اتحادیه های سطح رهبری اقتصاد آلمان در برابر اعلام اعتصاب دوباره از سوی اتحادیۀ صنفی رانندگان قطار، با عصبانیت واکنش نشان دادند. آنها می گویند که تولیدات زنجیره یی از این بابت به طور محسوسی مختل می گردد، و همچو چیزی برای آلمان به مثابۀ زهر است.

انتون اف بورنر، رئیس اتحادیۀ سراسری تجارت عمده، تجارت خارجی، و خدمات در برلین پایتخت آلمان پس از اعلام اعتصاب تازه از سوی اتحادیۀ صنفی رانندگان قطار گفت: «اتحادیۀ صنفی رانندگان قطار مبالغه کرده و حمایتی را که نزد مردم دارد، به بازی می‌گیرد. رقابت یک اتحادیۀ کارگری، در صورتی که بار آن بر شانۀ مشتریانی تحمیل شود که در مسأله دخیل نیستند، عملی است که ضربۀ آن به خود اتحادیۀ برمی‌گردد».

قرار است از روز پنجشنبه ساعت 2 صبح رانندگان قطارهای مسافربری در سراسر آلمان برای چهار روز از کار دست بکشند. این اعتصاب برای قطارهای شهری، منطقه یی و قطارهای که فاصله های دور را می‌پیمایند، در نظر گرفته شده است. اما اعتصاب قطارهای باربری یک روز پیش تر، یعنی امروز چهارشنبه به ساعت 3 بعد از ظهر آغاز می‌گردد. این اعتصاب تا ساعت 4 صبح روز دوشنبه دهم نوامبر ادامه می یابند. این ششمین اعتصاب در رابطه با معاشات و طولانی ترین اعتصاب از زمان تأسیس شرکت سهامی قطارهای آلمان در سال 1994 است.

اعتصاب بی موقع

اتحادیۀ سراسری تجارت عمده، تجارت خارجی، و خدمات آلمان خاطر نشان کرد که اندکی پس از یک اعتصاب، روند تولید مختل شده و قسماً از کار می‌ماند و به این ترتیب خسارات بزرگی شرکت های تولیدی را تهدید می‌کند. انتون اف بورنر رئیس این اتحادیه گفت: «یکی از شرایط لازم برای روند مدرن تولید، سیستم بدون مشکل حمل و نقل است».

یکی از عرصه های که بیشتر از همه از اعتصاب قطارهای باری متأثر می‌گردد، عرصۀ تجارت مواد کیمیایی است. همچنان شرکت های تولید فلزات و یا مؤسسات انتقالاتی موتر بدون استفاده از راه آهن نمی‌توانند به خوبی کار کنند، زیرا بدیلی برای حمل و نقل کالاهای تجارتی خود ندارند. از این رو اعتصاب قطارها تأخیر شدیدی را در سیستم انتقالات سبب می‌گردد.

بورنر همچنان گفت: «علاوه بر آن به گونۀ بی سابقه بی موقع است که قطارهای مسافربری با اعتصاب خود ایام جشن بیست و پنجمین سالروز فروپاشی دیوار برلین را مختل می سازند. این اعتصاب کاملاً نامتناسب اتحادیۀ صنفی رانندگان قطار نشان می‌دهد که تنظیم واحد تعرفه های معاشات برای آلمان تا چه حدی ضروری است. این درست نیست که یک گروه کوچک مثل رانندگان قطار از موقف کلیدی خود برای اِعمال فشار سوءاستفاده کند و مبارزۀ رقابتی را میان اتحادیه های صنفی به راه بیندازد که بار آن بر دوش عرصۀ اقتصاد و میلیون‌ها نفری که با قطار رفت و آمد میکنند، تحمیل گردد».

همچون زهری برای آلمان

اخیم دیرکس، معاون مدیر عامل سازمان سقفی اتاق های تجارت و صنایع آلمان به خبرگزاری رویترز گفت: «کاری که هم اکنون با قطارها رخ می‌دهد، به مثابۀ زهری برای آلمان است. اعتصاب رانندگان قطارها در پهلوی زیان رساندن به افرادی که تعطیلات خود را سپری می‌کنند، در انتقال تولیدات اخلال وارد می‌کند، زیرا این تولیدات را نمی‌توان در مدت کوتاهی به وسیلۀ موتر و یا کشتی انتقال داد».