طاهر زهیر، پنج سال به عنوان والی بامیان و یک سال به عنوان وزیر اطلاعات و فرهنگ در حکومت پیشین کار کرده بود. اما گفته می‌شود که بعد از تسلط طالبان در افغانستان در برابر این گروه به مخالفت نظامی پرداخته بود. عکسی از او در کنار مولوی مهدی، فرمانده ناراضی طالبان که از سوی این گروه کشته شد، در بلخاب ولاین سرپل دیده شده بود.

محمد هاشم شفیق، رئیس استخبارات طالبان در ولایت سمنگان گفته است که »به امر و رهنمود ریاست عمومی استخبارات و با میانجیگری هیئت صلح مردمی دره صوف بالا، فرصت پیوستن محمد طاهر زهیر زمینه سازی شد. امارت اسلامی برای تامین امنیت همچو اشخاص شب و روز در خدمت بوده و می‌باشد.»

مرتبط:وزارت دفاع طالبان از کشتن مولوی مهدی خبر داد

طاهر زهیر در این کنفرانس مطبوعاتی گفت: «بیایید برای بار نخست هم که شده است، ‌به همدیگر اعتماد کنیم. اگرچه اعتبار کردن به اثر تبلیغات منفی و گسترده‌ای که صورت گرفته، سخت است.»

زهیر علاوه کرد: «مذاکره‌ای که بین ما صورت گرفت، اعتماد کردیم و به اساس همین اعتماد، صلح را هم تعقیب می‌کنیم و از جنگ نفرت خود را اعلام می‌نمایم.»

به اینستاگرام دویچه وله دری بپیوندید

تاکنون دلیل واضحی که زهیر چرا به طالبان پیوسته است مشخص نیست، اما یکی از نزدیکانش می‌گوید که طالبان در حدود سه ماه پیش، پنج عضو فامیل و شماری از دوستانش را بازداشت و زندانی کرده بود.

این شخص که نخواست نامش در گزارش گرفته شود، به دویچه وله گفت: «بعد از تفاهم طاهر زهیر با طالبان، دو برادر، پسر کاکایش، خسربره و هم سنگرش، قیس وکیلی بعد از سه ماه از سوی طالبان آزاد شدند.»

از سه روز به این طرف عکس‌هایی از طاهر زهیر با طالبان در صفحات اجتماعی دست بدست می‌شود. نشر این عکس‌ها و مسئله پیوستن او به طالبان، واکنش‌های مثبت و منفی زیادی را در پی داشته است.

ویدیوهای معلوماتی را در یوتیوب دویچه وله دری ببینید

کارشناسان می‌گویند که طالبان باید زمینه صلح و مذاکره را بین اقوام مختلف در افغانستان فراهم  و دیگران را نیز در قدرت شریک سازند.

طارق فرهادی کارشناس سیاسی می‌گوید: «گفتگوی زهیر با طالبان به معنی این نیست که زهیر طالب شده است. زهیر به همین نتیجه رسیده است که راه گفتمان را باز کند و هرکسی دیگری هم که با طالب گفتگو و کار می‌کند طالب نیست.»

بیشتر بخوانید:تشکیل جریان سیاسی جدید؛ چرا جریان سیاسی فراگیر و واحد ایجاد نمی‌شود؟

هرچند در افغانستان جبهه‌هایی مانند، »جبهه مقاومت ملی« و »جبهه آزادی« در برابر طالبان می‌جنگند، اما جریان‌های متعدد سیاسی که در بیرون از افغانستان شکل گرفته اند، خواستار گفتگو و مذاکره با طالبان هستند. ولی طالبان تاکنون به گفتگو و مذاکره تن نداده و از آنان خواسته اند که به عنوان افراد معمولی می‌توانند به افغانستان برگردند و به زندگی‌شان ادامه بدهند.