در بریتانیا از چند سال به این طرف مردم به گونه فزاینده به جست و جوی گنج به بیرون می روند. آنها ساعت های تمام به وسیله یک دستگاه کشف فلزات، اشیای عتیقه، سکه ها و یا سلاح های تاریخی را در مزارع و چمنزارها جست و جو می کنند.

در جریان اولین لاک داون، یا تعطیل اکثریت عرصه های عامه از تاریخ ۲۲ مارچ تا ۱۳ می سال روان، جست و جو با ابزار فلزیاب در بیرون به صورت کامل منع بود. در محدودیت‌های دومی از تاریخ ۵ نوامبر به این طرف نیز مقررات سختگیرانه ای در این زمینه وضع گردیده است. به این ترتیب «شکارچیان گنج» به جست و جوی گنجینه های گمشده در باغچه ها و حویلی های شخصی خود پرداخته اند.

موزیم بریتانیا از کشفیات حیرت انگیزی سخن گفته و افزوده است که تنها در سال روان میلادی تا کنون ۴۷ هزار شی ثبت گردیده اند. به قول این موزیم در سال ۲۰۱۹ جمعاً ۸۱۶۰۲ قطعه یا شی تاریخی در بریتانیا کشف گردیده بود که بیشتر از ۹۰ درصد آنها به وسیله ابزار فلزیاب یافت گردیده اند.

در میان این یافته ها همچنان گنجینه تیودور، مسما به یک خانواده اشرافی و متعلق به قرن شانزدهم، نیز بوده است.

این گنجینه شامل ۶۳ سکه طلا، و یک سکه نقره از اواخر قرن ۱۵ و اوایل قرن ۱۶ را یک دهقان در ناحیه «نیو فوریست» انگلستان به گونه تصادفی در هنگام دور کردن علوفه هرزه از مزرعه کشف کرده است.

گنجینه تیودور همچنان شامل چهار سکه با ارزش از عصر پادشاهی هِنری هشتم است که روی آنها به طور غیر معمول نام های همسران وی به گونه اختصاری ضرب زده شده اند. به قول موزیم بریتانیا اینکه این گنج چگونه به یک باغچه راه یافته است، نامعلوم است.

چیز دیگری کاملاً نامشخص، کشف ۵۰ سکه طلای «کروگررند» افریقای جنوبی است، که در زمان اپارتاید ضرب زده شده اند. معلوم نیست که این سکه ها چگونه در باغچه ای در شهرک میلتون کینز بریتانیا در زیر خاک مخفی گردیده اند.

«شکارچیان گنج» در پهلوی سکه ها، اشیای دیگری را از قبیل مُهر و موم از الیاژ سُرب متعلق به قرون وسطی، کتیبه ها و سلاح های تاریخی را یافته اند.

در بریتانیا همه اشیای تاریخی و عتیقه که کشف می گردند، باید رسماً ثبت گردند تا باستان شناسان بتوانند ارزیابی کنند که این اشیاء چه پیش زمینه ای داشته، متعلق به کدام عصر بوده و آیا از نظر باستانشناسی با اهمیت اند، یا خیر.

الکساندر فرویند / ص.ا، ع.ف