دیده بان حقوق بشر سازمان ملل متحد روز پنجشنبه اعلام کرد که به توافقی فوری نیاز است تا دوباره به مردم افغانستان فرصت فعالیت اقتصادی داده شود. جان سیفتون، محقق سازمان دیده بان حقوق بشر در آسیا، گفت: «بحران عمیق گرسنگی و صحی برای مردم افغانستان حاد است و ناشی از یک بحران بانکی می باشد.»

چندین دولت از جمله ایالات متحده امریکا و بانک جهانی، دارایی های بانک مرکزی افغانستان را پس از به قدرت رسیدن طالبان از یک سال گذشته مسدود کردند. امریکا و برخی متحدانش نیز تحریم هایی را بر طالبان وضع کرده اند که فشار ناشی از این تحریم ها را مردم عادی تحمل می کنند.

آلمان حدود ۹۰۰ میلیون یورو را برای مبارزه با گرسنگی کمک می‌کند

به گفته فعالان حقوق بشر، این کشور با بحران نقدینگی جدی و کمبود پول مواجه است. بنابراین، کسب‌ و کارها، سازمان‌ های بشردوستانه و بانک ‌های خصوصی تنها می ‌توانند تا حد بسیار محدودی فعالیت کنند.

سیفتون گزارش تازه این سازمان در مورد بحران گرسنگی در افغانستان را در تویترش نشر کرده و نوشته است: «نیمی از جمعیت در سطح سوم، یعنی "بحران" و یا سطح چهارم، یعنی "اضطراری" از ناامنی غذایی هستند.» وی افزوده است: «بیش از یک میلیون کودک زیر پنج سال دچار سوءتغذیه حاد طولانی مدت هستند؛ حتی اگر زنده بمانند، با مشکلات صحی قابل توجهی از جمله کوتاهی قد مواجه خواهند شد.»

در عین حال، میلیون ها نفر شغل خود را از دست داده اند؛ زیرا کمک کنندگان خارجی به میزان قابل توجهی بودجه خود را برای آموزش، صحت و سایر زمینه های مهم کاهش داده اند.

برنامه جهانی غذا: کمک‌ها به میلیون‌ها افغان نمی‌رسد

براساس آمار سازمان ملل متحد، تقریبا نیمی از مردم افغانستان از گرسنگی رنج می برند. دیده بان حقوق بشر گفت که نزدیک به ۹۰ درصد از کل افغان ها از ماه آگست سال گذشته تا کنون به نوعی غذای کافی ندارند.

به گفته این سازمان حقوق بشری، مشکل کمبود مواد غذایی نه، بلکه بیشتر فقر و نداشتن پول ناشی از بحران نقدینگی است. واردکنندگان مواد غذایی نمی توانند هزینه کالاها را بپردازند.

برنامه جهانی غذا: ۳۴ ولایت افغانستان با نا امنی حاد غذایی مواجه اند

به گفته این سازمان، افغان هایی که در تبعید زندگی می کنند نیز به سختی می توانند به اقارب شان در افغانستان کمک کنند. عدم موجودیت یک سیستم بانکی جهان شمول و مسدود بودن مسیرهای انتقال قانونی پول به افغانستان، یکی از چالش های آنان است.

سیفتون اضافه کرد: «میلیون ها افغان گرسنه در واقعیت وحشتناکی زندگی می کنند که غذا را در بازار می بینند و نمی توانند آن را بخرند.» در عین حال تورم و افزایش قیمت ها باعث شده است که هزینه غذا و گرسنگی به شدت افزایش یابد.