یک قانون جدید در کوریای جنوبی سیستم سنتی شمارش سن و سال را لغو کرده است. به این ترتیب مردم این کشور به صورت خودکار در تقویم یک سال و در مواردی حتی دو سال جوان‌تر شده اند.
کودکان در کوریای جنوبیعکس: Ahn Young-joon/AP/picture alliance
اعلانات بازرگانی
مردم کوریای جنوبی صبح چهارشنبه زمانی که از خواب بیدار شدند، نسبت به یک روز قبل یک سال و در مواردی حتی دو سال جوان‌تر شدند.
دلیل کاهش سن مردم نافذ شدن یک قانون جدید است که سیستم سنتی شمارش سن و سال را لغو کرده است. به این ترتیب بعد از این مردم کوریای جنوبی سن و سال خود را مطابق سیستم بین‌المللی محاسبه می‌کنند.
لی وان-کیو، وزیر امور قانون‌گذاری کوریای جنوبی روز دوشنبه قبل از نافذ شدن این قانون گفت: «ما انتظار داریم که مشاجرات حقوقی، شکایت‌ها و سردرگمی‌های اجتماعی ناشی از چگونگی شمارش سن و سال به صورت قابل ملاحظه کاهش یابد.»
سیستم سنتی شمارش سن و سال چگونه بود؟
براساس سیستم سنتی شمارش سن و سال در کوریای جنوبی، یک فرد هنگام تولد یک ساله بود. علاوه بر این، سن یک فرد در سالروز تولدش نه، بلکه در اول جنوری تغییر می‌کرد.
هرچند این کشور از دهه ۱۹۶۰ به این سو در اسناد حقوقی و صحی از سیستم بین‌المللی شمارش سن استفاده می‌کرد، اما در زندگی روزمره از سیستم سنتی استفاده می‌شد.
قانون جدید که در ماه دسمبر سال گذشته تصویب شد، سر از امروز نافذ شده و سیستم سنتی را لغو کرده است. نظرسنجی سپتمبر گذشته توسط حکومت نشان می‌دهد که ۸۶ درصد مردم آماده اند از سیستم بین‌المللی شمارش سن و سال استفاده کنند.
این شهروند کوریای جنوبی نشان می‌دهد که با تغییر سیستم، دو سال جوان‌تر شده است.عکس: Anthony Wallace/AFP/Getty Images
چوی هیون-یی، یک کارمند ۲۷ ساله در سئول با اشاره به سیستم سنتی شمارش سن و سال گفت: «من قرار بود سال آینده ۳۰ ساله شوم. حالا سال‌های بیشتری دارم و من این را دوست دارم.»
چرا سیستم شمارش سن و سال در کوریای جنوبی متفاوت بود؟
این سیستم سنتی قبلاً در دیگر کشورهای منطقه مانند چین، جاپان و کوریای شمالی نیز استفاده می‌شد، اما چند دهه است که این کشورها سیستم سنتی را لغو کرده اند.
تداوم این سیستم در کوریای جنوبی قسماَ به این دلیل بوده است که «سن و سال» در زبان این کشور اهمیت بسیار بالا دارد و مردم در درون خانواده‌های خود به جای استفاده از نام افراد از عناوینی چون «اونَی» به معنی خواهر بزرگ‌تر و «اوپَا» به معنی برادر بزرگ‌تر استفاده می‌کنند.
مو هیون-جو، مردم‌شناس به خبرگزاری فرانسه گفت: «(در این کشور) سن واقعاَ اهمیت دارد. دشوار است با کسی بدون دانستن سن و سال‌اش ارتباط برقرار کنی.»
در سیستم سنتی شمارش سن و سال، همه کسانی که در یک سال شامل مکتب می‌شدند هم‌سن و سال نگریسته می‌شدند و به این دلیل آنها می‌توانستند بدون رعایت سلسله مراتب زبانی باهم صحبت کنند.
البته یک سیستم سومی شمارش سن و سال نیز در کوریا وجود دارد که در آینده نیز باقی می‌ماند. این سیستم برای شمارش سن مکتب، پیوستن به خدمات اجباری نظامی و مجوز خریداری الکول استفاده می‌شود.
آلبوم عکس: جهانی رو به پیری
برآورد شده است که تا سال 2050 میلادی 15.6 درصد جمعیت جهان را افراد 65 ساله تشکیل می دهند که میزان کنونی سازمان ملل از جمعیت سالخوردگان را دو برابر می سازد.
