ماهواره اروپایی بعد از حدود سه دهه به زمین سقوط کرد
۱۴۰۲ اسفند ۳, پنجشنبه
یک ماهواره اروپایی بعد از سپری کردن تقریباً سه دهه در مدار زمین، روز چهارشنبه وارد اتموسفیر زمین شد. بخش زیادی از این ماهواره در اتموسفیر زمین سوخت و بخشهای باقی مانده در شمال اقیانوس آرام سقوط کرد.
اعلانات بازرگانی
به گزارش آژانس فضایی اروپا (ESA) یک ماهواره اروپایی که در سال ۱۹۹۵ برای رصد زمین به فضا پرتاب شده بود، روز چهارشنبه به زمین بازگشت. این ماهواره ماموریتش را ۱۳ سال پیش به پایان رسانده بود.
به گفته آژانس فضایی اروپا بقایای این ماهواره به ساعت ۱۸:۱۷ شام چهارشنبه به وقت اروپای مرکزی در بخش شمالی اقیانوس آرام سقوط کرد. از زمانی که آژانس فضایی اروپا در سال ۲۰۱۱ تصمیم گرفت به استفاده از این ماهواره پایان دهد، فاصله آن با زمین به صورت تدریجی کاهش داده شد.
در ادامه گزارش آژانس فضایی اروپا که در وبسایت آن نشر شده، آمده است که فاصله این ماهواره با زمین در روز چهارشنبه به حدود ۸۰ کیلومتری (۵۰ مایلی) رسید. در این فاصله قوه کشش اتمسفر آنقدر شدید بود که این ماهواره درهم شکست و پارچه پارچه شد.
ماهواره به صورت تدریجی بر روی زمین فرود آورده شد
این ماهواره که وزن آن به ۵.۲ متریک تن (۷۵.۲ تن امریکایی) میرسید، به صورت عمدی و تدریجی بر روی زمین فرودآورده شد تا از تولید زبالههای فضایی بیشتر در مدار زمین جلوگیری شود. این زبالهها میتوانند برای ماهوارههای فعال و ایستگاه فضایی بین المللی به یک خطر جدی تبدیل شوند.
به گفته آژانس فضایی اروپا، بخشهای زیاد این ماهواره در زمان ورود به اتموسفیر زمین سوخت. قطعات باقی مانده آن در بحر سقوط کرد.
ماهوارههای سنگین و از کار افتاده دوباره بر روی زمین سقوط میکنند
تخمین شده بود که جرم این ماهواره پس از پایان یافتن سوخت آن به حدود ۲۹۴.۲ کیلوگرام میرسیده است. در ادامه گزارش آژانس فضایی اروپا که در وب سایت آن نشر شده، آمده است: «اشیایی با جرم مشابه به صورت متوسط هر هفته یا دو هفته یک بار وارد جو زمین میشوند.»
کارشناسان آژانس فضایی اروپا قبلا گفته بودند که احتمال این که بقایای این ماهواره برای انسانها خطرناک باشد، تقریبا صفر است. پس از این که این ماهواره در پی ورود به جو زمین درهم شکست، محققان این مساله را با نشر یک بیانیه تایید کردند.
بنیامین باستیدا ویرجیلی، یک انجینیر سیستم زبالههای فضایی روز چهارشنبه پیش از سقوط این ماهواره گفت: «احتمال این که یک قطعه از این ماهواره بر روی سر کسی بیافتد یک در یک میلیارد است.»
راجع به ماهواره «ERS-2» چه باید بدانیم؟
به گزارش آژانس فضایی اروپا، وقتی که «ERS-2» یا ماهواره اروپایی سنجش از راه دور در سال ۱۹۹۵ به فضا پرتاب شد، پیچیده ترین ماهواره اروپایی برای رصد زمین به شمار میآمد. چهار سال قبل از آن ماهواره بسیار مشابه «ERS-1» به فضا پرتاب شده بود.
«ERS-2» در طول ۱۶ سال ماموریت دادههایی را جمع آوری کرد که امکان نگرش دقیق تر در تغییرات اقلیمی، روند ذوب یخ قطبی، تغییرات تدریجی در سطح زمین، افزایش سطح دریاها، گرمایش اقیانوسها و ترکیب کیمیایی اتموسفیر زمین را فراهم کرد. این ماهواره همچنین فجایع طبیعی به شمول سیلاب ها و زمین لرزه ها در مناطق دوردست زمین را نیز رصد میکرد.
