فوتبال: گام بزرگ زنان افغانستان در راستای به رسمیت‌شناسی
۱۴۰۴ مهر ۲۸, دوشنبه
زنان فوتبالیست افغانستان چهار سال پس از آخرین بازی رسمی و آوارگی در نتیجه تصرف قدرت توسط طالبان، بار دیگر آماده‌اند تا برای کشورشان بازی کنند.
تیم تازه‌تشکیل‌شده فوتبال زنان پناهنده افغانستان قرار بود در چهارچوب مسابقات زیر عنوان «فیفا متحد می‌کند: سلسله مسابقات زنان» از ۲۳ تا ۲۹ اکتبر با تیم‌های چاد، لیبیا و کشور میزبان امارات متحده عربی بازی کند. اما پس از آن که امارات متحده عربی به این بازیکنان ویزای ورود نداد، این مسابقات قرار است با تاخیر در ۲۶ اکتوبر در کشور مراکش شروع شود.
نجمه عارفی، مدافع تیم، به دویچه‌وله می‌گوید: «احساسات زیادی ایجاد می‌شود؛ ترکیبی از هیجان و انتظار برای مسابقات، اما در عین حال مسئولیت بزرگی هم هست.»
صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!
او ادامه می‌دهد: «تنها پوشیدن پیراهن تیم زنان افغانستان مطرح نیست، بلکه نمایندگی از بسیاری از زنان افغان است که صدایشان خاموش شده و هیچ راهی برای رساندن آن به جهان ندارند. آن‌ها از تمام حقوق انسانی خود محروم شده‌اند.»
از زمانی که طالبان در سال ۲۰۲۱ پس از خروج نیروهای امریکایی و ناتو دوباره قدرت را به دست گرفتند، حقوق زنان و دختران در افغانستان تقریباً به‌طور کامل سلب شده است. آن‌ها نمی‌توانند بدون همراهی محرم مرد سفر کنند، اجازه آموزش فراتر از سطح ابتدایی را ندارند و برای بسیاری از کارهای روزمره با مجازات‌های شدید مواجه می‌شوند.
زندگی یک‌شبه تغییر کرد
ورزش زنان که در ۲۰ سال پس از سقوط رژیم قبلی طالبان شکوفا شده بود، نیز از سوی طالبان ممنوع شده است. در نتیجه این شرایط، ترک کشور برای زنانی مانند عارفی که در آن زمان ۱۷ ساله بود، تنها گزینه منطقی بود.
او می‌گوید: «حدود یک ماه تحت حکومت طالبان زندگی کردم. به‌عنوان یک دختر، آن دوران یک کابوس بود. در خانواده‌ام سه خواهر کوچکتر هم داشتم. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات آن زمان این بود که سربازان طالبان با دختران جوان [به اجبار] ازدواج می‌کردند. این خبرها پخش می‌شد و والدینم بسیار نگران بودند که با ما چه کنند.»
عارفی ادامه می‌دهد: «فعالیت در حوزه ورزش، زندگی را برای ما خطرناک‌تر کرده بود. حتی نمی‌توانستم از خانه بیرون بروم تا خرید کنم یا کاری انجام دهم. انگار در زندان بودم.»
زنان در افغانستان این مسابقات را تماشا خواهند توانست؟
عارفی که اکنون در انگلستان ساکن است، تلاش کرده تا حد امکان با اعضای خانواده و دوستانی که هنوز در افغانستان هستند در تماس بماند. اما محدودیت‌های گسترده طالبان در دسترسی به شبکه‌های اجتماعی و قطع اینترنت در پایان سپتمبر، افغان‌ها و به‌ویژه زنان را بیشتر منزوی کرده است.
او می‌گوید: «ما بسیار امیدواریم که آن‌ها بتوانند مسابقات ما را تماشا کنند و بتوانند ما را الهام‌بخش خود بدانند، چون در حال حاضر اتفاقات بد زیادی در افغانستان رخ می‌دهند.»
این مسابقات به‌صورت زنده توسط فیفا پخش خواهد شد، اما به دلیل سانسور اعمال شده از سوی طالبان بر رسانه‌ها، معلوم نیست دختران و زنان چه اندازه خواهند توانست آن را تماشا کنند.
این مسابقات گامی مهم در مسیر بازگشت رسمی زنان فوتبالیست افغان به چهارچوب فیفا است؛ هدفی که این فوتبالیست‌ها برای آن تلاش کرده‌اند. بسیاری از فوتبالیست‌های جوان به رهبری کاپیتان سابق، خالده پوپل، برای عملی شدن این هدف سخت کار کرده‌اند.
تیمی از این دختران پناهنده که در لیگ‌های منطقه‌ای ملبورن آسترالیا بازی می‌کرد، به‌عنوان تیم غیررسمی افغانستان شناخته می‌شد اما توسط نهادهای جهانی فوتبال به رسمیت شناخته نشده بود. این وضعیت در ماه می زمانی تغییر کرد که فیفا اعلام کرد «استراتژی جامعی برای حمایت از مشارکت زنان افغان در فوتبال، چه در داخل کشور و چه خارج از آن» تدوین کرده است.
این استراتژی منجر به برگزاری تورنمنت ماه جاری و اعلام اولین مسابقه رسمی افغانستان پس از سال ۲۰۲۱ شده است. از میان ۲۳ بازیکنی که به دبی سفر خواهند کرد، ۱۳ نفر در آسترالیا، ۵ نفر در بریتانیا، ۳ نفر در پرتگال و ۲ نفر در ایتالیا ساکن هستند. مربی این تیم، پاولین همیل، بازیکن سابق تیم ملی اسکاتلند است.
دیدار دوباره تیمی که آواره شده است
بسیاری از اعضای تیم که در گذشته در افغانستان باهم بازی کرده بودند، فرصت یافتند که در اردوگاه انتخابی پیش از این تورنمنت در مقر اتحادیه فوتبال انگلستان دوباره دیدار کنند، دیداری که برای عارفی لحظه‌ای مملو از احساسات بود.
او می‌گوید: «مسابقه‌ای که در سنت جورج پارک داشتیم، مثل یک دیدار دوباره بود. برخی از دخترها از کشورهای مختلف آمده بودند و دیدن همدیگر پس از مدت طولانی مثل یک آغوش گرم بود.»
او ادامه می‌دهد: «وقتی وارد میدان شدیم، اصلاً حس نمی‌کردیم که مدت زیادی از هم دور بوده‌ایم، چون فوتبال دوباره ما را به‌عنوان یک تیم به هم وصل کرد و به ما اجازه داد تا استقامت و خواهرانگی‌مان را نشان دهیم.»
مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب ما ببینید!
عارفی اکنون در کنار فوتبال فرصت تحصیل هم دارد، چیزی که در افغانستان از او گرفته شده بود. تجربیاتش باعث شده در رشته عدالت کیفری و مددکاری اجتماعی تحصیل کند و قصد دارد سال آینده وارد دانشگاه شود.
او می‌گوید: «می‌خواهم وکیل حقوق بشر شوم، مدافع زنانی باشم که نمی‌توانند صدایشان را بلند کنند و از فرصت‌هایی که اینجا دارم استفاده کنم.»
پیام او به طالبان روشن است: «ما هنوز اینجا هستیم. هنوز برای صدایی که شما از ما گرفته‌اید، مبارزه می‌کنیم.»
گام بعدی این مبارزه، مسابقه در مقابل تیم چاد در دبی در تاریخ ۲۳ اکتبر خواهد بود.