جو بایدن، معاون رئیس جمهور ایالات متحده امریکا در کیف با مقام های حکومت انتقالی و اشخاصی از بین مردم ملاقات می کند. ماموریت او با هدف پشتیبانی از اوکرایین انجام می گیرد. طبق گزارش کاخ سفید، بایدن با بازدید از اوکرایین حمایت ایالات متحده امریکا را از «اوکرایین متحد و دموکراتیک» ابراز می دارد.

اوکرایین پس از انحلال اتحاد شوروی در صدد یافتن جایگاهش در اروپا است. در این کشور بین نیروهای جانبدار روسیه و جریان های جانبدار اتحادیه اروپا کشمکش وجود دارد. اقتصاد این کشور زمینگیر است و علاوه بر آن، این کشور باید علیه تجاوزات شدید روسیه مقاومت کند. بنابراین، شاید بایدن حامل مقداری کمک اقتصادی و تخنیکی به اوکرایین باشد. بایدن موضوع تامین انرژی برای اوکرایین را نیز مورد بحث قرار خواهد داد. "گاز پروم"، شرکت گاز دولتی روسیه می خواهد تخفیف قیمت گاز برای اوکرایین را حذف کند.

انتخابات ریاست جمهوری موضوع مهم

بسیاری از موضوعات را کری هنگام بازدیدش در آغاز ماه مارچ از پایتخت اوکرایین، در دستور مباحثات قرار داده بود. اکنون برای بایدن انتخابات ریاست جمهوری اوکرایین در ماه می نیز نکته مهمی می باشد. ایالات متحده امریکا می خواهد اطمینان یابد که این انتخابات در امنیت و بر طبق قواعد دموکراتیک به راه می افتد.

پس از جان کری، بایدن در سلسله مراتب حکومت، بعد از بارک اوباما سیاستمدار ارشد دیگری است که از اوکرایین دیدار می کند. بیری پاول، معاون ریاست "شورای اتلانتیک"، موسسه تحقیقات سیاسی مستقل در واشنگتن، به این نظر است که در حال حاضر سفر اوباما به اوکرایین بسیار غیرمحتمل است. قطع نظر از این که از نگاه او، اوباما نمی تواند کار زیادی انجام دهد، بازدید رئیس جمهور امریکا می توانست یک علامت قوی همبستگی با اوکرایین باشد.

اسلحه برای دفاع

از نظر پاول حمایتی که تاکنون از اوکرایین صورت گرفته، کافی نیست. این کارشناس توصیه می کند که «اوکرایین برای دفاع علیه تهاجم روسیه به این کشور به سلاح ضرورت دارد». همچنان نیکولاس کریستف، مقاله نویس سرشناس نیویارک تایمز نیز به همین نظر است. نیکولاس کریستف از مردمی در کیف سخن می گوید که تنها با سلاح بازیچه وظیفه دفاع از خودشان را انجام می دهند. او در نیویارک تایمز نوشته است که کاخ سفید می تواند کمک بیشتری بکند.

افزون بر این پاول به این نظر است که بایدن سناتور پیشین و کارشناس اروپا می بایست خیلی پیشتر از این به اوکرایین سفر می کرد. او از این هراس دارد که دیگر برای یافتن یک راه حل برای این منازعه ناوقت شده باشد. وخیم شدن وضعیت در شرق اوکرایین نشان می دهد که پوتین "دیکتاتور" با "ابزار ملموسی" یعنی اسلحه باید اوکرایین بیرون رانده شود.

پاول می گوید که اکنون اروپا نیز بیدار شده است. او امیدوار است که قبل از همه آلمان بداند که چه خطری همبستگی اروپا را تهدید می کند. او گفت: «شرکای دو سوی اتلانتیک باید ولادیمیر پوتین را متقاعد گردانند که روسیه از اوکرایین عقب نشینی کند». هرگاه چنین امری صورت گیرد، از مکلفیت های ناتو می باشد. این اتحادیه نظامی باید با کشورهای عضو در مواقعی کمک نماید که مورد تهدید امنیتی قرار دارند.

وخامت زدایی، امری نامطمئن

در این میان، جای سوأل است که موافقت نامه ژنیو برای وخامت زدایی تا چه حد کارآمد می افتد. مقام های روسیه، ایالات متحده امریکا و اوکرایین و اتحادیه اروپا در این مورد توافق کرده اند که قدم به قدم صلح در اوکرایین دوباره برگردانده شود. بر این اساس، باید گروه های مسلح غیرقانونی در تمام مناطق اوکرایین خلع سلاح شوند. علاوه بر آن، باید ساختمان های دولتی اشغال شده تخلیه گردند. تاکنون جنگجویان طرفدار روسیه مخالفت خود را با این توافقات ابراز داشته اند.

پاول بسیار خوشبین نیست. پوتین در گذشته غالبا به قدر کافی اشارت نموده است که با وجود چنین توافقاتی، بازهم به طور خشونتباری در سایر کشورها مداخله می کند. بارک اوباما نیز محتاطانه در مورد این توافقات اظهار نظر کرده است؛ او در این توافقات «یک روزنه کوچک امید» می بیند.

عدم مداخله در اصلاحات

در حال حاضر، پیوسته بحث از اصلاحات احتمالی در قانون اساسی اوکرایین در میان است. روسیه خواهان یک نظام فدرالی است که به مناطق جداگانه این کشور آزادی بیشتر داده شود. بیری پاول با خشم پرسان می کند که «چرا کس دیگری به این موضوع بپردازد؛ یک دولت دارای حاکمیت به یک دولت دارای حاکمیت دیگر رهنمودی برای مدل قانون اساسی اش بدهد». به باور او، روسیه اصلاً حقی ندارد که تقاضای یک اوکرایین فدرال را بکند.

این کارشناس امور امنیت بین المللی به جو بایدن مشورت می دهد که در چنین موضوعی مداخله نکند. در نهایت معاون رئیس جمهور ایالات متحده امریکا می تواند یک اندازه بهبودی های دموکراتیک را گوشزد کند، تا اندازه ای مبارزه علیه فساد و یک انتخابات عادلانه بخواهد. به نظر پاول، فراتر از این ها، امریکا مجاز به مداخله دیگری نمی باشد.