برخی خانواده های پناهجو در هنگام بود و باش در آلمان نوزاد به دنیا آورده اند. تولد اطفال آنان حتی در هنگامی صورت گرفته است که سرنوشت پذیرش و یا احتمال رد شدن والدین آنها مشخص نبوده است. بیشتر خانواده های این چنینی در اقامتگاه های پناهجویان بود و باش داشته اند. برخی از خانواده ها تصور می کنند که تولد شدن کودکان آنان می تواند تاثیر مثبت بر پرونده پناهجویی آنان داشته و احتمالا این امر دلیلی برای عدم اخراج آنان تلقی شود.

شفیق بارکزی یک پناهجوی افغان است که از یک سال به این طرف با همسر و سه کودکش به عنوان پناهجو در آلمان زندگی می کند. حدود پنج ماه می شود که او صاحب نوزادی در یکی از اقامتگاه های پناهجویان شده است. شفیق در گفتگو با دویچه وله می گوید که قبلا آنان هم تصور می کردند که تولد طفل در خاک آلمان می تواند احتمال دریافت جواب منفی در درخواست پناهندگی را ناچیز سازد. او در گفتگو با دویچه وله گفت: «من قبلا شنیده بودم که کسی در آلمان طفل به دنیا بیاورد، این طفل آلمانی محسوب می شود.»

قانون پناهندگی آلمان در این خصوص چه حکم می کند؟

اداره فدرال برای مهاجرت و آوارگان (BAMF) در این خصوص می گوید: «اطفال والدین خارجی در صورتی می توانند تابعیت آلمان را بدست بیاورند که هنگام تولد حد اقل یکی از والدین آنها (پدر یا مادر) به مدت هشت سال اقامت مستمر و قانونی در آلمان داشته و از حق اقامت نامحدود (دایمی) برخوردار باشد.»

به تازگی شفیق از اداره امور مهاجرت و پناهجویان فدرال جواب رد گرفته و در تلاش است تا اقامه دعوا کند. او می گوید، با استخدام یک وکیل در تلاش است که خود را به مصاحبه دوم آماده نماید.

به گفته شفیق طفل بزرگ او که بیش از پنج سال عمر دارد، دارای معلولیت ذهنی بوده و نمی تواند حرکات خود را کنترول کند. شفیق علاوه می کند که آنان نمی توانند کودک معلول خود را لحظه ای هم در منزل تنها بگذارند.

از سوی هم بخش دیگر قانون مهاجرت آلمان در خصوص نوزاد متولد در آلمان و والدینش که شرایط متذکره را دارا باشند، چنین حکم می کند: «کودکان متولد در آلمان می توانند که در سنین 18 تا 23 سالگی تابعیت آلمانی خود را نگهدارند و یا این که تابعیت کشور والدین خود را بگیرند».

این در حالیست که بیشتر اقامتگاه های پناهجویان در کشورهای مختلف اروپایی از جمله آلمان، برای زندگی مادران باردار و کودکان نوزاد معیاری نبوده و آنان گاه ناگاه با مشکلات مواجه می شوند.

پیش از این مانوئیلا شویزیگ، وزیر امور خانواده و زنان آلمان از حزب سوسیال دموکرات نسبت به نبود امکانات کافی در کمپ های مهاجرین ابراز نارضایتی کرده گفته بود که آنان باید در این خصوص نگاه دقیقتر داشته باشند. به بیان شویزیگ، پس از سال 2015 و موج مهاجرت به اروپا، اکثر کمپ های مهاجران در آلمان مزدحم شده اند. او گفته بود که زنان و مردان در یک اتاق یا سالون مشترک می خوابند و از سرویس بهداشتی مشترک استفاده می کنند.