نیش مار جعفری آنقدر خطرناک نیست. زیرا 90 درصد از انسان هایی که این مار به آن ها نیش زده و معالجه نشده اند، زنده می مانند. با این وجود مار جعفری، که یک نوع افعی است، مرگبارترین مار در دنیا به شمار می آید، زیرا بسیار تهاجمی عمل می کند و به سرعت نیش می زند. به این خاطر زیاد پیش می آید که انسان ها به خاطر نیش این مار مسموم شده و جان شان را از دست بدهند.

تایپان که سمی ترین مار در جهان است، در آسترالیا زندگی می کند. طبق برآورد محققان، سمی که این مار با یک بار نیش زدن تراوش می کند برای کشتن یک صد مرد بزرگسال کافی است. ترکیب این سم برای کشتن موجودات خونگرم مانند انسان ها بسیار مناسب است. سم این مار به سیستم عصبی، خون و ماهیچه های قربانی صدمه می زند.

اناکوندای سبز جزو خانواده مارهای بوآ است. این مار در آب های تاریک و عمیق جنگل های امریکای جنوبی زندگی می کند. گفته می شود که طول برخی از انواع آن به 8.8 متر و وزن آن ها تا به 200 کیلوگرم می رسد. اما معمولا طول این مار از 4 متر وزنش از 30 کیلوگرم بیشتر نمی شود. اناکوندای سبز به دور قربانی اش می پیچد و او را به آهستگی می بلعد.

طول مار تیتانوبوآ که در دوران ماقبل تاریخ زندگی می کرده احتمالا به 13 متر و وزنش به یک هزار و 135 کیلوگرم می رسیده که به این ترتیب یک مار غول پیکر بوده است. دراین تصویر یک مار پایتون را می توان دید که بر روی یکی از مهره های بدن مار تیتانوبوآ قرار دارد. باقی مانده های مار غولآسای تیتانوبوآ در کشور کلمبیا کشف شده است. این مار احتمالا 40 میلیون سال پیش در نزدیکی آب زندگی می کرده است.

طول این مار از ده سانتیمتر بیشتر نمی شود و قطرش – به گفته کاشف اش – به اندازه یک رشته اسپاگتی است». این نوع مار از موریانه و لارو مورچه ها تغذیه می کند و در جزیره باربیدوس واقع در منطقه کارائیب زندگی می کند. اس بلیر هجز از دانشگاه ایالت پنیسلوانیای امریکا این نوع مار را در سال 2008 کشف کرد.

این مارها می توانند حیواناتی را ببلعند که جثه شان دوبرابر آن ها است. برخی اوقات این لقمه برای گلوی آن ها هم بزرگ است. در سال 2005 یک پایتون هندی در پارک ملی اِوِرگلیدس واقع در ایالت فلوریدا سعی کرد یک الیگاتور (نوعی تمساح) را به طور کامل قورت بدهد. اما موفق نشد و ترکید. در این عکس می توان دم الیگاتور را دید که از بدن این مار بیرون آمده است.

این تصویر شاخ و برگ درخت نیست، بلکه یک مار زهرافکن است. شکل و رنگ سرش به شاخ و برگ خشک شده شباهت دارد و این مار می تواند اینگونه خود را در جنگل های بارانی افریقا مخفی کند. مار زهرافکن بلندترین نیش های سمی در میان همه انواع مارها را دارد و درازای دندان هایش تا به 5 سانتیمتر می رسد. زهر این مار نیز بسیار قوی است. البته مارزهرافکن به هیچ صورت خشن نیست و به ندرت انسان ها را نیش می زند.

این مار کوچک، که شه مار سرخ نام دارد، سمی نیست. اما او نمی خواهد دیگران این را بدانند و سعی می کند خطرناک به نظر بیاید. رنگ سرخ – سفید و سیاه بدنش باعث می شود که حیوانات دیگر او را با نوعی مار سمی اشتباه بگیرند.

این نوع مار در فواصل منظم برای پیداکردن غذا و جفت گیری به خشکی برمی گردد. برخی از این نوع دریاماران جزو سمی ترین مارها به شمار می آیند. در مقایسه با ماهی ها آن ها آب شُش ندارند و باید در فواصل منظم برای تنفس به سطح آب بیایند.

این نوع مارهای درختی در هوا شناور می شوند و به این خاطر به آن ها «مارهای پرنده» می گویند. به این منظور این مار بدنش را با تمام قدرت از درخت جدا می کند و سپس خودش را به شکل فریزبی درمی آورد. این مار می تواند تا 30 متر فاصله را از طریق شناورشدن در هوا بپیماید. او غذای خود را با مصرف چلپاسه، جوندگان، پرندگان و حتی خفاشان تامین می کند و برای انسان ها خطری ندارد.