خانم مونیکا لوکه منشی عمومی حقوق بشر در آلمان، حین معرفی گزارش حقوق بشر سال 2010 اظهار داشت:

"آنچه مربوط به حقوق بشر می شود، سال با ضربه ی محکمی در ماه مارچ سال 2009 آغاز شد که طی آن امر دستگیری عمر البیشر، رییس جمهور صادر شد. این نخستین باری است که یک رییس دولت برحال به دلیل تخطی های فاحش از حقوق بشر، در سطح بین المللی مورد پیگرد حقوقی قرا می گیرد."

دادگاه بین المللی جزای که در سال 2002 تاسیس شد، امر دستگیری عمر البیشر را صادر کرده بود. در این میان 111 دولت صلاحیت حقوقی این دادگاه را تصویب کرده اند و این کشور ها به این وسیله تعهد کرده اند که تخطی های آشکار را از نگاه حقوقی مورد پیگرد قرار بدهند. باجود آن، دولت های مهمی وجود دارند که از انتقال بار مسوولیت شانه خالی کرده اند؛ کشور های ایالات متحده امریکا، روسیه، چین، اندونیزیا و ترکیه، از جمله این کشور های هستند.

مونیکا لوکه، منشی عمومی حقوق بشر در آلمان تاکید می کند که این امرباید تغییر یابد. با وجود آن، پنج مورد اتهام صورت گرفته است و علیه هشت شخص، امر دستگیری صادر شده است. از نظر خانم لوکه، این مساله مهم است:

"پیامی که از جانب دادگاه بین المللی جزایی به شکنجه گران فرستاده می شود، به آنهای که مخالفان سیاسی را در زندان ها نابود می کنند، مخالفان سیاسی را می کشند، این است: "شما نمی توانید فرار کنید، شما مورد جزا قرار می گیرید، شما فرا تر از قانون قرار ندارید، قربانیان به حق شان می رسند."

منشی عمومی حقوق بشر در آلمان با تاکید هرچه بیشتر به تخطی های حقوق بشر در سریلانکا، اسراییل و فلسطین و نیز جمهوری دموکراتیک کنگو اشاره می کند.

او ا ضافه می کند که وضعیت حقوق بشر در روسیه تحت رییس جهمور جدید میدویدف نیز "فاجعه آمیز" است:

"کسی که در مسکو یا در قفقاز شمالی در راستای حقوق بشر فعالیت می کند، با خطر کشته شدن مواجه می شود."

نتیجه گیری سازمان حقوق بشر بین المللی در قسمت سیاست بارک اوباما، رییس جهمور ایالات متحده امریکا نیز انتقادی است، به خصوص که زندان گوانتانامو تا هنوز مسدود نشده است:

"تقریباً 50 زندانی حالا در زندان گوانتانامو به سر می برند و باید باز هم بدون محاکمه در زندان بمانند، آنهم نه فقط در گوانتانامو/کوبا، بلکه در زندان تومسون/الیونایس ( نیز وضع به همین منوال است). وضعیت چه فرقی می کند؟ تنها کد پستی است که تغییر می کند. دادگاه های ایالات متحده امریکا هنوز هم اجازه دارند از اقرار و اعتراف متهمان که زیر شکنجه گرفته شده باشد، استفاده کنند. در حالیکه آن عده از افرادی که در زمان حکومت جرج بوش پروتوکول (چگونگی روند) شکنجه را ثبت کرده اند، مجازات نمی شوند.»

خانم لوکه منشی عمومی حقوق بشر در آلمان می گوید که سال 2009 برای ایران در زمینه ی حقوق بشر، سالی کاملاً ناامید کننده بوده است. در این کشور، در جریان محاکمات نمایشی در سال 2009، بیش از هشت مخالف سیاسی محکوم شده اند و دست کم شش تن آنها محکوم به مرگ شده اند.

در رابطه با افغانستان، جای که حامد کرزی، رییس جمهور می خواهد با طالبان مذاکره کند، سازمان حقوق بشر از "سازش گندیده" با طالبان هشدار می دهد. حقوق بشر به وسیله طالبان به صورت سیستماتیک و به وسیله ی حکومت غالباً لگد مال می شود.

ریپرگر/مبلغ

ویراستار: انتظاری