این جشنواره که روز پنج شنبه (18 میزان 1392 / 10 اکتوبر) به کارش خاتمه داد، از حدود 300 فلم معرفی شده، 70 فلم با موضوعات حقوق بشری از فلم سازان افغان و کشورهای همسایه برگزیده شده و در کابل و بامیان به نمایش گذاشته شدند.

هنرمندانی که در کشورهای همسایه افغانستان فلم هایی با موضوع حقوق بشری ساخته بودند و در کشورهای خودشان اجازه نشر آن ها را نداشتند، فرصت یافتند تا این فلم ها را در افغانستان به نمایش بگذارند.

دیانا ثاقب، از برگزار کنندگان این جشنواره به دویچه وله گفت که فلم های حقوق بشری در واقع دردها، آلام و زشتی های پنهان جامعه را نمایان می کنند و از این طریق ذهن افکار عامه را متوجه بدی هایی می کنند که هنوز قبیح نیستند.

خانم ثاقب گفت: «فلم سازانی که فلم حقوق بشری می سازند، گره های کور و زخم های سیاه جامعه را به رخ می کشند و در معرض دید مردم قرار می دهند تا مردم با زشتی ها و بدی ها بیشتر آشنا شوند.»

در این جشنواره به 15 فلم برتر جایزه داده شد. این فلم ها در داخل افغانستان و شماری از کشورهای همسایه ساخته شده بودند.

تاثیر بر قشر بی‌سواد

جوان شیر حیدری، رییس اتحادیه سینما گران و از داوران جشنواره فلم حقوق بشر به دویچه وله گفت که با دیدن این فلم ها مردم به درستی درک می کنند با چه خشونت هایی در جامعه روبرو هستند.

آقای حیدری گفت: «بینندگان حس می کنند که چقدر خشونت علیه حق و حقوق خودش، خانواده اش، قومش، ملتش و قلمروش وجود دارد و این فلم ها در آگاهی مردم بسیار ممد واقع می شود.»

به باور سینماگران، افغانستان کشوری است که بیشترین بیسواد را دارد و ارزش های حقوق بشری را نمی توان در چنین کشوری با روزنامه ها، مجله ها و یا نشریه های چاپی ترویج کرد.

آقای حیدری می گوید هنر هفتم یا سینما این قدرت را دارد که بر ذهن و فکر افراد بیسوادی که حتا توانایی خواندن را هم ندارند، عمیقا تاثیر بگذارد.

او گفت: «اگر کسی بیسواد هم باشد وقتی فلم را می بیند هم تصویر می بیند و هم می شنود ولی اخبار نوشتاری اگر در دست بیسوادی بیفتد، نوشته را خوانده نمی تواند اما در هنر سینما سواد مطرح نیست و با دیدن فلم های حقوق بشری هیچ امکان ندارد که بر جامعه و افراد تاثیر نداشته باشد.»

این سینماگر افغانستان می گوید که جشنواره فلم حقوق بشر زمینه های معرفی سینماگران و هنرمندان کشورهای مختلف را نیز مساعد می کند.

مسوولان برگزاری جشنواره فلم حقوق بشر می گویند تلاش ها جریان دارد تا در سال های آینده فلم های حقوق بشر در شهرهای بیشتری به نمایش گذاشته شوند.

خانم ثاقب گفت که مکان های نمایش این فلم ها نیز بیشتر می شود تا مردم به راحتی در نقاط مختلف افغانستان بتوانند این فلم ها را ببینند.

در همین حال بینندگان فلم های حقوق بشری می گویند با دیدن این فلم ها چیزهای زیادی را آموخته اند که پیش از این برای آن ها امر عادی بود. قیوم یک تن از کسانی که فلم های حقوق بشری را تماشا کرده گفت: «فلم معلم جامعه است چون مردم از فلم پند می گیرد، کارهای خوبش را تقلید می کنند و از کارهای بد پرهیز می کنند.»

این تماشاگر می گوید خود شاهد بوده که نوجوانان و کودکان بادیدن این فلم ها از آن ها تقلید می کنند و تلاش می کنند تا از بدی ها دوری کنند.

افغانستان یکی از کشورهایی است که سالانه موارد زیادی از نقض حقوق بشر در آن به ثبت می رسد. در برخی از مناطقی که حاکمیت دولت کمتر است شورشیان در محضر عام حقوق بشر را نقض می کنند؛ حتی شماری از افراد بلند پایه حکومت افغانستان نیز به نقض حقوق بشر متهم هستند.