آلمانی ها نه تنها در خانه و به هنگام تنهایی، بلکه در اماکن عمومی وحتی در رستورانت ها بینی خود را با صدای بلندی که از آن بیرون می دهند، پاک می کنند. برای آن ها این پاک کردن بینی با صدای بلند وبه مدت طولانی کار بدی به نظر نمی رسد. در بسیاری کشورهای دیگر این کاملا بی ادبی وکاملا غیر قابل تصور است.

به جز از فیلم هائی که به اصطلاح برنامه ریزی شده می باشند، فیلم هائی که در آلمان نمایش داده می شوند صرف به زبان آلمانی ترجمه می شوند. همچنان پُله هائی که خورده می شوند به عوض آنکه نمکی باشند، شیرین اند. به همین نحو وقتی که یک اعلان نمایش داده می شود، برق روشن می گردد و یک آیس کریم فروش دیده می شود. این رسم و رواج مربوط به زمانی می شود که چرخه فیلم را در سینماها تبدیل می کردند.

این مالیات از سال ۱۸۷۵ رواج یافت، از سال ۱۹۵۰ اداره مالیات آن را مستقیما از دستمزد بر می دارد. هشت تا نه درصد از درآمد یا مالیات بر درآمد به کلیسا ها پرداخت می شود. کسی که نخواهد این مالیات را بپردازد باید کلیسا را ترک کند. این برای بسیاری از آلمانی ها غیر قابل تصور است.

حتی کسانی که تلویزیون تماشا نمی کنند ویا رادیو نمی شنوند، مجبورند هزینه ماهیانه رادیو وتلویزیون را پرداخت کنند. این پول ها از هر خانواده جمع می شوند، صرف نظر از اینکه در آن خانه از یک یا چند رادیو وتلویزیون استفاده می شود. فقط افراد کم درآمد وناتوان می توانند از پرداخت آن معاف شوند.

تحت فشار کلیسا ها واتحادیه ها باید روزهای یک شنبه و رخصتی های عمومی تمامی دوکان ها ودفاتر تعطیل باشند. این روز باید برای خانواده ها وایام فراغت بدون قید وشرط آزاد باشد. تنها نانوایی ها پیش از چاشت فعال اند، در غیر آن صبحانه روز یک شنبه بدون نان گرم خواهد بود.

فقط در حمام های مدرن وامروزی سر شاور روی یک میله فلزی یا در سقف نصب شده است. در بسیاری موارد شخص باید قسمت سر یا آبپاش شاور را در دست بگیرد. آلمانی ها نیز اگر زیاد زیر شاور بایستند، این کار را دوست ندارند. آنها متقاعد شده اند که نصب آن با میله، زیاده روی در مصرف آب است و برای پوست نیز خوب نیست.

در بسیاری از کشورها، وعده غذایی نان چاشت نه تنها در خانه بلکه در رستورانت وحتی در کودکستانها بر روی میز صرف می شود. کیک و شیرینی باب یا غذاهای شیرین نیز بعد از نان چاشت خورده می شود. اما گاهی در آلمان پکوره کچالو با یک پوره یا چاشنی سیب شیرین نیز خورده می شود.اطفال بیشتر دوستدار این خوراک بعد از غذاهای اصلی می باشند.

هر کسی که در سوپر مارکت در آلمان با این ایده می آید که خرید خود را با پول میده وسیاه بپردازد، باید صبر وحوصله زیاد داشته باشد چرا که افراد پشت سر او که هنوز در نوبت ایستاده اند گاهی بی تابی می کنند، نگاه های تند و زننده را باید تحمل کند و گاهی اوقات نیز می گویند که "کمی پیش برو ". در این حالت نباید از سوی فروشنده هم انتظار هیچ نوع کمکی را داشت چرا که او نیز در حقیقت مانند سایر مشتریان عجله دارد.

شست وشوی ظرف ها تنها در زیر نل آب انجام نمی شود، بلکه راه خروج آب داخل دست شور را می بندند، سپس آن را پر از آب کرده ومایع ظرف شویی می اندازند وظرف ها را می شویند. سپس ظرف های شسته شده را که هنوز مقداری کف بر روی آنها دیده می شود را می گذارند تا آب آن برود وسپس با یک تکه خشک می کنند. آلمانی ها می خواهند که درمصرف آب صرفه جویی کنند. برای خارجی ها اغلبا این کار غیر صحی به نظر می رسد است.

