طالبان اجازه تعلیم دختران تا صنف دوازدهم را داده اند؟
۱۳۹۸ خرداد ۳۰, پنجشنبه
وزارت معارف افغانستان می گوید که طالبان در تمامی ولسوالی های ولایت کندز به دختران اجازه داده اند که تا ختم دوره مکتب درس بخوانند. اما مسئولان محلی از چنین اجازه ای ابراز بیخبری میکنند.
تصویر از آرشیف: دختران در صنف درسیعکس: picture alliance/Photoshot/M. Arghand
اعلانات بازرگانی
نوریه نزهت، سخنگوی وزارت معارف افغانستان به دویچه وله گفت که گروه طالبان نه تنها در ولایت کندز بلکه در شماری از ولایات دیگر افغانستان مثل بغلان و سرپل به دختران اجازه داده اند که تا ختم دوره تعلیمی به تعلیم و تربیه ادامه بدهند.
او گفت: «در ولایت کندز در مجموع در تمام ولسوالی هایش این اجازه برای دختران داده شده است. ولی در تعداد دیگری از ولایات افغانستان، در ولسوالی های معدودی هنوز هم برخی محدودیت ها فراروی تعلیم دختران وجود دارد.»
اگر این خبر مورد تایید قرار بگیرد، تغییر واضح در نگاه طالبان به زنان را نشان میهد. این گروه در زمان حاکمیت خود مخالف کار و تعلیم زنان بود و به دختران اجازه نمیداد فراتر از دوره ابتداییه به تعلیم ادامه بدهند.
خانم نزهت در پاسخ به این سوال که وزارت معارف چگونه موفق به این کار شده است، گفت: «ما از طریق مردم محل یک نوع ارتباط غیرمستقیم با گروه طالبان برقرار کردیم و به آنها این مسئله را تفهیم کردیم که معارف با مسایل سیاسی و نظامی ارتباط ندارد و ما یک نهاد کاملا بی طرف هستیم تا آنها در مقابل تعلیم و تربیه فرزندان افغان به ویژه دختران ممانعت ایجاد نکنند که خوشبختانه این خواسته ما در بسیاری از بخش های افغانستان از سوی گروه طالبان لبیک گفته شد.»
سخنگوی وزارت معارف می گوید که این پیام از طریق مردم محل به این وزارت رسیده است: «ما از طریق بزرگان محل با آنها (طالبان) در تماس هستیم.» به گفته خانم نزهت این پیام تقریبا دو هفته پیش داده شد.
تصویر: سفری به مکتبهای جهان به مناسب روز معلم
در همه نقاط جهان تدریس می شود. با اینهم اینکه دانش آموزان چگونه سطری را می خوانند و حرفی را می نویسند، بسیار فرق می کند. به مناسبت روز جهانی معلم سفر کوچکی به صنف های درسی در جهان انجام می دهیم.
عکس: Reuters/I. Alvarado
افغانستان: آموزش برای همه
مهاجره آرمانی در نزدیک شهر جلال آباد در شرق افغانستان در یک صنف دخترانه درس می دهد. این دختران تا سقوط طالبان در سال 2001 از رفتن به مکتب بازداشته می شدند. ده سال پس از آن حدود 74 درصد دختران برای آموختن منظم به مکاتب ابتدایی می روند.
عکس: Reuters/Parwiz
جاپان: در صف مقدم
وقت نان چاشت برای اطفال مکتب ابتدایی "تاکینوگاوا" در توکیو. سیستم مکتب در جاپان در سطح جهانی بهترین شمرده می شود. این سیستم به طور منظم در مطالعه مقایسه یی سطح تعلیم و تربیت در سطح جهانی (تحقیق پیزا) در جایگاه اول قرار می گیرد. با اینهم جاپان به خاطر فشار زیاد بر شاگردان نیز مشهور می باشد.
عکس: Reuters/T. Hanai
برازیل: صنوف درسی شناور
کودکان مکتب دولتی "ساوحوزه 2" در صنف های شناور درس می خوانند. آن ها این کار را در یک رود خانه مشهور جهان یعنی آمازون نیز انجام می دهند. مکاتب دولتی در برازیل از لحاظ کیفی در مقایسه با مکاتب خصوصی خرابتر می باشند. کسی که می خواهد واقعاً چیزی بیاموزد، باید برای این کار پول بپردازد.