عکس: Munir Uz Zaman/AFP/GettyImages
پیری اجتناب ناپذیر
مردم جهان خواهی نخواهی پیر می شوند. در سال 2010 افراد بالای 65 ساله 7.7 درصد جمعیت جهان را تشکیل می دادند که این رقم تا سال 2050 دو برابر خواهد شد. دلیل این امر، پایین بودن تولدات و افزایش امید به زندگی یا اوسط عمر است. خصوصاً در کشورهای توسعه یافته، مردم نسبت به گذشته عمر طولانی تری دارند.
عکس: picture-alliance/dpa
متقاعدین سرحال
یک قرن پیش انتظارها در مورد عمر، رسیدن به 75 سالگی بود. انسان های به این سن و سال سالخورده های باستانی نگریسته می شدند. حالا بازنشسته ها غالباً از صحت خوب برخوردارند و از زندگی شان لذت می برند. در آلمان شمار انسان های بالاتر از 100 ساله نسبت به 30 سال پیش، پنج برابر شده است.
عکس: Fotolia/Gina Sanders
پیر اما آماده زندگی
قابلیت جسمی انسان های سالخورده به خدمات صحی پیشرفته و رفاه بیشتر ارتباط دارد. چنین چیزی در کشورهای توسعه یافته نیز دیده می شود، جاهایی که اکثریت جمعیت سالخورده ها سکونت دارند.
عکس: Patrizia Tilly/Fotolia
تولدات کمتر
افزایش شمار سالخورده ها در آینده ادامه می یابد. خانواده های جوان کودکان کمتری به دنیا می آورند. زیرا زنان اهمیت بیشتری به استقلال اقتصادی خود قایل می شوند و برقراری توازن میان بچه داری و کار مسلکی غالباً مشکل است.
عکس: Fotolia/Fotowerk
دختران می خواهند به مکتب بروند
دلیل دیگری که زنان می خواهند بچه های کمتر داشته باشند این است که آنها خواستار زندگی بهتر برای فرزندان شان هستند. خصوصاً در کشورهای فقیر، زنان ترجیح می دهند دختران شان به جای مواظبت از خواهر و برادر کوچکتر، به مکتب بروند تا آینده بهتری داشته باشند.
عکس: DW/H. Hashemi
حقوق ناکافی تقاعدی
کشورهای توسعه یافته به صورت عموم با کمبود حقوق و امتیازات تقاعدی و سیستم های مناسب اجتماعی رو به رو اند، در حالی که تک فرزندی باعث افزایش جمعیت کهن سالان می شود. مطابق این تغییرات باید جهت ایجاد سهولت برای متقاعدین ساختارهایی ایجاد شود.
عکس: Issouf Sanogo/AFP/GettyImages
مواظبت به تنهایی کافی نیست
حتا در کشورهای غنی مانند آلمان مساله برابری خدمات صحی برای سالمندان مطرح است. هرچند پرستار خانگی کم نیست، اما هزینه ای که به آنها باید پرداخت شود، زیاد است. به این ترتیب روز به روز جمعیت سالمند فقیرتر می شود.
عکس: Fotolia/Kzenon
گدایی در پیری
در کشورهای فقیر، برخی زنان پیر برای زنده ماندن دست به گدایی می زنند. بسیاری آنها در طول عمرشان در مزرعه ها کار کرده اند، اما هیچ گونه حقوق تقاعدی ندارند. آنها دیگر توانایی کار فیزیکی را ندارند.
عکس: picture-alliance/Lehtikuva/Hehkuva
افزایش متقاعدین
بازنشسته ها در بسیاری کشورها برای حقوق بهتر تقاعدی تظاهرات می کنند. مثلا در نیکاراگوه، افراد بازنشسته در تلاش اند که حقوق تقاعدی حداقلی 90 دالر در ماه را به دست بیاورند.
عکس: REUTERS
کار پس از بازنشستگی
سازمان ملل متحد از کشورها خواسته است که شغل های مناسبی برای افراد سالمند ایجاد کنند. به گفته این سازمان، فهم امروزی از بازنشستگی باید تغییر یابد. حالا بسیاری سالمندان صاحبان کسب و کارهای کوچکی اند.
