این کلینیک در سال ۲۰۰۹ میلادی به منظور تداوی زنان و اطفال معتاد در هرات ایجاد شده است.

زنانی که در این مرکز ثبت نام شده اند، هرازگاهی در گردهمایی ندامت و آکاهی دهی شرکت کرده و از گذشته شان صحبت می کنند. یک داکتر نیز برای آنان مشوره های روانی می دهد و آنان را در روند ترک اعتیاد حمایت می کند.

زنان معتاد به موادمخدر در این مرکز همچنان به صورت فردی مشوره دریافت می کنند. داکتران این کلینیک پیرامون اضرار مواد مخدر برای زنان معتاد آگاهی دهی می نمایند.

درمان این زنان کاری است دشوار و به تلاش و جدیت کارمندان صحی و تحمل، پشتکار و اعتماد به نفس این زنان بستگی دارد. دفتر مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد (UNODC) یکی از تمویل کننده گان اصلی کلینیک تداوی زنان و اطفال معتاد در هرات می باشد.

کلینیک دارای ۵۵ بستر می باشد که در حال حاضر۳۰ خانم و ۲۵ طفل در این مکان تحت درمان قرار دارند. بیشتر این کودکان به خاطر والدین شان ناخواسته به موادمخدر معتاد شده اند.

هرچند کودکان در این مرکز ترک اعتیاد و بازتوانی مانند دیگر کودکان به همه امکانات دسترسی ندارند، اما هفته ای دو بار برنامه تفریحی دارند. یا با گُدی بازی می کنند، یا ورزش می نمایند و یا هم به خارج از کلینیک به مناطق تفریحی برده می شوند.

این زنان می گویند در جریان ۴۵ روز تداوی با این محیط عادت می کنند و قول می دهند که بعد از مرخص شدن به حرفه ای که در این مکان آموخته اند روی بیاورند و از این طریق کسب معاش نمایند.

برای زنان در این مرکز دوره های کارآموزی برگزار می شود تا پس از تمام شدن دوره درمان شان بتوانند خودکفا شده و شغلی داشته باشند. کارآموزی همچنان به عنوان وسیله ای برای مشغول ساختن ذهن معتادان استفاده می شود تا میزان مصرف شان کم کم کاهش داده شود.

علاوه بر دوره های کارآموزی، برای این زنان دوره های سوادآموزی و همچنان ادامه تحصیل در سطوح مختلف فراهم می گردد. آنان معلم دارند و می توانند درس بخوانند.

زنان معتاد به موادمخدر همانند دیگر انسان ها نیاز به تفریح دارند؛ از این جهت هرازگاهی برای خودشان سرگرمی می سازند. یکی از سرگرمی های آنان نواختن دف و دایره و آوارخواندن دست جمعی است. کودکان نیز از این مراسم لذت می برند.

در هیچ کشور دیگری در دنیا به اندازه افغانستان تریاک تولید نمی شود. در سال 2013 در حدود 209 هزار هکتار زمین زراعتی، کوکنار کشت شده بود. به این ترتیب افغانستان 90 درصد مواد مخدر سراسر جهان را تولید می کند.

روند هشدار دهنده در سال 2013: اداره مبارزه با مواد مخدر سازمان ملل در گزارش سالانه خود گفته است که مقدار تریاک تولیدی در مقایسه با سال پیش از آن افزایش یافته و در مجموع به 5500 تن رسیده است.

سازمان ملل گمان می کند که میان کشت مواد مخدر و خروج نیروهای خارجی از افغانستان ارتباطی وجود داشته باشد: آیا دهقانان تولید تریاک را افزایش می دهند تا برای زمان ناامنی سیاسی و اقتصادی آمادگی داشته باشند؟

طبق ارزیابی های اداره مبارزه با مواد مخدر سازمان ملل، در سال گذشته به ارزش 950 میلیون دالر امریکایی تریاک در افغانستان تولید شده است. این رقم برابر با چهاردرصد تولید ناخالص ملی کشور می باشد.

برای دهقانان افغان، وسوسه کشت کوکنار بسیار بزرگ است. قیمت یک کیلوگرم کوکنار 150 دالر امریکایی است که کشت آن را برای دهقانان بسیار جذاب می سازد، حتی اگر هم که این کار غیرقانونی باشد.

تقریبا نیمی از کوکنار کشت شده در سال 2013 در ولایت هلمند بوده که از مراکز اصلی فعالیت طالبان می باشد. این در حالی است که از سوی حکومت محلی کمپین های مبارزه با مواد مخدر راه اندازی شده بودند.

افغانستان از واشنگتن نیز برای مبارزه با مواد مخدر حمایت مالی دریافت می کند. حکومت افغانستان می گوید که در سال 2011، درآمد تقریبا 200 هزار خانوار افغان از راه کشت مواد مخدر بوده است.

اسلام گرایان افراطی نیز از خرید و فروش مواد مخدر سود می برند. دهقانان سهمی از درآمد شان را به طالبان می دهند. آن ها با این پول شورشگری شان را علیه حکومت و نیروهای آیساف تمویل می کنند.

افغانستان تولیدکنندگان و معتادان بسیار دارد. سازمان ملل ارزیابی می کند که تقریبا یک و نیم میلیون تن در افغانستان به مواد مخدر معتاد هستند که در میان آن ها 300 هزار کودک نیز می باشند.