فیراس الشاطر با اعتماد به نفس به کامره می نگرد. نه، او نگاه نمی کند، بلکه می درخشد. او با ریش انبوه و سر تاسش در نگاه بیننده، آمیزه ای از کلیشه یک فرد اسلام گرا و یا دزد دریایی را به یاد می آورد. او به خوبی می داند که چگونه خود را در معرض نمایش قرار دهد.

الشاطر به زبان آلمانی واضح خود را در برنامه "شکر" در یوتیوب معرفی می کند. موضوع اولین برنامه "شکر" این است: "آلمانی ها چطور انسان هایی اند؟"

الشاطر اولین جمله اش را اینطور شروع می کند: «من سوریایی هستم و از دو سال به این سو در برلین زندگی می کنم».

او یک هفته قبل ویدیو اش را در یوتیوب به نمایش گذاشت. در این مدت ویدیوی وی بیش از 260 هزار بار دیده شده است. فیراس الشاطر از آن زمان به بعد به زحمت می تواند خود را از مصاحبه ها و تقاضا ها برای ساختن ویدیوی ها جدید نجات دهد.

ناگهان همه رسانه های آلمانی می خواهند با او گفتگو انجام دهند، درباره داستان زندگی او به عنوان مهاجر از سوریه و در باره برنامه های بعدی او در یوتیوب.

به نظر می رسد که الشاطر یک خالیگاه را در صحنه رسانه های آلمانی پر می کند: یک مهاجر حالا وضعیت جهان را توضیح می دهد.

تا به حال معمول این بوده است که آلمانی ها سوال می کردند: این مهاجرین کیستند؟ اما حالا الشاطر این پرسش را مطرح می کند که این آلمانی ها کیستند؟ آنهم در پارچه های طنز آمیز و کمدی در یوتیوب و با دقت و با جزئیات.

الشاطر هنرمند حرفه ای است

اولین کلیپ او سه دقیقه است و همه کیفیت ها و خاصیت های موفقانه یک کمدی در اینترنت را در بر دارد. مثلا جملات کوتاه با ظرافت، سمبول ها و صداهای پس زمینه همراهی می شوند. سوریه در ثانیه ای در نقشه جهان، با یک سوزن راکت مانند مشخص می شود و بعد یک تصویر از شهر کاملاً ویران دمشق به نظر می آید که آدم ناگزیر می شود که خنده تلخی به لب آورد. لحظاتی بعد نمایی از شهر سالم برلین ظاهر می شود.

در کلیپ "شکر"، فیراس الشاطر با چشم های بسته در وسط شهر برلین در "الکساندر پلاتس" با یک لوحه ایستاده است، لوحه ای که در آن نوشته شده: «من یک مهاجر سوری هستم. من به تو اعتماد دارم، تو به من اعتماد داری؟ مرا با آغوش بگیر!».

در نگاه اول، به نظر می رسد که کلیپ الشاطر یک کپی از ویدیویی باشد که یک مسلمان در پاریس بعد از حملات تروریستی در این شهر در یوتیوب پخش کرد.

اما الشاطر به مراتب پیش تر می رود. ظرافت کار او این است که می گوید: در آلمان مدت بیش تر طول می کشد تا کسی بیاید ترا در آغوش بگیرد، اما زمانی که آن ها این کار کنند، دیگر بس نمی کنند. به همین ترتیب ادغام خارجی ها در این کشور دیر صورت می گیرد، اما اگر انجام شود، به صورت اساسی عملی می شود.

الشاطر در سوریه نیز فیلم ساز بود. پیش از آنکه جنگ داخلی در زادگاهش آغاز شود، او در دمشق در رشته هنری بازیگری تحصیل کرد. او از تظاهرات علیه بشارالاسد فیلم برداری کرد و به این دلیل زندانی شد و او را به صورت وحشتناکی شکنجه کردند.

بعد از نه ماه، خانواده او موفق شد تا با پرداخت رشوه، او از زندان رها شود. بعد از آن بار دیگر به دلیل فیلم هایش دستگیر شد، این بار اسلام گرایان او را مدت چند روزی ربودند.

ادامه فیلمسازی با وجود خطر

کسی که فکر کند الشاطر بعد از این همه تجارب تلخ و خطر دیگر کمره فیلمبرداری را به دست نمی گیرد، اشتباه کرده است. بعد از فیلم "در درون سوریه"، فیلم مستند و با آمیزه ای از صحنه های کمدی، ساخته مشترک فیلمساز آلمانی یان هایلیگ و تامر الوام سوریایی، الشاطر نیز به ساختن فیلم دست زد.

بعد از آنکه تامر الوام با کمره ای که در دست داشت جان باخت. الشاطر در سال 2013 برای یک پروژه فیلم به آلمان سفر کرد و تقاضای پناهندگی داد.

او حالا با یان هایلیگ مشترکاً کار می کند که فیلم های او را مانند سریال "شکر" تمویل می کند. شاید او به زودی سوپرستار جدید آلمان در یوتیوب شود.

ممکن است زمانی هم بدون صفت اضافی "مهاجر" از او یاد شود. اما نامیدن از او به عنوان "مهاجر یوتیوب"، برای او خوشایند نیست، قسمی که او در مصاحبه های قبلی اش گفته است.