مجادله بر سر برگزاری کنفرانسی راجع به چادر شدت گرفت
۱۳۹۸ اردیبهشت ۸, یکشنبه
یک خانم اسلام شناس در دانشگاه فرانکفورت می خواهد کنفرانسی راجع به چادر برگزار کند و به این خاطر در انترنت به او توهین می شود. شخصیت های بسیاری از او حمایت کردند. این خانم محقق گفت که توهین کنندگان به هدف شان نرسیدند.
عکس: picture alliance/dpa/W. Rothermel
اعلانات بازرگانی
دانشگاه گویته در فرانکفورت از خانم سوزانه شروتر، پژوهشگراسلام در برابر انتقادهای که او را متهم به نژادپرستی می کنند، حمایت کرد. دلیل این انتقادها جلسه بحث و مجادله ای راجع به چادر است که قرار است به تاریخ ۸ ماه می برگزار شود.
بریگیتا وُلف، رئیس این دانشگاه روز جمعه در فرانفکورت گفت، برگزاری کنفرانس های با حضور اشخاصی که درباره یک موضوع مشخص نظریات متفاوتی دارند، موکداً بخشی از وظایف آن ها است.
دانشگاه نام برده به این ترتیب به یک صفحه اینستاگرام متعلق به یک گروه ناشناس به نام "دانشگاه علیه نژاد پرستی ضد اسلامی – جایی برای نژاد پرستی ضد اسلامی نیست"، واکنش نشان داد. این صفحه اینستاگرام در این میان قابل دسترس نیست.
این گروه در صفحه اینستاگرام خود با شعار "شروتر باید برود" خواهان برکناری این خانم دانشمند از مسند پروفیسوری شده بود. شروتر همزمان مدیر مرکز تحقیقاتی اسلام جهانی در فرانکفورت است.
بربنیاد اطلاعات دانشگاه، یکی از دلایل انتقاد از شروتر سازمان دهی یک کنفرانس یک روزه توسط مرکز نامبرده است که قرار است به تاریخ ۸ ماه می و با عنوان "چادر اسلامی – نمادی برای کرامت انسانی و یا نماد سرکوب؟" برگزار شود. این کنفرانس زیر چتر حمایت حکومت ایالت هِسِن برگزار می شود.
قرار است به تاریخ ۸ ماه می در کنار خوله مریم هوبش، خبرنگار مشهور که چادر بر سر دارد، به طور مثال الیس شوارتسر، حامی حقوق زنان، که نظر انتقادی نسبت به چادر دارد، نیز در این کنفرانس شرکت کند.
شروتر گفت که به خاطر این همه جنجال به دلیل برگزاری این کنفرانس تعجب کرده است: «من فکر نمی کردم که چنین کنفرانس عادی و معمولی باعث این همه جنجال و سروصدا شود. ما ۲۰ سال است که راجع به چادر بحث می کنیم». اما این را هم نباید فراموش کرد که مخالفان و موافقان چادر به طور غیرقابل تصوری بسیار احساسی با این موضوع برخورد می کنند (و بحث عاقلانه راجع به این موضوع کار دشواری است). این خانم دانشمند گفت که می خواسته این کنفرانس را در پیوند با نمایشگاه مجادله برانگیز "مُدهای معاصر اسلامی" برگزار کند که در حال حاضر در موزیم فرانکفورت برای هنرهای کاربردی راه اندازی شده است.
خانم شروتر گفت که اصولا از نظر او اشخاصی که می خواستند یک حرکت انتقادی علیه او را به جریان بیاندازند، از هر جهت ناکام مانده اند: «آن ها قصد راه اندازی موجی از انتقاد های شدید را داشتند، اما چنین موجی به راه نیافتاد».
این خانم دانشمند گفت که این فعالیت ها را (در انترنت) خیلی سریع علنی کرده و بلافاصله اشخاص بسیاری حمایت شان را از او اعلام کردند.
در کنار رئیس دانشگاه و نمایندگان دانشجویان، سیاستمداران احزاب مختلف هم از این خانم دانشمند اعلام حمایت کردند. رئیس دانشگاه گفت، گفته هایی مانند «شروتر باید برود» خارج از چارچوب هرگونه بحث دموکراتیک بوده و غیرقابل قبول است.