Me, af (AFP, dpa)
آیا می دانستید که ماه در حال کوچک تر شدن است؟
اگر ماموریت "آرتمیس" مطابق به برنامه پیش برود، در چند سال آینده، انسان بار دیگر بر روی ماه قدم خواهد گذاشت. زمانش رسیده که دانش خود را در مورد ماهواره قمری خود بررسی کنیم. در این مجموعه عکس، از هفت واقعیت آگاه می شوید.
عکس: NASA
ماه در حال کوچک تر شدن است!
براساس پژوهش سازمان ملی هوانوردی و فضایی ایالات متحده "ناسا"، ماه روز تا روز گرمایش خود را از دست می دهد و این سبب ایجاد چروک در سطح آن می شود؛ مانند تبدیل شدن انگور به کشمش. این یک افسانه نیست؛ چون فضای داخلی ماه نیز در حال کوچک شدن است! قطر ماه، در طول چند صد میلیون سال گذشته، حدود ۵۰ متر "لاغرتر" شده است.
عکس: picture-alliance/Arco Images/B. Lamm
پرچم ایالات متحده چطور به اهتزاز در آمد؟
نظریه پردازان تئوری توطئه بر این باورند که فرود بر روی ماه ساختگی بوده است و نیل آرمسترانگ و باز آلدرین در ۲۱ جولای ۱۹۶۹ به جای ماه، روی یک صحنۀ طراحی شده قدم گذاشته اند. آنان استدلال می کنند که پرچم امریکا روی ماه تکان می خورد؛ گویی که آنجا باد باشد؛ چیزی که در خلاء ممکن نیست. ناسا توضیح داده که آلدرین هنگامی که میله پرچم را بر سطح ماه فرود میبرد، آن را می پیچید و این باعث اهتزاز پرچم شده است.
عکس: picture-alliance/Photoshot/Neil A. Armstrong
گرمای سوزان و سرمای یخ بندان
اگر شما اکنون در منطقۀ گرم تابستانی قرار دارید، احتمالاً عرق کرده اید. اما به یاد داشته باشید که دما در ماه بیشتر است. وقتی که خورشید بر سطح ماه می تابد، می تواند حرارت را تا ۱۲۷ درجه سانتیگراد بالا ببرد. بدون تابش خورشید، دمای ماه می تواند به ۱۵۳ درجه سانتیگراد کاهش یابد.
عکس: picture alliance/dpa/S. Kahnert
انسان روی ماه
افسانه زندگی انسان بر روی ماه، به اندازۀ خود این قمر زمین، مردم را مجذوب کرده است. برخی ها بر روی سطح ماه کامل، چهره ای را میبینند که از بخش های تاریک ماه و بلندی های روشن تر آن تشکیل شده است. بسیاری از فرهنگ ها، داستان هایی درباره یک شخص واقعی را حکایت می کنند که مرتکب نوعی گناه گردیده و به دلیل آن به ماه تبعید شده است. با این حال، فضانوردان تا هنوز با وی رو به رو نشده اند.
عکس: picture-alliance/dpa/F. Rumpenhorst
فاصله ـ پایان خورشید گرفتگی
ماه، هر سال با سرعت، چهار سانتی متر از زمین دور می شود. هر قدر که ماه از ما دورتر باشد، به همان اندازه به نظر ما کوچک تر معلوم می شود. در حدود ۵۵۰ میلیون سال آینده، حتا در نزدیک ترین موقعیت خود به زمین، ماه کوچک تر از آن معلوم خواهد شد که بتواند روی خورشید را به طور کامل بپوشاند. این بدان معناست که دیگر خورشید گرفتگی کامل وجود نخواهد داشت.
عکس: Reuters/J. Ernst
گرگ ها اهمیتی نمی دهند
زوزه کشیدن گرگ ها به سوی ماه، سوژه اکثر فیلم های ترسناک قدیمی بوده است. اما در واقع، گرگ ها به سوی ماه زوزه نمی کشند و آن را در زمان ماه کامل، تشدید نمی کنند. آن ها فقط در شب ها زوزه می کشند و ماه کامل نیز در آن قابل مشاهده است. این می تواند یکی از دلایلی باشد که این تصور را اجدادمان خلق کردند.
عکس: Imago/Anka Agency International/G. Lacz
قدم گذاران بر ماه: گروهی نه چندان متفاوت
تا هنوز ۱۲ تن بر روی ماه قدم گذاشته اند. در حالی که آنان دارای مسلک های مختلف هستند، اما مشترکاتی نیز دارند: تمامی آنان امریکایی، سفید پوست و مرد هستند. دیده شود که اولین غیر امریکایی بر روی ماه از کجا خواهد بود، شاید هم یک زن و یا فرد رنگین پوست باشد!