پس از کنترول بسیار شدید و مسدود شدن راه بالقان برای کسانی که در اروپا تقاضای پناهندگی می کردند، بسیاری به سرازیر شدن شان به صربستان ادامه دادند. بسیاری اینها افغان و پاکستانی اند. در حال حاضر 6500 پناهجو در صربستان به سر می برند، یک هزار آن ها تحویلخانه های متروکه قصار دربلگراد را اشغال کرده اند.

با کسانی که دراین تحویلخانه های قطارمصاحبه صورت گرفته است، بی اعتمادی شان را نسبت به موسسات زیر اداره دولت ابراز داشته و معتقداند که آن ها ایشان را در صورت پذیرفتن سرپناه در کمپ های زیر اداره حکومت اخراج می کنند. به مشکل می توان دانست که با کدام شرایط اخراج صورت می گیرد، اما زدران خان یک افغان 20 ساله گفت که وی را هنگام انتقال بین بلغاریا، مقدونیه و صربستانف 18 بار چون « توپ فوتبال شوت کرده اند.»

ریحان 28 ساله یک مدیر بازاریابی از کابل است و عکس آخرین روزش را در کابل نشان می دهد. او به دویچه وله گفت:«من می خواهم که به حیث پناهجو ثبت نام کنم، اما آن ها تنها خانواده ها را به این منظور می پذیرند.» او می افزاید:«آن ها فکر می کنند که پناهجویان داعش اند، اما چرا داعش بیاید و اینطور زندگی کند؟ داعش پول کافی دارد تا با طیاره به اروپا بیاید... این مشکلات آدم را پیر می سازد.»

مردم برای اقامت در تحویلخانه های متروک در تابستان شروع کردند، اما هنگامی که زمستان رسید، شمار شان به طور باور نکردنی افزایش یافت. به دلیل بیروبار زیاد در محل اقامت، بیماری هائی مانند اسکبیس (خارش نهایت شدید) و شبش بدن بین همه شایع گشت. سازمان های بشری برای چندین ماه پس از ظهور مرض به تداوی پرداختن، اما قبول کردند که تنها راه حل نقل مکان ساکنان این تحویلخانه ها می باشد.

در پاسخ به این مشکل باشندگان تحویلخانه ها یک حمام عمومی در منطقه ساخته شد که عبارت اند از بیرل های خالی نفت که برای غسل کردن پراز آب می شوند و زیر آن آتش افروخته می شود. در بلگراد موسسه کمک به پناهجویان "میکزالیسته سنتر" سه تشناب در بسته با شاور برای 1000 نفر تهیه کرده است که اولویت برای استفاد از آن ها برای کسانی است که موجودیت مرض خارش شدید( اسکبیس) و شبش بدن نزد آن ها تائید شده باشد.

پناهجویان یکبار در روز برای بدست آوردن غذا صف می کشند که توسط داوطلبان مستقل تهیه می شود. در یک اقدام برای بازداشتن پناهجویان از زندگی در تحویلخانه های قطار، حکومت صربستان به سازمان های بشری توصیه نموده است تا توزیع همه انواع کمک را متوقف گردانند، تا این افراد ترغیب گردند برای زندگانی بهتر به کمپ های زیر اداره حکومت بروند. اما مسحیان و سایر گروه ها به تهیه غذا و لباس ادامه می دهند.

ایوان میسکوویچ سخنگوی کمیساریای مهاجرین در جمهوری صربستان می گوید که گروه های بشر دوست باید با حکومت صربستان کار کنند تا ساکنان این تحویلخانه ها به کمپ های زیر اداره حکومت نقل مکان نمایند. او می افزاید: «آگهی واقعی و تنها آگهی برای کسانی که پارک ها و اماکن متروکه زندگی می کنند اینست که آنه باید در مراکز زیر اداره دولت زندگی کنند.»

در حالیکه حکومت صربستان مدعیست که دست کم 6000 بستر در درون کمپ ها تهیه می کند، کارمندان موسسات بشری سوال کرده اند که آیا چنین مکانی در دسترس قرار دارد. طرح سکونت در «کمپ های بسته» پناهجویان را نیز بیرون از موسسات دولتی نگاه داشته است، اما میسکوویچ می گوید که آزادی های رفت و آمد تنها از طرف شب محدود می گردد تا جلو انتشار بیماری خارش ( اسکابیس) و شبش گرفته شود.

دانیله کوراک ماندیک، هم آهنگ سازنده مرکز کمک های بشری "نووی" گفت که او می خواهد با حکومت کار کند، اما پیشرفت کار در بلگراد بطی است. او به دویچه وله گفت: «شاید اقامتگاه عاجل تهیه شود، اما ما نیاز داریم تا مقامات امر آن را صادر کنند و اجازه بدهند. چرا ما فقط انتظار بکشیم و منتظر باشیم چه تصمیمی گرفته می شود؟»

در حالیکه آن ها منتظر تصمیم حکومت اند، ساکنان تحویلخانه های متروکه قطار در بلگراد، بنا به تجارب شان در مجموع بدبین اند. تنش ها در حال افزایش اند، پیوسته جنگ هائی در تحویلخانه های پردود صورت می گیرد. سلیمان یک افغان 15 ساله می گوید: «رفتار اروپا در برابر پناهجویان تغییر کرده است، اما این واقعیتی را تغییر نمی دهد که ما هنوز در کشورمان جنگ داریم.»