل موترهای موسسه امدادی "سیف دی چلدرن" بعد از نصف شب برای توزیع خیمه برای خانواده های بی سرپناه در اطراف اردوگاه در حال گشت زنی می باشند.

در حال حاضر آن پناهجویانی که در یونان ثبت نام می شوند، اسنادی به دست می آورند که برای آن ها اجازه اقامت 30 روزه در آن کشور را می دهد. یک پولیس یونانی در مورد کسانی که انتظار می کشند، گفت که «آنچه آن ها می کنند کاملاً قانونی است.» او افزود: «اما حالا آن ها تازه آمده اند و پول دارند. من نمی دانم در صورتی که پول شان خرج گردد، چه خواهند کرد. من نمی دانم که آن ها به کجا خواهند رفت.»

یازان گفت که بسیاری فروشندگان یونانی و عربی نزدیک به ایدومینی تبنگ دارند. «هرگاه شما بخواهید چیزی را برای این اردوگاه بخرید، می توانید از آن ها بخواهید و روز بعد نزدیک به مدخل کمپ کسی پیدا می شود که آن را بفروشد.» از سگرت ها گرفته تا ظروف المونیمی و همبرگر حلال، محصولات مختلف را در هر ساعت می توان پیدا کرد.

باران گل و لای را به اردوگاه خیمه ها می آورد، غالباً خیمه هایی را که در برابر رطوبت مقاومت ندارند، فرو می ریزند. سام اسماعیل سرباز قبلی پیشمرگه از کرکوک عراق، از آب و هوای بد شکایت دارد: «به هنگام شب من بیدار می شوم چون کمپلم در داخل خیمه ولو که باران هم نباشد، مرطوب می باشد.» او افزود که «من در مورد آب و هوای اینجا چیزی نمی دانم. هوا بسیار مرطوب است».

تا روز گذشته روزانه 50 تا 200 نفر می توانستند از مرز مقدونیه عبور می کنند. اما به دنبال مسدود شدن مرز سلوانیا و صربستان، مقدونیه نیز تصمیم مشابه گرفت و به نظر می رسد که مهاجران منتظر در ایدومینی دیگر هیچگاهی مسیر بالقان را پیموده نخواهند توانست. اسماعیل گفت که هرچه بادا باد، او می کوشد به برادرش در انگلستان بپیوندد: «این ششمین باری است که من تلاش می کنم از ترکیه به یونان بیایم.»