خانم وُلف، رئیس دانشگاه گویته درادامه خواهان این شد که در آینده هم نظریات (کامنت های) بدنام کننده، با محتوای توهین آمیز و تحریک کننده در اینستاگرام و شبکه های دیگر اجتماعی باید به مسئولان اطلاع داده شود.
تا به حال معلوم نیست که چه کسی عامل این کارزار (علیه خانم شروتر) است. اما او فکر می کند که احتمالا گروهی از دانشجویان دانشگاه گویته، که توسط اتحادیه های اسلام گرای افراطی حمایت می شوند، دست به این کار زده اند.
خانم شروتر گفت: «هدف آن ها ارعاب من است. چون من از اسلام سیاسی پیوسته انتقاد کرده ام». او در ادامه گفت، اعضای این گروه هرکس هم که باشند، اصلا به هدف شان نرسیده اند: «بلکه کاملا برعکس» این حرکت آن ها باعث شده که در مقایسه با گذشته شمار بسیار بیشتری در این کنفرانس حضور یابند.
همه جوانب دخیل در این کنفرانس مورد انتقاد، گفتند که این نشست به هرحال برگزار خواهد شد. دانشگاه گویته اعلام کرد: «ما هیچگونه شواهدی در دسترس نداریم که نشان بدهد برگزاری این جلسه با خطرات امنیتی همراه است». شروتر بر این تاکید کرد که: «دانشگاه جایی است برای بحث و جدل و هیچ گروه لابی نمی تواند تعیین کند که راجع به چه موضوعاتی می توان صحبت کرد و گفتگو راجع به چه موضوعاتی ممنوع است.»
(dpa) me, si
این تصاویر مربوط به سال ۲۰۱۸ است.
نمایشگاه «با حجاب، بی حجاب: روسری» از راز روسری پرده برمی‌دارد
نمایشگاهی در موزه جهان شهر وین برپا شده که با نمایش عکس‌های تاریخی، نقاشی، طراحی لباس زنان و ویدیو به موضوع روسری و سربند و معانی فراوان و متفاوت آن در تاریخ، جغرافیا و مذهب می‌پردازد.
گشودن راز پوشش سر
ذر حال حاضر در بسیاری از کشورهای غربی روسری یا چادر اغلب به شکلی خودبخودی به معنای پوششی فهمیده می‌شود که زنان، از جمله زنان مسلمان، به دلایل مذهبی بر سر می‌گذارند. با این همه، ایده و عمل پوشاندن سر با پارچه از دسته‌بندی‌های مذهبی، فرهنگی و جغرافیایی فراتر می‌رود. نمایشگاه "با حجاب، بی حجاب: روسری" در موزه جهان (Weltmuseum) شهر ویانا تنوع پوشش سر را به نمایش گذاشته است.
روسری در مسیحیت
حجاب در مسیحیت نشانه‌ای از باکرگی وعفت است.عکس سمت چپ یک نقاشی کشیده شده در سال ۲۰۰۸ است که باکره گوادالوپ، قدیسه حامی مکسیکو را نشان می‌دهد. در این نقاشی مریم باکره چادری با نقش ستاره بر سر دارد. انجیل موی زنان را ناشایست می‌پندارد و از آنان می‌خواهد وقت عبادت مویشان را پوشیده بدارند؛ هرچند برخی در همه حال موی خود را پوشیده نگه می‌دارند. عکس سمت راست زنی مسیحی را در ترکیه در سال ۱۸۸۶ نشان می‌دهد.
سربندهایی برای زنان و مردان
در این نمایشگاه نه تنها آثاری هنری به نمایش درآمده که نمونه‌هایی از روسری و سربند را به تصویر کشیده، بلکه نمونه‌های متنوعی از خود این روسری‌های زنانه و سربندهای مردانه از نقاط مختلف جهان به نمایش گذاشته شده است. روسری سمت چپ، روسری عروسی زنی تونسی از اواسط قرن بیستم است. سربند دست راست، با طرحی از عقاب دوگانه، به اعضای مرد یک گروه مذهبی در گواتمالا اختصاص دارد.
