در زیر آسمان آبی و درخشان، کشتی آلمانی "فرانکفورت ام ماین" روی امواج آب های مدیترانه در حرکت است. گفته می شود که هوا برای عبور پناهجویان از آب ها خوب نیست. برای قایق های کوچک بادی یا چوبی امواج آب بسیار بالا است. یک روز پیش، این، یکی از بزرگترین کشتی های آلمان بندر کالیاری در سیسلی را به قصد سواحل لیبیا ترک کرد. این کشتی آلمانی در عملیات "سوفیه" اتحادیه اروپا شرکت دارد.
ماموریت "سوفیه" بصورت رسمی، یک ماموریت نجات نیست. اندریاس شیمکل، فرمانده نیرو های آلمانی می گوید که «هدف از ماموریت ما کاهش مهاجرت های غیر قانونی از شمال افریقا به اروپا است.» اما ارقام دست داشته، داستان متفاوتی را بیان می دارند: 13هزار نفر در جریان ماموریت سوفیه نجات داده شده اند. اما فقط 68 قاچاقچی تا حال دستگیر گردیده است. بر اساس گزارش رسانه ها، تعداد کسانی که انتظار لحظه مناسب برای سفر خطرناک از سواحل لیبیا به اروپا اند، در حال افزایش است.

700 نفر از غرق شدن نجات داده شدند

یک سال پیش، بیش از 700 مهاجر در جریان عبور از آب های مدیترانه در برابر ساحل لامپیدوسا در پی غرق شدن کشتی، جان های شان را از دست دادند. این تا حال بدترین تراژیدی یک قایق در بحیره مدیترانه عنوان شده است. فاجعه مشابه چند روز پیش اتفاق افتاد که کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد از غرق شدن حدود 500 نفر سخن به میان می آورد. خدمه کشتی آلمانی "فرانکفورت ام ماین" نیز در آب های مدیترانه با تراژیدی پناهجویان تجربه اش را کرده است: آن ها در اوایل اپریل سال روان میلادی بیش از 700 پناهجو را در بحیره مدیترانه در سواحل لیبیا از غرق شدن نجات دادند.

کرستین بی، یکی از کارمندان نجات و تیم او نزدیک به 36 ساعت در ماموریت متداوم قرار داشتند و مصروف نجات پناهجویانی بودند که کشتی شان غرق شده بود. او می گوید که «من قبلا نمی توانستم تصور کنم که بیش از 500 نفر در یک قایق چوبی کوچک جا شوند.» او در ادامه می گوید که از اوایل ماه اپریل، مصروف تقویت تیم طبی در کشتی آلمانی "فرانکفورت ام ماین" است. در غیر آن او در شمال آلمان مستقر است. کرستین بی 31 ساله ماموریت های سخت دیگر را نیز تجربه کرده است. او در ماموریت نیروهای آلمانی در افغانستان نیز شرکت کرده است. اما این ماموریت در بحیره مدیترانه برایش جنبه خاص دارد.

«می توان همه چیز را از چشمان شان خواند»
کریستین بی می گوید که «بدبختی در افغانستان نیز وجود دارد. اما این افراد درد و رنج و بدبختی ای را تجربه کرده اند که از چشمان شان می توان خواند. وقتی می بینیم که چگونه این انسان ها از قایق خیز می زنند، برای بینیده چنین صحنه ای می تواند بسیار درد آور باشد.» او در ادامه می گوید که «این مردم قربانی اند و می توان درد و رنجی را که تجربه کرده اند، در چشمان شان دید.» کریستین بی برای این ماموریت کشتی آلمانی "فرانکفورت ام ماین" آرزو می کند که در قایق های پناهجویان کسی مرده پیدا نشود و هم طفلی در داخل آن نباشد.

تا زمانی که اولین قایق با پناهجویان کشف گردد، خدمه کشتی آلمانی کار های عادی شان را پیش می برند: تمرینات شلیک با ماشیندار، خدمات آتش نشانی در هیئت مدیره اجرا می شود، البته با کلاه و دستگاه تنفس روی عرشه کشتی و امثال چنین تمریناتی را انجام می دهند. جان اس، میخانیک برق در کانتینر های آبی و سرخ که اولین اقامتگاه برای پناهجویان در این کشتی است، چراغ ها را کنترول می کند. او می گوید که «این یک ماموریت بسیار غیر معمول است و چیزهایی می تواند واقع شود که انسان قبلاً انتظار آنرا نداشته است.» در پهلوی او، در یک قسمت کشتی یک عکس نصب گردیده است: یک سلاح و یک چاقو در یک دایره سرخ که روی آن خط کشیده شده است، یعنی «سلاح ممنوع» است. زمانی که مهاجران وارد کشتی می شوند در اینجا تلاشی می شوند، توسط تیم صحی معاینه می شوند و بعداً لباس های جدید برای شان توزیع می گردد.

چالش بزرگ: مبارزه با قاچاق بران انسان
زمانی که کشتی "فرانکفورت ام ماین" 700 پناهجو را از آب های مدیترانه نجات داد، جان اس نیز در کشتی بود. او از چشمدیداش چنین سخن می گوید : «فرد چنان شدیداً تحت فشاری قرار داشته می باشد که تا حال آن را به این سطح نشناخته است.» او که 22 سال دارد در ادامه می گوید که «با این قدر انسان در عرشه کشتی، همه هیجان زده می گردد.»

هدف دومی کشتی آلمانی "فرانکفورت ام ماین" به مقایسه هدف اولی سخت تر است. یعنی مبارزه با قاچاقچیان کار ساده ای نیست. فرمانده نیروهای آلمانی این کشتی شمیکل می گوید که «در ابتدا، قاچاقچیان، قایق های پناهجویان را تا خارج از آب های لیبیا همراهی می کردند.» او در ادامه می گوید که «تا زمانی که متوجه شدند که کشتی های جنگی در آنجا جابجا شده اند و کاری انجام می دهند. به همین دلیل دیگر از آب های لیبیا خارج نمی گردند.» اما در آب های لیبیا نیروهای ماموریت "سوفیه" اجازه ورود را ندارد.
کاری را که خدمه کشتی انجام داده می تواند عبارت است از جمع آوری اطلاعات. با پناهجویان که وارد کشتی می شوند، مصاحبه می گردد و نیروهای آلمانی امیدوار اند که از این طریق در مورد باندهای قاچاقبران اطلاعات بیشتر بدست بیاورند. اما با وجود تمام این تلاش ها، هر کس در هیئت مدیره این کشتی می داند که ماموریت اتحادیه اروپا در بحیره مدیترانه برای پایان دادن به بحران پناهجویان کافی نیست. شمیکل می افزاید که «مشکلی که در روی زمین به وجود آمده ، به تنهایی نمی تواند در دریا حل شود.»