پس از گذشت چندین دهه مانفرد کروپ، در سن ۷۹ سالگی از مرگ پدرش که در سال ۱۹۴۲ توسط نیروهای شوروی آنزمان اسیر گرفته شده بود، با خبر شد. بیرگیت کنیتل خودش به جستجوی مادرکلان خود پرداخت که در جنگ دوم جهانی مفقود شده بود و پدر ۹۱ ساله اش پس از آنزمان همیشه کابوس می‌دید و از کابوس‌های شبانه رنج می‌برد. مادرکلان خانم کنیتل در سال ۱۹۴۵ در مقابل چشم هفت فرزندش، توسط سربازان شوروی ربوده شد.

مصایبی به شمول فرار، اخراج وبمباران در جنگ جهانی دوم میلیون‌ها خانواده را ازهم پاشید. سربازان زیادی مفقود شدند، هزاران کودک پدران و مادران خودرا از دست دادند. ازهر چهار آلمانی یکی  با کمال ناامید به دنبال یکی از خویشاوندان خود بوده و یا هم اقارب‌اش به جستجوی خود او بوده است.

در آنزمان مردم آلمان در جستجوی اقارب خود تصاویر و یادداشت‌هایی با نام آنها بر روی دیوارهای منازل وخانه‌ها، در مکان‌های سرپوشیده و ویران شده ایستگاه‌های قطار، روی ستون‌های تبلیغاتی و در پایه‌های چراغ‌های کنار خیابان، آویزان و نصب می‌نمودند. گزارش‌ها و متون جستجو از رادیو به خوانش گرفته می‌شد و پخش می‌گردید؛ طور مثال در یکی از آگهی‌ها آمده بود: «مادر، خواهر و برادر اریکا نویمان در مسیرتخلیه گم شده اند و اکنون ما در جستجوی ایشان هستیم.»

در برخی از نواحی فهرست‌های جستجو و فهرست‌ ثبت نام محلی و منطقه‌ای ترتیب گردیده بود. در چهار منطقه تحت اشغال جدا از هم اتحادیه‌ها و خدمات جستجو ایجاد گردیده بود. اما با توجه به وضعیت به شدت درهم و برهم آنزمان این انجمن‌ها برای تمام آلمان کافی نبود.

به تاریخ ۳۰ جولای ۱۹۴۷ درست ۷۵ سال قبل «مرکز اتصال و جستجوی صلیب سرخ» در منطقه دالن برلین ایجاد گردید. این اتحادیه به ویژه در تبادل اطلاعات و درخواست‌های جستجو بین مراجع جستجو در چهار منطقه اشغال فعالیت می‌نمود. 

به این ترتیب موفق شدند که در چند سال اول پس از جنگ، سرنوشت میلیون‌ها فرد مفقود را روشن کنند و در بهترین مورد اقارب را به هم وصل کنند.

اما این عملیات جستجو پس از تشکیل مجدد صلیب سرخ به عنوان یک نهاد ملی در سال ۱۹۵۰ بهبود بیشتر یافت. این مرکز در شهر مونشن آلمان ایجاد شد.

بخش خدمات جستجوی صلیب سرخ در سال ۱۹۷۵ از میان رفت. اما جستجو همچنان ادامه داشت به ویژه در مناطق شرق اروپا.

پس از اتحاد مجدد آلمان در سال ۱۹۸۹، هزاران پرونده دیگرجستجو مطرح گردیده و به مرکز صلیب سرخ در مونشن تحویل داده شدند. با گشایش آرشیف‌های شوروی پیشین نیز اطلاعات جدیدی کسب گردید. از آغاز دهه ۱۹۹۰ بخش خدمات جستجو و ردیابی‌ صلیب سرخ موفق گردید تا اطلاعاتی را در مورد بیش از ۲۵۵ هزار اسیر جنگی کسب کرده و دوسیه‌های آنان را تهیه و ترتیب نماید. 

درحال حاضر حتی با گذشت ۷۷ سال از پایان جنگ جهانی دوم، بخش خدمات جستجوی صلیب سرخ همچنان مصروف تحقیق در مورد مفقود شده‌های جنگ است.

با آنهم بحث پایان دادن به خدمات جستجو در قبال درخواست‌های مردم در رابطه به مفقودین آنان حین جنگ جهانی دوم مطرح می‌باشد. قرار بود این مرکز در سال ۲۰۲۳ به فعالیت خود پایان دهد، اما این تصمیم با مخالفت‌های سیاستمداران و اخراجی‌های زمان جنگ مواجه شد. اکنون درنظر است که فعالیت این بخش در سال ۲۰۲۵ متوقف گردد.

اما پس از این میعاد فعالیت بخش بین المللی خدمات جستجوی صلیب سرخ ادامه می‌یابد. براساس منابع این سازمان در سال ۲۰۲۰ جمعاً ۱۶۵۷ درخواست جستجوی اقارب به این سازمان ارائه شده است که در نتیجه جنگ، فرار و فاجعه‌های طبعیی ناپدید شده اند.

همچنان تقاضانامه جستجوی اقارب افرادی که حین مهاجرت گم شده اند نیز به این اداره تحویل داد شده است. افرادی که درخواست جستجوی آنان به این سازمان ارائه شده و گمان می‌رود که احتمالاً در آلمان باشند، مهاجران کشورهای افغانستان، سومالیا، عراق و سوریه اند.

علاوه براین، در حال حاضر همچنان درخواست جستجوی پناهجویان اوکرایینی نیز در صلیب سرخ آلمان جمع آوری گردیده و به نمایندگی کمیته بین المللی صلیب سرخ ارسال شده است که همچنان در اوکرایین با کارمندان محلی فعالیت دارد.

nf/na/kna