پوشش بیابانی برای مردان
این عکس که توسط عکاسی وینی لودویگ گوستاو آلواز تسورر گرفته شده، مردی طوارقی را در لباس سنتی چادرنشینان شمال افریقا نشان می‌دهد. چنین پنداشته می‌شود که سربند، که اغلب نیلی رنگ است، ارواح خبیثه را دور نگه می‌دارد. پوشاندن سر مرحله ای مهم در مردانگی است. وقتی کسی سرش را می‌بندد یعنی بالغ شده است. اما زنان، برعکس، صورت خود را نمی پوشانند.
عکس: KHM-Museumsverband
یک کشف حجاب شخصی
اشکال مختلف پوشش زنان مسلمان اغلب بحث برانگیز بوده است. نیلبار گورس در یک ویدیوی شش دقیقه ای به این موضوع پرداخته است. او در این ویدیو روسری‌هایی را از سر باز می‌کند که زنانی مهم شخصا به او داده اند و او نامشان را می‌گوید. این کار او نمادی است از بیان زندگی شخصی اش که در عین حال نشان می‌دهد زنان مسلمان، چه با حجاب باشند یا نه، "بیش از هر چیز خویشتن خویش را باز می‌نمایانند".
عکس: Courtesy Galerie Martin Janda, Wien
بیان انتزاعی
نمایشگاه ویانا همچنین شامل آثاری است که به موضوع پوشاندن سر به شکلی انتزاعی پرداخته اند.این چاپ ژلاتینی نقره ای، کار عکاس اتریشی، تینا لشنر است با عنوان «شیائو» که پشت سر زنی را تداعی می‌کند که با پارچه ای پر چین و چروک پوشانده شده بوده و اکنون از سرش به پایین لغزیده است. لشنر به خاطر مجسمه‌هایش که مبتنی بر عکس هستند شناخته شده است. کارهای او اغلب کنکاشی سورئال هستند در ساختارهای فرهنگی زنانگی.
عکس: Courtesy Galerie Hubert Winter, Wien
حجاب قدیم-جدید سوزانه یونگمان
در نگاه اول عکس سوزانه یونگمان با عنوان "پرتره یک بانو" می‌تواند با شاهکاری به همین نام اثر فون در ویدن، نقاش هالندی قرن پانزدهم، اشتباه گرفته شود.اما اگر دقیق بنگریم، در این عکس حجاب زن از مواد بسته بندی تهیه شده و انگشتر او سر یک قوطی کنسرو است. سینه او را هم تنها یک سوزن خیاطی بسته نگه داشته.استفاده یونگمان از مواد بازیافتی، بازتابی از این واقعیت است که ما چگونه ارزش‌ها و زیبایی را می‌سنجیم.
عکس: Courtesy Galerie Wilms
از محافظه‌کاری تا رهایی
در نظام اقتدارگرای اتریش قبل از جنگ جهانی دوم، زنی با موی پوشیده و لباس سنتی با دامنی فراخ و بالاتنه ای تنگ، زنی ریشه دار، شایسته و از نظر میهن پرستانه، محافظه کار قلمداد می‌شد. با این همه، در دهه ۱۹۵۰ میلادی روسری به کالایی تجملی تبدیل شد؛ اغلب از جنس ابریشم و با نقش و نگار که زیبایی و رهایی زن را مجسم می‌کرد. تصویر بالا نخست مسابقات مد سال ۱۹۶۴ است که در آن یک روسری دیده می‌شود.
عکس: Modeschule der Stadt Wien im Schloss Hetzendorf
پوشش با کلاس بالا
از سال ۲۰۰۳ سوزانه بیزووسکی، طراح اتریشی، به خاطر مجموعه های "شیک وینی" اش شناخته شده است. لباس های او بشدت برگرفته از مد تاریخی اتریش هستند که برای زنان مدرن وینی امروز طراحی شده اند. مجموعه امسال او به طور اختصاصی برای نمایشگاه موزیم جهان طراحی شده است و دربرگیرنده لباس‌هایی است که به شکل فوق العاده ای به سر پرداخته اند. نمایشگاه "با حجاب، بی حجاب" تا ۲۶ فبروری سال ۲۰۱۹ ادامه دارد.
