سپوژمی نام مستعار دختری است که در یکی از دانشگاه‌های خصوصی در شهر کابل مصروف تحصیل در رشته طب بود، اما به دلیل مسدود شدن دانشگاه‌ها به روی دختران از سوی طالبان، دیگر نمی‌تواند در صنف درسی حاضر شود.

داستان غم‌انگیز

سپوژمی، از ولایت لوگر که حالا در کابل زندگی می‌کند، می‌گوید ممنوعیت تحصیل تنها رنج و غمی نیست که طالبان بر ذهن و روان او وارد کرده اند.

مرتبط: محدودیت‌های جدید طالبان تاکتیکی است یا ایدیولوژیک؟

پدر و مادر این دختر در ولایت زادگاه‌اش لوگر معلم بودند. این دختر جوان پیش از شروع تحصیل در رشته طب از بخش ادبیات دری دارالمعلمین لوگر فارغ شده بود.

او می‌گوید که نامزدش یک افسر نظامی حکومت سابق بود و سه ماه پیش از این که مراسم عروسی شان را برگزار کنند، هدف حمله طالبان قرار گرفت و کشته شد.

سپوژمی می‌گوید که خانواده‌اش پس از این واقعه به کابل نقل مکان کرد. او پس از مواجه شدن با فشار زیاد روانی به خاطر از دست دادن نامزدش، توانست دوباره به پا بیایستد و تحصیل را در رشته طب شروع کرد.

او می‌گوید: «با خود تعهد کرده‌ام که یک داکتر موفق باشم و یک شفاخانه بسازم به نام نامزدم که دیگر با من نیست.»

سپوژمی می‌گوید که بعد از سقوط حکومت پیشین، «برای اولین بار که جنگجویان طالبان را از پشت پنجره دیدم، تا که توانستم گریه کردم.» او ادامه می‌دهد: «وقتی آن‌ها را می‌دیدم، تمام خاطرات گذشته به یادم می‌آمد و می‌گفتم همین نفر به نامزدم شلیک کرده و او را از بین برده است.»

مرتبط: معترضان در پاکستان؛ حتی در جریان جنگ های داخلی دختران به دانشگاه ها میرفتند

با وجود این، او توانست با این فشار روحی-روانی مبارزه کند و به درس‌های خود تمرکز کرد: «باز هم خوشحال بودم که درس می‌خواندم، تلاش می‌کردم و موفق می‌شدم.»

اما تصمیم اخیر طالبان، این دلخوشی او را نیز نابود کرد. خودش توضیح می‌دهد: «یکی از هم‌صنفیهایم زنگ زد و گفت پوهنتون را بسته کرده اند. پذیرفتن این موضوع برای من قابل تحمل نبود. آخرین امتحان سمستر ما بود. خواستم خودم بروم و مطمئن شوم که چنین ظلمی را در حق ما روا داشته اند. در تمام راه آرزو کردم این خبر دروغ باشد.»

اما وقتی سپوژمی به دروازه دانشگاه رسید، با ممانعت افراد مسلح طالبان مواجه شد: «دانشگاه که رسیدم، به هیچ کس اجازه نمی‌دادند داخل شود. ما اصرار کردیم که چرا اجازه نمی‌دهید و طالب با عصبانیت گفت اگر از این جا نروید، به سر تان فیر می‌کنیم، بعد از این درس را در خواب ببینید.» سپوژمی با بیان این جملات نتوانست جلو گریه خود را بگیرد.

سپو‌‌ژمی دو خواهر کوچک‌تر از خود دارد، یکی متعلم صنف یازدهم و دومی فارغ مکتب. آن‌ها نیز از ادامه تحصیل محروم شده اند.

مرتبط: شماری از مقام های طالبان بخاطر منع تحصیل دختران اظهار نارضایتی کردند

حالا خانواده سپوژمی تصمیم گرفته است افغانستان را ترک کند و به پاکستان برود، تا دخترانش بتوانند درس بخوانند.

 مادر سپوژمی افغانستان را جایی برای زندگی نمی‌داند. او که خود معلم است، دیگر نمی‌تواند به وظیفه برود. او می‌گوید: «ما مشکلات اقتصادی زیادی داریم، اما بازهم در درس و تحصیل اولادهایم هیچ کمی نگذاشتم، ولی با این فرمان امارت اسلامی افغانستان دیگر جای زندگی نیست.»

پدر سپوژمی می‌خواهد خانه پدری‌اش را بفروشد تا مصارف تحصیل سپوژمی و دو دختر دیگر خود را در خارج از افغانستان تامین کند. برادران سپوژمی می‌گویند حاضر هستند کار شاقه کنند تا خواهرانشان بتوانند تحصیل کنند.

تصمیم اخیر طالبان در مورد ممنوعیت تحصیل دختران، ده‌ها هزار دختر را در سراسر افغانستان با سرنوشت مشابه مواجه کرده است.

این در حالی است که انتقادهای بین‌المللی و اعتراض‌های پراکنده در داخل افغانستان به این تصمیم طالبان جریان دارد. شماری از استادان دانشگاه‌ها و همچنین دانشجویان پسر اعلام کرده اند که در اعتراض به این تصمیم طالبان، از رفتن به دانشگاه خودداری می‌کنند.