کارشناسان امور سیاسی و نماینده های جامعۀ مدنی افغانستان، و همچنان پانزده نمایندۀ طالبان در مورد یافتن یک راه حل صلح آمیز معضلۀ افغانستان بحث می کنند. این نشست دو روزه از سوی سازمان غیر دولتی پگواش در دوحه پایتخت قطر برگزار شده است.

به قول پائولو کوتا راموسینو برگزار کنندۀ این نشست از سازمان پگواش، در آغاز این نشست، دیروز شنبه "بحث های داغی" صورت گرفت. راموسینو به خبرگزاری آلمانی "دی.پی.ای." گفت: "طبیعیست که حملۀ اخیر طالبان در کابل از مسایل مورد بحث بود". به قول وی نگرانی ها و شکایاتی زیادی در این رابطه وجود داشته است. گفته شده است که نماینده های طالبان در این نشست در رابطه با "حضور امریکاییان" در افغانستان اظهار تردید کرده اند.

فیض محمد زلاند استاد دانشگاه کابل، که به دعوت پگواش در این نشست اشتراک دارد، امروز یک شنبه به دویچه وله گفت: "دومین روز نشست به نیمۀ خود رسیده است. همین حالا وقفۀ ظهر است. در مجلس امروزی در مورد تلفات ملکی سخن گفته شد. در این رابطه بحث شد که چه راه های به طالبان و حکومت افغانستان پیشنهاد شود تا در نتیجه تلفات ملکی کاهش داده شود."

اما حکومت افغانستان هیچ نمایندۀ رسمی به این نشست نفرستاده است. از حلقات حکومت در کابل گفته شده است که این کنفرانس دوحه ابتکارات تازۀ حکومت افغانستان برای صلح را تضعیف میکند. این در حالیست که به قول زلاند در دوحه در مورد ایجاد یک جناح سومی و بیطرف افغان ها نیز بحث شده است. آقای زلاند افزود: "به همین ترتیب در مورد حقوق زنان نیز بحث صورت گرفت. اما در کل در مورد شرایط آمدن طالبان به روند صلح صحبت شد و همچنان در این باره حرف زده شد که افغان های که از کابل و یا هم از ممالک دیگر به این نشست آمده اند، به عنوان یک جناح سومی یک کمیسیون مشترک را ایجاد کنند که در مذاکرات صلح میان حکومت افغانستان و طالبان نقش میانجیگر را ایفا کند."

ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان گفت که این گروه پیش از هرگونه گفتگوی رسمی، خواهان حذف نام اعضایش از فهرست سیاه سازمان ملل متحد و ایالات متحده شد. مجاهد که خواست های طالبان را در کنفرانس قطر اعلام کرد، گفت: «ما همچنان می خواهیم تا دفتر سیاسی ما در دوحه بار دیگر رسما گشوده شود».

سازمان غیر دولتی پگواش، که در سال ۱۹۹۵برای تلاش های میانجیگرانه اش در منازعات، جایزۀ نوبل را دریافت کرده است، بار گذشته در ماه می سال ۲۰۱۵نماینده های حکومت افغانستان، طالبان و جامعۀ مدنی را برای یک نشست گردهم آورده بود.