سازمان خیریۀ مدیکو انترنشنل از وضعیت در مراکز پذیرش برای پناهجویانی که از اردوگاه تخلیه شده ایدومینی در یونان انتقال داده شده اند، انتقاد کرد.
عکس: DW/D. Cupolo
اعلانات بازرگانی
رامونا لینس سخنگوی ادارۀ مهاجرت مدیکو انترنشنل پس از بازدید از محل، به روزنامۀ آلمانی "فرانکفورتر روندشاو" (شماره روز سه شنبه) گفته است که در این مراکز قسماً "شرایط ناگواری" حکمفرماست. لینس، به قول خودش، در روز های اخیر از چهار کمپ پناهجویان در منطقۀ تیسالونیکی دیدن کرده است.
لینس گفته است: «در یکی از اردوگاه ها مردم به ما گفتند که در ۲۴ ساعت گذشته هیچ غذای دریافت نکرده اند. در جا های دیگر پناهجویان می گفتند که از یک هفته به این طرف برای شان نان خشک که بر سر آن پنیر و گوشت گذاشته شده، داده شده است، بدون اینکه بدانند این گوشت خوک است، یا نه». لینس افزوده است که به خصوص کودکان به مواد تازۀ غذایی نیاز دارند و «ما کودکان زیادی را در این کمپ ها دیدیم».
به قول این سخنگوی ادارۀ مهاجرت مدیکو انترنشنل همچنان وضعیت تأمین احتیاجات افرادی که به بیماری قند و یا بیماری های دیگر مزمن مبتلا هستند، بسیار خراب است. لینس افزون بر آن از کمبود امکانات بهداشتی و آب آشامیدنی شکایت کرده است. او گفته است: «فردی را از میانه راه به موتر خود سوار کردیم که می خواست با یک گیلنه برای خود آب بیاورد». به این ترتیب لینس چشم دید خود از یک اردوگاه نظامی را توصیف کرده است.
به گفتۀ رامونا لینس تنها در یک اردوگاه پذیرش "یو ان اچ سی آر" یا کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهجویان، معیار ها در حد اقل آن "کم و بیش" وجود داشته است. او تقاضا کرده است که این معیار ها باید در همه کمپ ها وجود داشته باشند. به گفتۀ وی آب آشامیدنی، غذا و خدمات طبی، حد اقل نیازمندی ها را تشکیل می دهند. لینس همچنان یادآور شده است: «هر کسی که زبان انگلیسی بلد نباشد، شانس آن را ندارد که مشکل و نیاز خود را به طرف مقابل بفهماند».
تصویر: کمپ غیرمعمولی پناهجویان در یونان
پناهجویان در شبه جزیره بزرگ پلپونیز در جنوب یونان یک سرپناه استثنایی و فوق العاده یافته اند. تصاویر این کمپ مهاجران را در این آلبوم عکس تماشا کنید.
عکس: DW/M. Papadopoulos
ارتباط با خارج
یک نوجوان در هنگام غروب در اینترنت جستجو می کند. موبایل های هوشمند (سمارت فون) معمولا تنها ارتباط دهنده پناهجویان با جهان خارج می باشد.
عکس: DW/M. Papadopoulos
امکانات
در هر خانه دو اتاقه در این روستا که به روستای مهاجران شهرت یافته، هشت نفر زندگی می کنند. هر خانه با یک حمام و یک آشپزخانه کوچک با اجاق گاز و دست شویی مجهز است. البته آب گرم و یا یخچال در اینجا وجود ندارد.
عکس: DW/M. Papadopoulos
احساس آرامش
رانی موسی 27 ساله همراه با کودک 8 ماهه اش که در سوریه متولد شده است. این عکس درست قبل از اینکه رانی و همسرش از راه ترکیه به یونان بیایند، گرفته شده است.
عکس: DW/M. Papadopoulos
قدم زدن
زنان این کمپ یک گروپ از اطفال را با خود گرفته و به خارج از روستا برای گردش در شهر به قصد دیدن دوکان ها می روند. قبل از اینکه فصل گردشگری در ماه جون آغاز شود اطراف روستای میرسینی هنوز نسبتا آرام است و بازدید کنندگان اندکی دارد.
عکس: DW/M. Papadopoulos
فکر کردن در مورد آینده
یک گروپ از مردان در هنگام غروب در ساحل با هم صحبت می کنند. در این کمپ کمتر از 60 مرد همراه با همسران و فرزندان خود زندگی می کنند.
عکس: DW/M. Papadopoulos
اقامتگاهی دور از خانه اصلی
زنان و کودکان در زیر نور مهتاب در مقابل خانه های توریستی نشسته اند. از 340 نفر ساکنان این روستا، 209 نفر زیر سن 18 سال و 69 نفر شان زنان هستند.
عکس: DW/M. Papadopoulos
زندگی خانوادگی
پیش روی کمپ یک زن سوریایی طفل شش ماهه اش را در بغل گرفته است. بعضی از زنان کمپ در حالی که اطفال خورد سال دارند، دوباره باردار هستند.
عکس: DW/M. Papadopoulos
مزیتی برای اقتصاد محلی
طارق الفیلو همراه با کودکانش وداد 11 ساله و زیاد 7 ساله به یک سوپر مارکت کوچک در میرسینی رفته اند. این سوپر مارکت تقریبا نیم ساعت پیاده روی از کمپ فاصله دارد. بسیاری از پناهجویان توسط خرید خود باعث رشد اقتصادی این شهر شده اند.
عکس: DW/M. Papadopoulos
یک چهره آشنا
نبیل لوزیف مرانت، شهردار اندرافیدا اصلاً از سوریه است. مرانت می گوید او اولین شهردار غیر یونانی است که در یونان انتخاب شده است. او می گوید که این کمپ ایده او بوده است و شورای شهر تقریبا به اتفاق آراء با آن موافقت کرده است.
عکس: DW/M. Papadopoulos
زراعت توت زمینی
یک مرد بنگله دیشی در جریان کار در یک مزرعه توت زمینی در نزدیکی کمپ. بسیاری از کارگران در مزارع اطراف این منطقه پناهجویانی از جنوب آسیا و بدون اسناد قانونی می باشند. آنها برای 8 ساعت کار و چیدن توت زمینی بین 22 تا 25 یورو به دست می آورند.
عکس: DW/M. Papadopoulos
پشتیبانی محلی
گیورس اگیلوپولوس (نفر وسطی) یکی از ساکنان میرسینی است. او به عنوان رضا کار با بعضی از خانواده های پناهجو در کمپ دوست شده است. او می گوید که بعد از اینکه ساکنان شهر دیدند که باشندگان کمپ عمدتا خانواده ها همراه با کودکان شان هستند، شمار مخالفان روستای پناهندگان به طور قابل توجهی کاهش یافته است.
