دویچه وله: شهروندان سوریه، لیبیا، سومالیا، عراق، سودان و ایران بعد از این حق سفر به ایالات متحده را ندارند. آقای نوری پور، شما در کنار پاسپورت آلمانی همچنان شهروند ایران نیز هستید، آیا این دستور متوجه شما هم می شود؟ آیا شما می توانید یک نمونه ای در ناعادلانه بودن این فرمان باشید؟

نوری پور: مسئاله من خیلی مهم نمی باشد، اما می تواند یک مثال خوبی باشد در ارتباط به چگونگی این فرمان. در این فرمان امنیت مسئاله نیست، بلکه مضوع اساسی سیاست های نمادین کثیفی است که جوامع ما را زهرآلود می کنند. قرار است جامعه، باشندگان هفت کشور نامبرده را به عنوان تهدید برداشت کنند. اما هرگاه از امنیت سخن رانده می شود، باید در مورد کشورهایی گفته شود که حمله تروریستی یازدهم سپتامبر از آنجا طرح ریزی گردیده بود. من افتخار می کنم به همه آنهایی که در میدان های هوایی ایالات متحده اعتراض کردند. همچنان خبرنگارانی که در آنجا به طور رضاکار وارد عمل شده اند، دستاوردهای خوبی داشته اند. اینها بهترین دلیل هستند برای اینکه بگوییم: دستور هایی که حکومت صادر می کند، اهمیتی ندارند. من همیشه ایالات متحده را دوست خواهم داشت. من یک فرد طرفدار و معتقد به روابط هردو جانب اقیانوس هستم. من تا حال به ۴۰ کشور جهان سفر کرده ام. معاون گروه پارلمانی آلمان و ایالات متحده هستم. کلاً صدور حکم منع سفر خیلی مسخره می باشد. به پسرم نگاه کنید. او هفت سال دارد، در برلین تولد شده است و مادرش آلمانی است، با ایران هیچ ارتباطی ندارد. با آنهم او حق سفر به ایالات متحده را ندارد، چرا؟ به خاطری که او یک تهدید است؟ تا اکنون منع سفر در برابر کل مسلمانان صادر نشده است، اما احتمال دارد که وضعیت به همین جهت تغییر کند. بنابراین خیلی مهم است که مخالفان چنین قوانینی را از همین حال مورد حمایت قرار داد.

دویچه وله: انتظار شما از حکومت آلمان چیست؟

نوری پور: براساس گمانه زنی ها حدود ۱۰۰ هزار شهروند آلمان به دلیل داشتن شهروندی یک کشور دیگر از این قانون متأثر می باشند. تنها حدود ۷۰ هزار ایرانی در اینجا زندگی می کنند که پاسپورت هردو کشور آلمان و ایران را دارند. خواست من این است که دست کم حکومت فدرال آلمان از حق و علایق همین شهروندان دفاع کند. با آنکه من شهروندی هردو کشور (ایران و آلمان) را دارم، اما به این مفهوم نیست که من می توانم از امکانات و موقف دیپلوماتیک خود استفاده بتوانم و اجازه سفر به ایالات متحده را داشته باشم.

دویچه وله: پس آلمان و اروپا چه کاری می توانند؟

نوری پور: بهترین پاسخ همین خواهد بود که اروپایی ها در حال حاضر با هم، همدست و یکپارچه عمل کنند. اما چنین موردی ممکن نخواهد بود. چنانچه طور مثال، زِمان رئیس جمهور چک اعلام کرده است که از این اقدام ترامپ حمایت می کند و او را یکی از متحدین خود در مبارزه با سیاست های مهاجرت اتحادیه اروپا می داند. اما دست کم آلمان باید از شهروندان خود حمایت کند که با چنین یک قانونی با ممانعت هایی مواجه اند. امروز، با صراحت و مؤکداً به حکومت ترامپ گفته شود: این یک آغاز خوب نیست. خیلی از دوستان و همکارانم به من یک نامه همبستگی نوشته اند. آنها گفته اند که به دلیل همبستگی نمی خواهند به ایالات متحده سفر کنند. اما به باور من چنین واکنشی کاملاً غلط است. آنها باید اکنون همبستگی خود را با نهضت های داخل امریکا نشان بدهند. بروید آنجا و با مردم صحبت کنید!

دویچه وله: فکر می کنید که موازین جدید سبب تقویت اسلامگرایی خواهد شد؟

نوری پور: به کلی. می خواهم نقداً شرط بگذارم که فقط چند روز بعد ویدیوهایی از گروه های اسلامگرا نشر خواهند شد که در آن کودکان پنج ساله از مادر جدا می شوند و آنها را در تبلیغات اسلامگراها خواهیم دید.

امید نوری پور، عضو پارلمان آلمان از حزب سبزهای این کشور می باشد. او سخنگوی امور سیاسی این حزب در پارلمان است. او بر علاوه پاسپورت شهروندی آلمان، همچنان دارای شهروندی ایران نیز است. علاوه بر این او معاون گروه پارلمانی آلمان و امریکا نیز می باشد.

مصاحبه کننده: شازی وینتر/ ن. ف.