عکس: Reuters/B. Kelly
ایالات متحده امریکا: نابرابری در سرزمین امکانات گسترده
بدون تردید ایالات متحده امریکا یکی از بزرگترین کشورهای توسعه یافته جهان است. با اینهم سیستم تعلیم و تربیت آن به دلیل کمبود برابری فرصت ها پیوسته مورد انتقاد قرار دارد. چنانکه سفید پوستان به تناسب سیاهان و یا دانش آموزان امریکای لاتین تبار با نتایج بهتری از مکاتب فارغ می شوند. برای این شاگردان مکتب از شیکاگو فارغ التحصیل شدن هنوز دور است، چونکه هنوز آن ها در صنف اول مکتب ابتدایی اند.
عکس: Reuters/J. Young
ویتنام: تدریس در تاریکی
روشنایی و کتابی وجود ندارد، با اینهم این شاگردان صنف سوم در ویتنام باید درس بخوانند. خانم معلم در اینجا شاگردان را به زبان محلی شان یعنی "همونگ" درس می دهد. با وجود یک سلسله شرایط خراب آموزشی ویتنام در ارزیابی جهانی سطح آموزش در آزمون پیزا، حتا جایگاه بهتر از آلمان دارد.
عکس: Reuters/Kham
بریتانیای کیبر: همیشه با نظم و انضباط
یونیفورم یا لباس متحد الشکل شاگردان مکاتب در انگلستان یک سنت طولانی می باشد. با استثناآت اندکی نزدیک به همه دختران و پسران دانش آموز با لباس های متحد الشکل به مکاتب می آیند ولو آنکه مانند این شاگردان "مکتب هارو" کلاه نداشته باشند. معلوم نیست که این سنت از کجا آمده است، زیرا کدام قانونی که نوعیت لباس شاگردان مکتب را تعیین کند در بریتانیا وجود ندارد.
عکس: Reuters/S. Plunkett
پاکستان: یکجا به عوض صنف های جداگانه
در اسلام آباد پایتخت پاکستان دختران و پسران دانش آموز مانند این اطفال می توانند یکجا درس بخوانند. البته این کار در زمین یک پارک صورت می گیرد و در پاکستان بسیار معمول نیست. ملاله یوسفزی یک دانش آموز دختر پاکستانی نیز خود را وقف معمول شدن این شیوه تدریس کرده بود. او در سال 2014 به این مناسبت جایزه صلح نوبل را به دست آورد.
عکس: Reuters/C. Firouz
مراکش:درس در اتاق های یاسمنی
این شاگردان در مکتب ابتدایی الوادیه واقع در رباط پایتخت مراکش در فضای رنگینی درس می خوانند. در سال های اول شمار بیشتر شاگردان به درس ها حاضر می شوند. حدود 92 درصد اطفال به مکاتب می روند. با اینهم در 15 سالگی صرف نصف آن ها به مکتب می روند و 30 درصد همه جوانان در این سن وسال نمی توانند بخوانند و یا بنویسند.
عکس: Reuters/Y. Boudlal
کنیا: مکتب در منطقه فقیرنشین
از سال 2003 به اینسو همه اطفال می توانند به مکتب بروند، بدون آنکه برای آن پولی بپردازند. اما پس از این اصلاحات، کدام سرمایه گذاری در بخش تعلیم و تربیت صورت نگرفته است. از این جهت صنوف بیش از حد از شاگردان پر اند و از مکاتب بیش از حد استفاده می شود. اطفال در این عکس از یک منطقه نهایت فقیرنشین کیبیرا در جنوب نایروبی می باشند.
عکس: Reuters/N. Khamis
مالیزیا: دانش آموزان خوشبخت
دانش آموزان مالیزیایی دست کم چنانکه آخرین آزمایش پیزا نشان می دهد، از جمله خوشبخت ترین دانش آموزان جهان می باشند. روزهای مکتب از بزرگترین روزهای اطفال و نوجوانان را در اینجا تشکیل می دهد. بیش از 60 درصد جمعیت مالیزیا مسلمان اند. برخی از آن ها به مدارس دینی مانند مدرسه انترنتی "نورالامان" می روند.