سلسله مراتب در جریان مکالمات روزمره مشخص است. در آلمان دو راه مخاطب قرار دادن همکاران وجود دارد که یکی آن "تو" و دیگری "شما" می باشد. این روش هرچند در زبان دری هم معمول است اما برای انگلیسی زبان ها تفکیک آن دشوار به نظر می رسد. مطمین تر همین خواهد بود که در گفتگو همه را در آغاز صحبت "شما" خطاب کنید تا زمانی که دو جانب پیشنهاد خطاب دوستانه «تو» را مطرح کنند.

هستند شماری در آلمان که ساعت کاری انعطاف پذیر دارند و برای آنان حتمی نیست که در زمان تعیین شده سر کار خود حاضر شوند. اما معمول این است که پنج دقیقه پیش تر از زمان معین در محل کار باید بود. البته این هم خیلی زود است اگر ۱۰ دقیقه پیشتر به محل کار برسید، به ویژه زمانی که دسترسی به کلیدهای دفتر نداشته باشید.

افرادی که حتی در یک ساختمان اداری چندین طبقه ای کار می کنند با رسم سلام گفتن آشنا هستند. زمانی که آلمانی ها وارد لفت می شوند، به یک دیگر سلام می گویند و وقت ترک کردن آن خداحافظی می کنند.

هرگاه فردی در روز اول به کارش در دفتری آغاز می کند، برای همکاران به معرفی گرفته می شود. فضای کاری و از همه مهمتر ماشین قهوه برایش نشان داده می شود. هرگاه فردی بخواهد گاه ناگاه قهوه بنوشد باید اول به فرهنگ قهوه گیری در دفتر آشنا شود. بعضی از قواعد احتمالآ گفته نشوند، اما این مربوط خود شخص می شود که آن را بداند. هرگاه بخواهد در همکاری سهم داشته باشد باید وقت و ناوقت در پاک کاری ماشین قهوه نقش بگیرد.

هر آلمانی سالانه به گونه اوسط ۲۵۰ کیلو گرام کاغذ استفاده می کند. به همین دلیل آلمان یکی از کشورهای با میزان بلند مصرف کاغذ در جهان می باشد. آلمانی ها در دفاتر تقریباَ همه چیز را مکتوب می کنند. به این دلیل، کاغذها همیشه بر آنچه شفاهی گفته می شود، حاکمیت دارند.

برای آن‌هایی که وقفه دو ساعته چاشت دارند، وقفه ۳۰ دقیقه ای آلمانی ها بسیار کوتاه به نظر می رسد. با آنهم غذای چاشت برای شهروندان آلمان در روز نقش مهم دارد.

چیزهایی زیادی برای تجلیل کردن در دفاتر آلمانی ها وجود دارند. از کسانی که کار خود را به تازگی در دفاتر آلمانی آغاز می کنند، انتظار می رود با خود یک کیک بیاورند. این تجلیل زیر عنوان "آغاز کار" صورت می گیرد. این روش بهتر برای شناختن همکاران جدید می باشد. زمانی که ماموریت آلمانی ها اختتام می یاد و یا به وقفه طولانی تر می روند، چنین تجلیلی را عمل می آورند. در روز سالگره هم کیک آوردن به دفتر معمول است.

اگر در دفاتر آلمانی نوشابه الکولی "واین" را در برنامه های تجلیل در کنار کیک می بینید متعجب نشوید. نوشیندن واین در دفاتر آلمانی ها می تواند در هر ساعت روز صورت بگیرد.  

هرگاه با کسی در دفترش وعده ملاقات دارید و یا از همکاران شما دروازه را بسته اند، از شما انتظار می رود که به سادگی دروازه را تک تک کنید و بعد از آن داخل شوید. منتظر نباشید که آنان شما را داخل بخواهند.

بسیاری آلمانی ها خط فاصل میان زندگی شخصی و فضای کاری خود ترسیم می کنند. اما هنوز هم گشت زنی از سوی دفتر قاعدتا به هدف اجتماعی شدن و شناخت بهتر یک دیگر تنظیم می شود. سهم گیری در گردش این چنینی زیر نام "گشت زنی محل کار" شناخته می شود و روشی است که علاقه شما را برای نزدیکی با گروه کاری محل کار، نشان می دهد. اما در چنین دید و بازدید ها روی کارهای رسمی بحث نمی کنند.

آلمانی ها به وقت آزاد بعد از کار "فایر آبند" می گویند که مفهوم تحت الفظی آن "محفل شب" یا "پارتی شب" است. آنان در آخر روز به یک دیگر می گویند "شونن فایرآبند" یعنی "محفل شبانه خوش داشته باشید"! البته که این معنی آن نمی باشد که همه آلمانی ها پس از اتمام کار به پارتی می روند. بسیاری آنان ترجیح می دهند که در روزهای رخصتی هفته خانه بمانند.