محکمه داوری بین المللی در دنهاگ هالند به درخواست فلیپین در این ارتباط تشکیل جلسه داد. فلیپین تلاش دارد تا جمهوری خلق چین از منابع طبیعی در جنوب بحر چین نتواند بهره ببرد. قضات تحقیق کردند که آیا ساخت و سازهای بحث برانگیز در نزدیکی فلیپین به جزایری بر می گردند که می تواند ادعای چین بر آبهای ارضی را برحق ثابت کند و یا تنها مربوط صخره ها می شود. بر این اساس ادعای چین که با استناد به یک نقشه سالهای 1940 توجیه شده است، رد گردیده و فلیپین بر حق خوانده شده است. قضات گفته اند که هیچ "مبنای قانونی" وجود ندارد که بر اساس آن چین "حق تاریخی" بر منابع آب های جنوب چین داشته باشد. تصمیم محکمه بین المللی داوری که در سال 1990 ایجاد گردید، از نظر قانونی الزام آور است، اما هیچ روش مشخصی وجود ندارد که اجرای این حکم را الزامی سازد. حکومت فلیپین از این حکم استقبال کرده است.

جزیره یا صخره

حتی قبل از صدور این حکم، چین اعلام کرده بود که فیصله محکمه بین المللی داوری را به رسمیت نمی شناسد. چین توجیه کرده بود که این مسأله در "ساحه صلاحیت های قضایی" محکمه بین المللی داوری قرار ندارد و از طرف این محکمه نباید به آن رسیدگی گردد. چین به این نظر است که فیصله در مورد "حق ارضی" بالای آب ها و یا صخره ها در جزایر از صلاحیت های کنوانسیون ملل متحد در قبال حقوق دریایی می باشد.

در واقع، محکمه بین المللی در اختلافات ارضی تصمیم گیرنده نیست. اما فلیپین نیز این مسأله را درخواست نداده بود. فلیپین تنها درخواست داده بود که آیا برخی از تشکل های بحث برانگیز در واقع جزیره اند یا خیر. نسخه انگلیسی روزنامه دولتی شینهوا عنوان یکی از مضامین اش را چنین داده است: "محکمه بین المللی داوری باید نگذارد که از آن برای اهداف سیاسی استفاده کنند." در این مضمون در ادامه آمده است که "در این آب ها ماهیگیران چینی زندگی می کنند و می میرند".

چین سند ارائه کرده است

آب های جنوب چین بخشی از اقیانوس آرام است و در جنوب چین بین ویتنام، مالیزیا و فلیپین واقع شده است. گفته می شود که در زیر بحر ذخایر نفت و گاز متعدد وجود دارد و این آب ها غنی از ماهی اند.

چین 80 درصد از مساحت 3،5 میلیون متر مربع را ادعا دارد. جزایر و صخره ها در بعضی جاها بیش از 800 کیلومتر از چین، اما تنها 220 کیلومتر از فلیپین فاصله دارند.

در شمال آن پاراسل به اصطلاح 130 جزیره مرجانی، که همچنین ویتنام نیز ادعای ارضی دارد، واقع است. در جنوب 200 صخره مرجانی و ریگی واقع اند. در اینجا چین جزایر مصنوعی ایجاد کرده است. جزیره وودی، که روی آن چین و فلیپین ادعای ارضی دارند، در سالهای 90 دارای یک میدان هوایی فعال بود که در سال گذشته برای جت های جنگی مدرن توسعه داده شد.

محکمه دنهاگ از سال 2013 به شکایت فلیپین رسیدگی کرده است که بنابراین هیچ مبنای قانونی برای ادعای چین به ماهیگیری و استفاده از منابع طبیعی در منطقه وجود ندارد. ویتنام و اندونیزیا نیز با چین در این رابطه اختلاف دارند.