در هفتادو پنجمین سالروز اعلامیه جهانی حقوق بشر، مدافعان حقوق بشر از جامعه جهانی به شدت انتقاد می‌کنند و می‌گویند جهان به مسئولیت خود برای حمایت و دفاع از حقوق بشری مردم أفغانستان عمل نکرده است.

مدافعان حقوق بشر می‌گویند جهان فشار کافی بر طالبان برای رعایت حقوق بشر وارد نمی‌کنند.

صفحه اینستاگرام دویچه وله را دنبال کنید

پرستو یاری، فعال حقوق زن که فعلاً در بیرون از افغانستان به سر می برد به دویچه وله گفت در جغرافیای این کشور ۳۰ ماده حقوق بشر در جریان دو سال گذشته نقض شده و نقض می‌شود.

بانو یازی اضافه کرد: «شهروندان افغانستان ارزش‌های حقوق بشری ندارند. آن‌ها از حق زندگی با کرامت، آموزش، آزادی بیان و برابری جنسیتی برخوردار نیستند.»

او با انتقاد از جامعه جهانی گفت در حالی که "زنان کاملاً از جامعه حذف شده اند"، ولی جهان توجهی به آن‌ها ندارد و در قبال انکار حقوق بشری زنان از سوی طالبان سکوت کرده است.

عارفه فاطمی، یک  فعال  دیگر حقوق زن به دویچه وله گفت: «وضعیت حقوق بشر در افغانستان به صورت بسیار وحشتناک وخیم است.»

او اضافه کرد بسیاری فکر می‌کنند تنها محدودیت‌هایی بر زنان وضع شده در حالی که افغانستان برای زن و مرد "به جغرافیای وحشت" تبدیل شده و مردم در وضعیت بسیار وخیم به سر می‌برند.

وضع مدافعان حقوق بشر در داخل أفغانستان

پس از تسلط طالبان بر أفغانستان در اگست ۲۰۲۱، فعالان حقوق بشر به ویژه زنان با راه اندازی تظاهرات‌ها و اعتراضات به جاده‌ها برامدند و برای حقوق بشری دادخواهی کردند.

اما یاری می‌گوید پس از سلسله بازداشت‌ها، شکنجه‌ها و آزار و اذیت زنان، این فعالان بجای اعتراض‌های علنی و تظاهرات در جاده‌ها، به صورت مخفیانه و بدون این که برای آن‌ها صدمه برسد، به دادخواهی ادامه می‌دهند.

پرستو یاری گفت: «مدافعان حقوق بشر به خصوص زنان حالا نیز برنامه هایی دارند، ولی نمی‌خواهند فعالیت خود را علنی کنند؛ زیرا در افغانستان فضای دهشت و سرکوب، زندان و شکنجه حاکم است و آن‌ها تلاش می‌کنند طوری فعالیت کنند که به کسی آسیب نرسد.»

عارفه فاطمی نیز گفت زنان با وجود خطراتی که موجود بود، چشم در چشم طالبان از آزادی و برابری سخن می‌گفتند؛ ولی بسیاری فعالان آسیب دیدند، بازداشت‌ها صورت گرفت: «بعد از آن اعتراضات کمتر شد؛ زیرا خطرات اعتراضات خیابانی بسیار بالا رفته است. ولی اعتراضات ما به شیوه‌های دیگر ادامه دارد. ما اگر در خیابان اعتراض نداریم در خانه‌ها داریم و هویت معترضان را پوشیده نگه می داریم.»

نصیر احمد فایق، نماینده افغانستان در سازمان ملل متحد نیز در صفحه ایکس نوشته است که از هفتادو پنجمین سالروز اعلامیه جهانی حقوق بشر زمانی تجلیل بعمل می آید که حقوق و آزادی های بنیادی مردم افغانستان بشمول حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بویژه زنان و دختران صریحا از جانب رژیم طالبان نقض گردیده و دو سال است که آنها از حق تحصیل و حق کار محروم اند.

فایق افزوده است: «هیچ نوع حفاظت و حراست قانونی از حق زندگی، آزادی، امنیت شخصی و حریم خصوصی شهروندان وجود ندارد.»

درخواست برای آزادی فعالان حقوق بشر

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان در صفحه ایکس از طالبان خواست تا فعالان حقوق بشر را از زندان آزاد کنند. بنت نوشت: «من از طالبان می‌خواهم که هفتادو پنجمین سالروز اعلامیه جهانی حقوق بشر را با آزاد کردن تمامی فعالان که به دلیل دفاع از حقوق بشر بازداشت شده اند، به شمول چهار فعال زن که از ۱۹ سپتمبر به اینسو در بازداشت هستند، تجلیل کنند.»

نهادهای مدافع حقوق زنان قبلاً گفته اند که ژولیا پارسی ندا پروانی، منیژه صدیقی و پریسا آزاده در بازداشت طالبان به سر می‌برند.

یوتیوب دویچه وله دری را تماشا کنید

طالبان پس از تسلط دوباره بر افغانستان در اگست ۲۰۲۱، حقوق زنان را به شدت محدود کردند. در نخستین ماه‌های تصرف قدرت توسط طالبان، فعالان حقوق زن با راه اندازی تظاهرات‌ها تلاش کردند تا مانع محدودیت‌های وضع شده از سوی طالبان شوند ولی این حرکت‌ها به شدت سرکوب شدند.