فیروز مشعوف تقریباً دو سال پیش زمانی که طالبان قدرت را بدست گرفت، از افغانستان فرار کرد. او هنوز خاطرات آخرین روز حضورش در کابل را به یاد دارد، بسی که او را به میدان هوایی رساند و صدای شلیک در هنگام پرواز هواپیما که شنیده می شد.  

او گفت: «آخرین چیزی که دیدم کوه‌های اطراف کابل و غروب غم‌انگیزی بود که در هنگام پرواز هواپیمای قطر ایرویز مشاهده کردم.»

به صفحه اینستاگرام دویچه وله دری بپیوندید

این عکاس و خبرنگار ۳۵ ساله و کارمند پیشین فدراسیون فوتبال أفغانستان هزاران مایل دورتر از وطنش در هوای گرم و آفتابی آلبانیا پژمرده‌تر و ضعیف‌تر می‌شود. با گذشت هر روز، نگرانی او از تاخیر در صدور ویزای ایالات متحده بیشتر می‌شود و بر رویاهای او برای شروع زندگی جدید در ایالات متحده سایه می‌ افکند.

برای صدها تن دیگر که مانند او که در این وضعیت گیر مانده اند، این یک وضعیت دشوار است. برخی‌ها تلاش می‌کنند تا کار پیدا کنند و زندگی عادی را به پیش ببرند، اما با وجود میزبانی آلبانیا، نگرانی و ترس از برگشت دادن آنان وجود دارد. 

آن‌ها با وجود بروکراسی طولانی‌مدت، امیدوارند و به زندگی جدید فکر می‌کنند.

صدها افغان در شیجین، شهری در ساحل دریای ادریاتیک در حدود ۷۰ کیلومتری شمال غرب تیرانا پایتخت آلبانیا به صورت موقت مسکن‌گزین شده اند. مشعوف اغلباً برای قدم زدن به ساحل می‌رود. او در یک فروشگاه که یک ساعت با بس فاصله دارد کار پیدا کرده است.

قدم زدن سبب می‌شود تا نگرانی از فراموش شدن و ترس دیوانه کننده در مورد برگشت دادن خانواده اش به هرات در غرب افغانستان از بین برود. او گفت: «من حالا در امن هستم و باید زندگی جدید خود در ایالات متحده را آغاز کنم اما چه زمانی؟»

در روزهای خروج آشفته ایالات متحده از افغانستان، واشنگتن تصمیم گرفت تا کسانی را که با حکومت ایالات متحده، نیروهای امریکایی، رسانه های مستقر در امریکا و همچنین سازمان‌های غیردولتی کار کرده بودند، از افغانستان بیرون کنند. ولی با گذشت زمان پروسه اهدای ویزا برای افغان‌هایی که می گفتند در خطر آزار و اذیت هستند، پیچیده تر شد.  

بیش از ۳۲۰۰ افغان در اقامتگاه های آلبانیا در امتداد دریای ادریاتیک جابجا شدند. آلبانیا که عضو ناتو است، در ابتدا توافق کرد تا به افغان‌هایی که به این کشور منتقل شده بودند، پیش از انتقال به ایالات متحده، یک سال اقامت دهد. بعداً این کشور تعهد کرد که در صورت تاخیر در اعطای ویزا، این تعداد از افغان‌ها را مدت طولانی‌تر در این کشور نگهدارد. 

در حال حاضر حدود ۷۶ هزار افغان در ایالات متحده زندگی می‌کنند و تلاش‌های کانگرس برای حل دائمی وضعیت مهاجرت آنان نیز متوقف شده است. 

یک مقام ارشد آلبانیایی که نخواست نامش در گزارش ذکر شود به اسوشتیدپرس گفت مقامات در تیرانا مخالف حضور افغان‌ها به صورت درازمدت در این کشور نیستند در صورتی که آنها بتوانند کار پیدا کنند. 

شماری از افغان‌ها سال گذشته در شینجین تظاهرات کردند و از واشنگتن خواستند تا پروسه انتقال آنان به را سریع‌تر انجام دهد. برخی از زنان و کودکان پوسترهایی را در دست داشتند که در آن نوشته شده بود: «ما فراموش شده ایم.» مشعوف گفت: «به دلیل تاخیر جرات اعتراض ندارم، من هیچ کاری نمی‌توانم انجام دهم.»

در اوایل ماه جاری در شینجین، زنان أفغان که چادر پوشیده بودند همراه با کودکان شان روی سبزه نشسته بودند. برخی از زوج‌ها در امتداد ساحل قدم می‌زدند و برخی دیگر در قهوه خانه ای که در همان نزدیکی ها قرار دارد نشسته بودند. 

فرشته استوار یک گزارشگر تلویزیونی و بازیگر پیشین تیم ملی والیبال أفغانستان در سپتمبر ۲۰۲۱ به آلبانیا رسید. او دو ماه بعد برایش کار پیدا کرد، ابتدا در یک هوتل و بعداً در یک فابریکه کفش و بالاخره در یک مرکز نگهداری از کودکان. 

صفحه یوتیوب دویچه وله دری

او که ۲۳ ساله است و با وجودیکه در مورد خانواده در هرات نگران است گفت: «من نیاز دارم تا احساس کنم که زندگی عادی دارم.»

قاسم تابان ۳۰ ساله که گرداننده پرطرفدار و کمیدین تلویزیونی است، تولید کلیپ‌های خنده‌دار در یوتیوب را در شینجین از سر گرفته است. او می‌گوید که در شوخ طبعی قدرت پیدا می‌کند و امیدوار است دوستان و طرفدارانش بتوانند ویدیوهای او را ببینند.»
او گفت: «ما اینجا در آلبانیا و افغان‌هایی که در افغانستان هستند به خنده نیاز داریم.»
Hs/pa (AP)