عکس: Reuters/O. Harris
اوکرایین: تکلم به چندین زبان
در اوکرایین اطفال از همان صنف اول زبان خارجی را می آموزند. برای این دانش آموزان "لیسه علوم بشری" در کیف، از صنف پنجم به بعد آموختن یک زبان دوم مکلفیت می باشد. بنابراین بسیاری در پهلوی اوکرایینی و روسی، انگلیسی، فرانسوی و یا غالباً آلمانی نیز صحبت می کنند.
عکس: Reuters/G. Garanich
چلی: هرگز کسی آموختن را متوقف نمی سازد
این یک صنف مکتب ابتدایی است، هرچند از این عکس چنین بر نمی آید. مردان و زنان به مکتب شبانه "لاورا ویکتونا" در پایتخت چلی درس می خوانند. در چلی تقریباً همه سیستم تعلیم و تربیت به صورت خصوصی سازماندهی شده است. در حالی که بسیاری این سیستم را غیرعادلانه می دانند و در سال های اخیر پیوسته علیه آن اعتراضاتی صورت می گیرد.
عکس: Reuters/I. Alvarado
12 عکس1 | 12
بنا بر معلومات وزارت معارف دختران در بعضی مناطق زیر کنترول طالبان تا ختم دوره ابتدائیه (صنف ششم) و در برخی مناطق تا ختم دوره متوسطه یعنی صنف نهم اجازه رفتن به مکتب را داشتند. نزهت می گوید طالبان گفته اند که پس از این دختران اجازه دارند تا ختم صنف دوازدهم به تعلیم خود ادامه دهند.
اما نجیب ثاقب، رئیس معارف کندز می گوید که در این مورد توافق خاصی وجود نداشته است. گروه طالبان نیز در این رابطه هنوز چیزی نگفته است.
غلام ربانی ربانی، عضو شورای ولایتی کندز گفت از سال ها به این طرف در مناطقی که تحت کنترول طالبان است، اگر در مکاتب دخترانه معلمان زن باشند، دختران اجازه دارند درس بخوانند. او افزود: «درس خواندن دختران (بالاتر از صنف ششم) تحت آموزش استادان مرد فعلا هم بند است.» به گفته او با آنکه اکثریت مکاتب باز است، اما حضور دختران در مکاتب کمرنگ است.
بازگشایی نیمی از مکاتب مسدود شده
بر اساس معلومات وزارت معارف افغانستان در سال گذشته در بیش از ۲۰ ولایت افغانستان ۱۰۸۰ باب مکاتب به دلیل جنگ و خشونت مسدود بودند که از این تعداد ۵۰۰ باب مکتب بازگشایی شده و هنوز هم ۴۳۰ باب مکتب دیگر در بخش هایی از افغانستان مسدود اند. وزارت معارف می گوید که مکاتب مسدود شده در ولایات کندز، غزنی، زابل، هلمند، پکتیکا و بدخشان بازگشایی شده اند.
بنا بر آمار وزارت معارف افغانستان در سال روان خورشیدی ۹.۴ میلیون کودک در افغانستان به مکتب می روند که ۳.۵ میلیون یعنی ۳۸ درصد آن دختران اند. هنوز هم ۳.۷ میلیون کودک از مکتب بازمانده اند، که بیش از ۷۵ درصد آنان را دختران تشکیل می دهند.
در ولایت کندز حدود ۵۱۹ نهاد آموزشی به شمول مکاتب، مدارس، دارالحفاظ ها و تربیه معلم فعال است. به گفته نجیب ثاقب، رئیس معارف کندز در تمام ولسوالی ها مکاتب دخترانه باز اند و کدام مانعی برای آموزش دختران وجود ندارد. اما غلام ربانی ربانی، عضو شورای ولایتی کندز می گوید که هنوز هم بعضی از مکاتب وجود دارند که از اثر جنگ و ناامنی مسدود اند.
پ. ع./ ع. ف.
کیف مکتب؛ از شانه کودکان جاپانی تا شانه کودکان افغان
گروهی از رضاکاران جاپانی و افغان کارزاری راه اندازی کرده اند تا با گردآوری کیف های استفاده شده مکتب به "امنیت" و "صلح" در افغانستان کمک کنند. تاکنون نزدیک به ۲۰۰ هزار کیف مکتب برای دانش آموزان افغانستان ارسال گردیده است.
عکس: picture-alliance/AP Images/T. Suzuki
از جاپان تا افغانستان
دانش آموزان جاپانی، معلمان و والدین شان کیف های استفاده شده مکتب را گردآوری، ترمیم، تمیز و بسته بندی کرده و برای کودکان دانش آموز در افغانستان می فرستند. این کارزار در جاپان پس از انتشار عکس های اوشیبوری تاکشی، یک عکاس جاپانی از وضع دانش آموزان در افغانستان و دانش آموزانی که این کیف ها را دریافت می کردند، در سال ۲۰۱۳ در جاپان بیشتر معرفی و شناخته شد.
عکس: picture-alliance/AP Images/T. Suzuki
زندگی تازه برای کیف های جاپانی در افغانستان
از سال ۲۰۰۴ تاکنون این روند ادامه دارد و همه ساله کیف های مکتب از سراسر جاپان در شهر یوکوهوما و کاناگاوا توسط دانش آموزان مکتب و رضاکاران جمع آوری می گردند. حتی کیف هایی هم که دوره شش ساله ابتدایی را در جاپان استفاده شده اند، بازهم قابل استفاده می باشند. این کارزار ابتدا توسط سازمان بین المللی "همکاری در برنامه ریزی های خانوادگی" و شرکت تولیدات کیمیاوی "کورارای" جاپان آغاز شد.
عکس: picture-alliance/AP Images/T. Suzuki
همه توانایی خرید کیف مکتب را ندارند
به تازگی دور دیگری از گردآوری کیف ها، لپ تاب ها و دیگر وسایل استفاده شده مکتب در جاپان آغاز شده است. از آغاز این کارزار تاکنون حدود ۲۰۰ هزار کیف مکتب برای دانش آموزان افغانستان ارسال شده است. رضاکاران جاپانی هدف از این کارشان را "کمک امنیت و صلح" در افغانستان از طریق آموزش می خوانند.
عکس: Farooq Naeem/AFP/Getty Images
خوشحالی اولین روز مکتب
این گروه از رضاکاران جاپانی در هماهنگی با یک موسسه غیرحکومتی افغان به نام "اومکا" یا "مرکز طبی متحده برای افغان ها؛ برنامه توانبخشی برای افغانستان" این کیف ها را برای دانش آموزان بی بضاعت افغان توزیع می کنند. شمار زیادی از کودکان افغان به خاطر فقر از آموزش و پرورش باز مانده اند. به دلایل مختلف در حال حاضر ۳.۵ میلیون کودک افغان از تعلیم محروم مانده اند که دو سوم شان را دختران تشکیل می دهند.
عکس: Getty Images/AFP/W. Kohsar
کیف مکتب در ماموریت صلح
یکی دیگر از اهداف دیگر کارزار "کیف های مکتب در ماموریت صلح" حمایت از رشد تعلیم و تربیه در میان زنان افغان می باشد. به تازگی سارا تاکاناشی، قهرمان اسکی جاپان در المپیک نیز به این کارزار پیوسته است. در تازه ترین دور این کمپاین او نیز اشتراک کرده و از مردم کشورش خواسته که به بهبود وضع مردم افغانستان کمک کنند.
عکس: picture-alliance/AP Photo/M. Gash
کیف های مکتب در دو سوی اقیانوس
اوشیبوری تاکشی، عکاس جاپانی بعد از آنکه از افغانستان برگشت، در نمایشگاه عکس هایش با نام "کیف های مکتب در دو سوی اقیانوس" به مردم کشورش گفت دختران و پسرانی هم بودند که در تمام عمرشان کیف مکتب را لمس نکرده بودند.
عکس: Getty Images/AFP/N. Shirzada
چهره های خندان روبروی کیف های مکتب
اوشیبوری تاکشی، از خاطراتش صحبت کرد، از اینکه دختران خردسال چطور جذب چهره های کارتونی روی بکس های مکتب شده و چقدر از دریافت قلم ها و دیگر وسایل مکتب خوشحال بودند.
عکس: Getty Images/AFP/Y. Cortez
کیف های آبی شناخته شده
قبل از این تنها سازمان بین المللی که برای دانش آموزان مکاتب در افغانستان کیف، کتاب، کتابچه و قلم توزیع می کرد، صندوق حمایت از کودکان در سازمان ملل متحد یا "یونیسف" بود که هنوز هم در سطح گسترده تری این کارش را انجام می دهد. بسیاری از بزرگسالان نسل امروزی هم با این کیف های آبی رنگ یونیسف ممکن است خاطراتی از دوران مکتب رفتن شان داشته باشند.